เมื่อวิศวกรลากลับ.....(5)

ความต่าง ระยะทาง อายุ ความคิด การศึกษา อะไรหรือที่ต่าง(ทุกๆอย่างแตกต่าง)

เมื่อวิศวกรลากลับ

(ความเดิมตอนที่แล้ว)

มิตรภาพช่างงดงามยิ่งนัก....

"น้อง ๆ รู้จักขี้กะปอมไหม..เคยกินไหม..??" คนอีสานถามเด็กใต้ระหว่างอาหาร

"ไม่รู้จักนะพี่..แต่ว่าทำไมถึงกินขี้มันละ..ทำไมไม่กินตัวมันละ.."

น้องวิศวะตอบหน้าตาเฉย..ผมแทบสำลักกับข้าว..555

ฉากล่ำลาที่น้อง ๆ เข้ามากอด..ขอบคุณเล่นเอาหลายคนแทบน้ำตาคลอด้วยซาบซึ้งใจ..ยังกะผูกพันธ์กันมานานแสนนาน..

.....วันต่อมา...มีข้อความปรากฏบนเมล...

สวัสดี เกษตร(อยู่)จังหวัด (pree-d)
นี่คืออีเมลติดต่อจากผู้อ่าน กรุณาตอบโดยตรงไปยังผู้อ่านนั้น
-----------------------------------------------------------
ชื่อ: สถิตย์

อีเมล: [email protected]

หัวเรื่อง: ความทรงจำที่ดี มีคุณค่า
ข้อความ:
จากที่คณะจากกรุงเทพ(น้องสถิตย์)ได้ไปขอศึกษาดูงานกับอาจารย์

ในวันที่ 24-25/10/09 เป็นความประทับใจเป็นอย่างมากๆ ที่อาจารย์ให้ความรู้และดูแลตลอดตอนที่อยู่ที่นั้นทุกๆคน ประทับใจมากๆกับนำใจของทุกๆท่านที่ได้พบและให้ความรู้ นับว่าการเดินทางครั้งนี้เป็นการเดินทางครั้งยิ่งใหญ่ครั้งหนึ่งของทุกๆคน ที่มีความประทับใจและชาวคณะจะระลึกถึงเสมอว่าความสำเร็จที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้มีผลมาจากการได้รับความรู้จากอาจารย์ที่ได้ถ่ายทอดความรู้และประสบการทั้งหมดที่สะสมมา และหวังว่าผมและคณะคงจะได้มีมีโอการได้ตอบแทนความประทับใจในครั้งนี้
ขอบคุณครับ ขอบคุณทุกๆนำใจของทุกๆคน

ขอบคุณครับ
(สถิตย์ และคณะ)

 และเมื่อตอบกลับไป..ก็มีมาอีกหนึ่งเมล..

ถึง.....พี่สาวและพี่ชาย
     จากมิตรภาพต่างแดนที่แสนไกล  
อะไรกันเล่าที่ทำให้คนเหล่านี้

มาพบกัน เชื่อสัมพันธ์ภาพผูกมิตร

ใกล้ชิดดั่งเช่นพี่น้อง

ความต่าง ระยะทาง อายุ ความคิด การศึกษา อะไรหรือที่ต่าง

(ทุกๆอย่างแตกต่าง)แต่สิ่งเหล่านั้นมันไม่ใช่เหตุผล

สิ่งที่ทำให้เราได้พบกัน

เพราะเรามีใจสื่อถึงกันเท่านั้นเอง"ใจ"

ด้วย ใจ.....จากน้องชาย(สถิตย์)

เขียนใน GotoKnow โดย เกษตร(อยู่)จังหวัด
ใน เกษตร..นอกกรอบ

คำสำคัญ (Tags): #เพราะเรามีใจสื่อถึงกันเท่านั้นเองใจ

หมายเลขบันทึก: 310335เขียนเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2009 12:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (8)

เจษฎา

เขียนเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2009 13:34 น. ()

สวัสดีครับ ท่านเกษตรอยู่จังหวัด

ความคุ้นเคย เป็นมิตรอย่างยิ่ง

ยิ่งให้ ก็ยิ่งเหมือนได้รับด้วยตัวเอง จริงใหม?

นาง พรรณา ผิวเผือก

เขียนเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2009 14:32 น. ()

สวัสดีค่ะ

* ห่างหายไปนาน ได้เพื่อร่วมอาชีพอีกหนึ่งคนแล้วหรือนี่....ยินดีต้อนรับอาจารย์

* จดหมายขอบคุณจากน้องๆ เป็นกำลังใจยิ่งใหญ่ในการดูแลและแบ่งปันประสบการณ์อันมีค่า....นี่คือรางวัลยิ่งใหญ่

* วันนี้ห้ามกินอึ่งนะ....เดี๋ยวอกจะแฟบบบบบบบบบบบบ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕

*สุขกายสุขใจนะคะ

Boo

เขียนเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2009 14:59 น. ()

เพิ่งสังเกตนะพี่ชาย เห็นภาพสุดท้ายทุ่งนาเป็นรูปหัวใจ ใจแห่งการให้ จ้า อิ อิ

มองดีๆ รูปหัวใจจริงๆ จ้า ... แล้วสงสัยจริงว่าด้านบนสีน้ำตาล นี่คืออันหยังหนอ

เป็นจดหมายร่ำลา ที่น่าประทับใจนะพี่ชาย ...