ขอเล่าประสบการณ์การไปออกโรงทาน ที่วังน้ำเขียวแค่ไปถึงก็รู้สึกถึงความเมตตาจากเจ้าอาวาสท่านเมตตามากหาที่พักให้ จนรู้สึกซึ้งใจอย่างบอกไม่ถูก ซึ่งท่านเมตตาให้นั้นเนื่องจากพาคุณพ่อไปด้วยมั๊งเลยเมตตาเป็นพิเศษจากนั้น ก็ยังเจอคนในชมรมนักปั่นอย่างคุณKA-POOMที่ช่วยอุตส่าห์หาที่พักที่วัดไว้ให้และก็ยังพยายามโทรหาเพื่อที่จะบอกเรื่องที่พัก (ขอบคุณมากคะ) ที่แรกก็นึกเหมือนกันว่าคงไม่มีที่พักแน่เลยตอนถึงที่วัดประมาณ9โมงกว่านั้นก็รู้ข่าวแต่ว่าที่พักที่วัดเต็มหมดนอกจากจะกางเต้นท์ในใจก็คิดเลยเอ จะไปนอนอย่างไรเต้นท์ก็ไม่ได้เอามา ก็คิดอยู่ แต่หยุดคิดไปพักนึงเนื่องจากว่าพาคนงานมาอีก 8 คน ต้องพาเขาไปกินข้าว ใจก็นึกเดี๋ยวค่อยคิดก็แล้วไม่มีก็อาจขอใครเขาแทรกนอนซักทีก็เอาเพราะตั้งใจนอนวัดและช่วยงานโรงทานขนมถังแตกก็ได้ดังใจเลยทั้งที่พัก/งาน(มีต่อ)
รอติดตามอ่านอยู่นะคะ
และมาขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
สำหรับขนมถังแตก อร่อยทีเดียวเชียวค่ะ
(^___^)
นึกว่าใครอ๋อนี่เองใบไม้ร้องเพลง ขอบใจที่เข้ามาทักทาย หมู่นี้ไม่ค่อยจะว่างเลยไม่ได้เขียนต่อไว้จะรีบเขียนนะ คิดถึงเสมอนะ ถึงความรู้สึกดีดีที่ได้เจอ หวังไว้งานบุญครั้งหน้าคงได้เจอกันอีก