บททดสอบ...การฝึกตามดูจิต
ความพยายาม(เพียร)ในการเจริญสติตามดูตามรู้จิต...โดยไม่ใช้จินตนาการ(อุปทานและนิมิต)ช่วย...ถิรสัญญาจะเกิดได้ก็ต้องอาศัยจิตครูบาอาจารย์โน้มนำให้เห็นเส้นทางจิต(ที่ต้องอธิบายด้วยภาษาจิต...และรู้เห็นได้เฉพาะตนเท่านั้น)
ครั้งนี้ผมพยายามใช้แผนภูมิเส้นทางจิตที่ผมจินตนาการขึ้น...มิได้เห็นจริงแจ้งอย่างกระจ่างชัด...ไม่อาจเทียบเคียงได้กับความจริงแท้...เป็นแค่บัญญัติของผมเท่านั้น
อนึ่งเส้นทางตัวรู้(ลูกศร)...กับเส้นทางรู้จิต...(ผมเข้าใจเอาเองว่า)ใกล้เคียงกับ...กระบวนการจิตเห็นจิต...ของครูบาอาจารย์...
แล้วผมก็ถูกทดสอบอีกครั้ง...
หลังจากห่างหายไปนานกับโทสะจริต...วันก่อนผมก็ถูกท้าทายการรู้ทันจิตเข้าให้อย่างจัง... ต้องขอบคุณสำหรับการฝึกดูจิต...ที่ทำให้ผมเห็นอารมณ์ที่เกิดจากอกุศลจิตในเวลาชั่วขณะ...รู้ทันแล้วดับ...เผลอแล้วโกรธ...เป็นอยู่ 3 รอบ...กว่าจิตจะถูกจับได้ว่า...ไม่เกี่ยวกับเรานี่นา...ก็ผ่านการแวบเข้าโมหะอีกหลายตลบ....
ขอบคุณน้องขวัญจริง ๆ ...ที่ให้บทเรียนครั้งสำคัญกับพี่...
ทุกครั้งที่จิตพยายามรู้...มักจะผนวกการหลอกล่อให้มีความเป็นเราเกิดขึ้นอยู่อย่างต่อเนื่อง...หากไม่ถูกกำกับด้วยปัญญาญาณ...ตัวรู้ก็ไม่แข็งแรงพอเพียงต่อการเท่าทันกิเลสอย่างหยาบ...ไหนเลยจะไปรู้ทันวิปัสนูปกิเลส...ยากนักที่จะละเอียดเพียงพอสู่มรรคาของการเข้าไปรู้ธรรมุจธัจจะ... ธาตุรู้จึงยังอยู่ห่างไกลการเข้าถึงอีกมากมายนัก...
ความเห็น (4)
ขอนำไปใช้บ้างนะค่ะ จะได้จิตว่าง และปล่อยวางได้
ชีวิตต้องสู้
อนุโมทนาครับ...