ย้อนไปเมื่อสิบกว่าปีก่อน ผมเคยจะขอย้ายจากแม่พริกมาที่สามเงา แต่เผอิญตอนนั้นตำแหน่งผู้อำนวยการยังไม่ว่าง ผมเลยได้ไปอยู่ที่บ้านตาก แต่ก็ไม่นาเชื่อว่าผ่านไป 12 ปี ผมก็ได้มาอยู่ที่สามเงาจนได้
อำเภอสามเงา มีอยู่ 6 ตำบลคือตำบลสามเงา วังหมัน วังจันทร์ ยกกระบัตร ย่านรี และตำบลบ้านนา มีประชากรราว 3 หมื่น 4 พันคน มีโรงพยาบาลขนาด 30 เตียง 1 แห่ง สถานีอนามัย 12 แห่งและสถานบริการสุขภาพชุมชน 3 แห่ง
อำเภอสามเงา เป็นที่ตั้งของเขื่อนภูมิพลหรือเขื่อนยันฮี ที่เป็นเขื่อนคอนกรีตที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย กั้นแม่น้ำปิงจนทำให้พื้นที่เหนือเขื่อนยาวไปจนถึงอำเภอดอยต่ำ จังหวัดเชียงใหม่ กลายเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ และท่วมทับตำบลบ้านนาที่เป็นที่ลุ่มสองฝั่งลำน้ำปิงจมอยุ่ใต้บาดาล ชาวบ้านต้องอพยพออกมาอยุ่ในที่ใหม่ที่ใกล้ๆที่ว่าการอำเภอสามเงาในปัจจุบัน เรียกว่า บ้านจัดสรร ส่วนชาวบ้านที่ไม่อพยพมาก็หนีน้ำขึ้นไปอยู่บนที่สูง บนเขา ที่มีน้ำล้อมรอบ แต่ก็ยังคงเรียกชื่อเดิมว่า บ้านนา
มีการขนย้ายพระพุทธรูปและสิ่งต่างๆจากวัด 9 วัดที่จมอยู่ในน้ำมารวมรวมไว้ที่วัดสรางใหม่ในตัวอำเภอชื่อว่า วัดชลประทานรังสรรค์ และที่วัดนี้จึงเป็นสถานที่ประดิษฐานพระพุทธรูปที่มีลักษณะเหมือนกันแต่ขนาดต่างกัน 3 องค์ เรียกว่า หลวงพ่อทันใจ ที่เป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้านอย่างมาก
เขื่อนภูมิพลเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ขึ้นไปชมทิวทัศนืงดงามที่สันเขื่อนและยอดเขาริมเขื่อน นอกจากนี้ยังเป็นที่ล่องแพ ล่องเรือชมความดงามของท้องทะเลสาบเหนือเขื่อนที่งดงาม เรือนแพมีหลายขนาดตั้งแต่พักได้ 20-30 คน ไปจนถึง 100-200 คน ผมคิดว่าทิวทัศน์ของทะเลสาบเหนือเขื่อนมีความงดงาม สดชื่น เงียบสงบ และดูสวยกว่าทะเลสาบล็อคเน็สที่มีสัตว์ประหลาดเนสซีของสก๊อตแลนด์ซะอีก ภาพทิวทัศน์ของภูเขา ท้องน้ำ ผืนฟ้าและพระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้าที่ผมเคยชมตอนล่องเรือไปพื้นที่เหนือเขื่อนนั้น งดงามมาก บนแพสามารถจัดประชุมอบรม ทำกิจกรรมกลุ่มต่างๆได้สะดวก ราคาไม่แพง
เมื่อเดือนก่อน ผมก็ไปลงแพร่วมกิจกรรมกับชมรมผู้สื่อข่าวจังหวัดตากที่ไปสัมมนาในเรื่องการเตรียมรับมือการระบาดของไข้หวัดใหญ่ 2009 ทิวทัศน์ก็ยังคงงดงามอยู่ แพจะไปจอดพักค้างคืนที่เกาะวาเลนไทน์ ซึ่งก็คือยอดเขาที่โผล่พ้นเหนือน้ำ นั่นเอง
เมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา ในหลวงทรงมอบหมายให้องคมนตรีสองท่านและราชเลขาธิการ มามอบถุงยังชีพ ให้กับพี่น้องประชาชนที่ยากลำบากในพื้นที่ตำบลบ้านนาที่บ้านหินลาดนาไฮ และบ้านสันป่าป๋วย ซึ่งช่วงนั้นน้ำเหนือเขื่อนยังไม่มาก ทำให้ไม่สามารถล่องเรือไปถึงบ้านหินลาดนาไฮได้ เราต้องล่องเรือของเขื่อนภูมิพล เป็นเรือขนาดใหญ่ปลอดภัย คล้ายๆเรือยอร์ช แต่ไม่หรูหราขนาดนั้น ออกเดินทางราว 6 เช้า ล่องเรือไปจอดที่บ้านสันป่าป๋วย แล้วมีรถโฟร์วีล ที่เราขนใส่แพไปรอท่าไว้ก่อนมารับที่ท่าเรือแล้วนั่งรถระยะทาง 30 กิโลเมตรไปตามทางบนภูเขาใช้เวลา 3 ชั่วโมง ไปจนถึงริมฝั่งห้วยแม่ตื๋น ซึ่งน้ำไหลเชี่ยว เราต้องลงเรือหางยาวไปอีกราวครึ่งชั่วโมง ไปจนถึงเขตบ้านหินลาดนาไฮ แล้วเดินเท้าต่ออีกครึ่งชั่วโมง จึงถึงจุดนัด
ผมคิดว่าเราเดินทางทรหดแล้ว แต่น้องเจ้าหน้าที่สถานีอนามัยที่อูมวาบ บอกว่า น้องเขาพาชาวบ้านเดินมาเกือบ 3 ชั่วโมงเพราะรถไปมาไม่ได้ ได้แต่มอเตอร์ไซตืที่คนขับต้องเซียนหน่อยถึงจะขับมาได้
สามเงา มีแหล่งที่น่าสนใจมากมาย อ่านได้ที่ http://gotoknow.org/blog/practicallykm/12369
ไม่มีความเห็น