แด่เธอ...ผู้เสียสละ

สองวันก่อนมีโอกาสได้ไปเยี่ยมโรงพยาบาลศูนย์แห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากกรุงเทพมหานครมากนัก จากการอ่านแบบประเมินก็พอจะทราบข้อมูลอยู่ในด้านของอัตรากำลังและภาระงานที่หนัก เนื่องจากเป็นรพ.ศูนย์ต้องรับส่งต่อผู้ป่วยซึ่งมีอาการหนักจากรพ.ชุมชนในจังหวัดและจังหวัดใกล้เคียงมารับการดูแลรักษาในระดับตติยภูมิ เข้าเยี่ยมในหน่วยงานอายุรกรรมพบว่ามีการเสริมเตียงเป็นจำนวนมาก และมีผู้ป่วยที่จำเป็นต้องเข้ารับการดูแลในหอผู้ป่วยหนัก(ผู้ป่วยในระยะวิกฤต) กำลังนอนรออยู่เป็นจำนวนมาก ผู้ป่วยส่วนใหญ่ช่วยตัวเองไม่ได้เลย รวมทั้งยังมีห้องแยกโรค ห้องย่อยๆ ที่ดัดแปลงมาใช้ในการรับผู้ป่วยไว้ดูแลผู้ป่วยอีกจำนวนหนึ่ง แต่จำนวนพยาบาลที่ดูแลผู้ป่วยมีจำนวนน้อยมากซึ่งไม่เพียงพอสำหรับการดูแลผู้ป่วยยอ่างแน่นอน ทุกคนทำงานหนัก ไม่เห็นใครได้นั่งเฉยๆ แต่ทุกคนก็ยังมีใจรักในการพัฒนาคุณภาพ พยายามดูแลผู้ป่วยให้ปลอดภัยมากที่สุด เท่าที่จะทำได้ เป็นกำลังสำคัญอย่างหนึ่งของโรงพยาบาล ที่เล่ามาเป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งของทั้งหมดที่ได้เห็นในระยะเวลาประมาณ สอง สาม ชั่วโมงที่สัมผัส อดีตพยาบาลเก่าอย่างเรา ขอให้กำลังใจผู้ร่วมวิชาชีพทุกท่าน ที่ทุ่มเท แรงกายแรงใจให้กับการดูแลผู้ป่วย ความดีที่ทุกท่านได้ทำในวันนี้ คงตอบสนองทุกท่านอย่างแน่นอน พอลล่าเชื่ออย่างนั้น และขอเป็นกำลังใจให้พยาบาลทุกคนค่ะ