จากในบันทึกของเรา

ทุกข์ที่แท้จริงเป็นเช่นไร

    ชั่วชีวิตเราเฝ้าตามหาความทุกข์ที่แท้จริงมาโดยตลอด จนในที่สุดก็ค้นพบและหาเจอ...มันอยู่ที่ช่วงเวลา ประสบการณ์และค่านิยมช่วงหนึ่งๆ ของชีวิตเท่านั้นเอง
   ความคิดพาไปทั้งนั้นไม่ว่าเรื่องทุกข์หรือเรื่องสุข สรรหาสิ่งแปลกๆ ตามที่ใจมันเรียกร้อง ช่างขาดสติและไร้การตรึกตรองด้วยปัญญาอย่างแท้จริง
   จบแล้วความตัดพ้อต่อว่า จบแล้วความตอกย้ำเรื่องเก่าที่กลายเป็นอดีต อยู่ที่นี่กับตัวเองเถิดแล้วเจริญสติ เรียกปัจจุบันกลับคืนมา ทุกข์ที่แท้จริงได้มาเยือนแน่หากหลงไปกับเรื่องที่ผ่านเลยแต่ฝังใจหรือกับเรื่องที่ยังมาไม่ถึงแต่หวาดระแวงไปล่วงหน้า
   ชีวิตเหลือเวลาอีกไม่มากมุ่งทางสายตรงไว้เถิด แวะข้างทางมาก็บ่อยหลงทางเข้าป่าไปมาก็มาก จุดมุ่งหมายที่มองเห็นได้วับวาวดั่งแสงดาวรอเราอยู่ ความหวังมีเสมอตราบมีลมหายใจ ตระหนักรู้อารมณ์แห่งปัจจุบันไปพร้อมๆ กับปล่อยวางและผ่อนคลาย - อุเบกขา - ใช้ชีวิตอย่างถ่อมตัวดีกว่าเย่อหยิ่งอย่างหลงผิด จับมันให้ทัน จิตต้องไวตื่นอยู่เสมอและมองดูความเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องและเกี่ยวข้องอื่นใดตรงหน้า มองมันเกิดและดับอยู่อย่างนั้น...แล้วจะสุขไปเอง

: ความทุกข์ที่แท้จริงในความคิดของเราคืออะไร ?