ท่านสมัคร สุนทรเวช อดีตนายกรัฐมนตรีคนที่ 25 ของไทย ละกายสังขารจากภพภูมิสู่สวรรคาลัยไปอย่างไม่มีวันกลับ ท่ามกลางความอาดูรของครอบครัว ญาติมิตรและประชาชนที่เคารพ รักนับถือและชื่นชมศรัทธาในตัวท่าน ผมก็ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งมายังครอบครัวญาติมิตรของท่านด้วย ผมคงไม่มีโอกาสไปงานศพท่าน ก็ได้แต่แสดงความอาลัยท่านผ่านบันทึกนี้ เปรียบเสมือนวางมาลัยไว้เป็นเครื่องหมายแทนตัว
.................................................................................................................................................................
ผมชื่นชมบุคลิกเด่นของท่านสมัครหลายอย่างครับ
ความชื่นชอบในกาพย์กลอน รักดนตรีไทยและ ชอบร้องเพลงไทย รอบรู้วรรณคดีไทย
ถ้อยภาษาวาทีคมคาย อธิบายเข้าใจง่าย รู้รอบและชอบทำอาหาร และรักแมว
ผมจึงรู้จักและติดตามท่านในบุคลิกเหล่านี้มาตั้งแต่เด็ก ลงคะแนนเสียงให้ท่านทุกครั้งเมื่อครั้งผมอยู่กรุงเทพฯ ท่านเสมือนสัญลักษณ์ของคนไทยที่เป็นไทยแท้ๆ ผมเองก็ถูกหล่อหลอมซึมซับในทางเดียวกับบุคลิกเด่นเหล่านี้ของท่านเช่นกัน
เมื่อท่านจากไปจึงอาลัยท่านไม่น้อย ขณะที่กำลังเขียนบันทึก "ดาวลับฟ้า แสนอาลัย" ผมก็นึกได้ว่า มีหนังสือเล่มหนึ่งที่กล่าวถึง มรณานุสติ ด้วยถ้อยคำภาษาคมคาย น่าสนใจมาก ผมจึงอยากนำมากล่าวไว้ในที่นี้เป็น มรณานุสรณ์
หนังสือเล่มนี้ชื่อ ลีลาวาทีธรรม เขียนโดย พระราชธรรมวาที (ชัยวัฒน์ ธมฺมวฑฺฒโน) พระภิกษุท่านนี้ ท่านได้บรรยายไว้ในชื่อเรื่องว่า กรรมสิทธิ์ชีวิต เมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2541 ณ วัดธาตุทอง กทม. ผมประทับใจในคมวาทธรรมที่ทำให้เราได้สติ และคิดถึงชีวิตของตนในทางธรรมมากทีเดียว
เช่น จะหนีอะไรก็อาจจะหนีได้ แต่ที่หนีไม่ได้คือ
เราหนีแก่กันไม่ได้ .... เราหนีไข้กันไม่พ้น..... ทุกคนต้องตาย.....
ต้องจากไกลคนรัก..... ต้องเป็นไปตามหลักของกรรม
ท่านสรุปว่าที่เป็นเช่นนั้นเพราะ ทุกชีวิตตกเป็นกรรมสิทธิ์ของ 5 อ.
อ. อนิจจัง อ. อธุวัง อ. อวัสสัง อ. อนิมิตตัง อ. อนัตตา
อ. อนิจจัง - ไม่เที่ยง
อนิจจังสังขาราว่าไม่เที่ยง เกิดเท่าไหร่ตายเกลี้ยงไม่เหลือหลอ
ทั้งผู้ดีเข็ญใจตายเตียนยอ แม้ตัวหมอยังต้องตายวายชีวา
อ. อธุวัง - ไม่ยั่งยืน
วันและคืนพลันดับลงลับล่วง ท่านทั้งปวงจงอุตส่าห์หากุศล
พลันชีวิตคิดถึงรำพึงตน อายุคนมันไม่ยืนถึงหมื่นปี
อ. อวัสสัง - ไม่เป็นอื่น
อันความตายชายนารีหนีไม่พ้น จะมีจนก็ต้องตายกลายเป็นผี
ถึงแสนรักก็ต้องร้างห่างทันที ไม่วันนี้ก็วันหน้าช้าหรือเร็ว
อ. อนิมิตตัง - สิ่งที่ กำหนดไม่ได้ ทายไม่ออก บอกไม่ถูก
เช้า ยังแลเห็นหน้า สายตาย
สาย อยู่สุขสบาย บ่ายม้วย
บ่าย ยังรื่นเริงกาย เย็นดับ ชีพแฮ
เย็น ยังหยอกลูกเล่น ค่ำม้วยอาสัญ
อ. อนัตตา - ไม่เป็นแก่นสาร
บอกมันไม่ฟัง ยั้งมันไม่หยุด มันมีแต่โทรมทรุด โอ้สังขาร
อ่านแล้วก็ได้อารมณ์ คืออารมณ์แห่งสติ ที่... ชีวิตเรา ใช่ของเรา หยุดยั้งชีวิตไม่ได้ ดังนั้น.. ต้องมีสติเป็นสุดท้ายให้ได้ว่า
มาดี...เพราะมีบุญ อยู่ดี.....อย่างมีคุณ แล้วจะไปดี....เพราะมีทุน
จบลงตรงนี้ก่อน เพื่อว่า เราอาจจะได้คิดแวบหนึ่งว่า "ชีวิตเกิดมาแล้วจะดำเนินไปอย่างไรจึงจะดี" ครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
*** มาขอร่วมไว้อาลัยและแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งมายังครอบครัวญาติมิตรของท่านอดีตนายกรัฐมนตรีคนที่ 25 ท่านสมัคร สุนทรเวช ด้วยคนต่ะ