พี่แตงกวาอยาก chat ค่ะ

วันอาทิตย์ที่ผ่านมา 8 พ.ย. 2552 เป็นวันแม่รักลูกอีกเช่นเคย ซึ่งนั่นหมายความว่าตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนเวลาล่วงเลยถึง 5 โมงเย็น จะมีแค่เรา 3 คน มาม้า แตงกวา ต้นข้าว แตงกวาตื่ื่นแต่เช้า สองพี่น้องลุกขึ้นมาเองโดยไม่ต้องปลุก หลังจากจัดการแต่เตี้ยมโชคดีเสร็จ พี่แตงกวาก็สาละวนอยู่กับกล่องกระดาษ 2 กล่องซึ่งอดีตเป็นที่ใส่รองเท้านักเรียนของพี่แตงกวากับต้นข้าว แต่แตงกวาบอกว่าในอนาคตอันใกล้นี้จะกลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ไม่มีใครคาดคิดเลยทีเดียว ช่วงแรกมาม้าก็ไม่ได้สนใจมาก เพราะเห็นลูกมีของเล่นที่ถูกใจแล้ว อุปกรณ์ที่ใช้ก็ไม่อันตรายมีแค่กล่องกระดาษ กรรไกรปลายทู่ เชือกฟาง เทปกาวใส กระดาษ และก็ถุงรองกระแทกที่หนังสือบ้านและสวนของปาป๊าส่งมาให้ แถมมีต้นข้าวเคลียคลอให้กำลังใจ เล่นอยู่ใกล้ๆโดยไม่ทะเลาะกัน บรรยากาศก็นับว่าเริ่มต้นได้ค่อนข้างดี ใกล้ 10 โมง พี่แตงกวาก็นำเสนอ notebook ใหม่ล่าสุดค่ะ แถม chat ได้ด้วย ไม่เปลืองไฟ ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเพื่อติดตั้ง internet มาม้ามาเล่นกับน้องนะคะ ในที่สุดมาม้าก็ถึงบางอ้อ ลูกอยาก chat กับเพื่อนมานานแล้ว แต่เป็นกิจกรรมต้องห้ามสำหรับบ้านเรา internet เปิดได้เฉพาะตอนที่มาม้า หรือปาป๊าอยู่ด้วยเท่านั้น และไว้สำหรับหาความรู้ วิชาการ ท่องเที่ยว หรือเรียนภาษาอังกฤษ ตอบจดหมายของน้าเกด โกจี๊ด ลูกเลยต้องทำเครื่องเล่นเองสำหรับ chat โดยกล่องกระดาษ 2 กล่อง ก็เป็น computer 2 ตัว มีหน้าจอเป็นฝาเปิดกล่องที่อ้าตั้งไว้ เชื่อมต่อกันตรงกลางโดยถุงกันกระแทกที่ตัดท้ายออก เพื่อจะได้สอดกระดาษที่เป็นข้อความถึงกันได้ ใครอยากจะ chat ก็กระตุกเชือกที่สอดผ่าน computer หรือกล่องใส่รองเท้า 2 กล่อง เป็นสัญญาณว่า จดหมายกำลังจะไป รอรับด้วยนะ การส่งข้อความทำได้โดยสอดกระดาษแผ่นเล็กๆที่มีข้อความเขียนเรียบร้อยแล้ว สอด และผ่านถุงกันกระแทกอีกฝ่ายก็เอื้อมมือไปรับพอกระดาษมาถึง หลังจากอ่านเสร็จก็เขียนตอบไปในวิธีเดิม ถ้าข้อความเต็มหน้ากระดาษแผ่นเล็ก ก็ให้เอากระดาษแผ่นนั้นแปะเทปกาวใสไว้ที่หน้าจอคอมหรืออีกนัยหนึ่งก็คือฝากล่องที่เปิดอ้าไว้นั่นเอง แล้วเริ่ม chat อีกครั้งกับกระดาษแผ่นใหม่ วันนั้นทุกคนสนุกมาก ต้นข้าวร้องเพลง และช่วย chat กับพี่แตงกวาทั้งวันค่ะ