สายลมโรย....โชยรื่น...ชื่นนาสา
ไล้ยอดหญ้า.....แผ่วพลิก....ระริกไหว
พรมระลอก....หยอกเย้า......เจ้าพฤกไพร
ให้หลงไหล.....ยามสายลม...พรมจุมพิต
คือ.......ลำนำแห่งสายลม
ที่พริ้วพรม...อิงแอบ...แนบสนิท
อ่อนละมุน.....อุ่นละไม....ในนิมิต
โอบใกล้ชิด....แผ่วเบา...ราวหมอกโปรย
โดย....กิ่งไผ่ใบหลิว
มาชื่นชมจินตนาการ ของท่านใบหลิวครับ เยี่ยมมาก ๆ ครับ
เพราะดีครับผม
ขอบคุณค่ะ
กลอนหวิวไหวไพเราะมากคะ รออ่านบันทึกต่อไปคะ
à¸à¹ˆà¸²à¸™à¹à¸¥à¹‰à¸§à¸£à¸¹à¹‰à¸ªà¸¶à¸à¸œà¹ˆà¸à¸™à¸„ลายดีจัง
พี่ชาย...
๑๓ à¸.พ. ๒๕๕๕