เศร้าค่ะ
เสียดาย ความสูญเสีย
เมื่อใดหนอ เมืองไทยจะสงบสุข
สวัสดีครับคุณกระติก
ครับความสงบไม่เคลียร์ ความสูญเสียก็มีมาเรื่อยๆ อย่างผู้หมวดหนุ่มอายุเพิ่งเข้าวัยเบญจเพศ สู้ขออาสาเข้าพื้นที่จับกุมโอบล้อมพวกผู้ก่อความไม่สงบทั้งในพื้นที่ อ.บันนังสตา จ.ยะลา อ.ศรีสาคร จ.นราธิวาส และล่าสุด อ.ยะรัง จ.ปัตตานี ก่อนเข้าพื้นที่ได้พูดเป็นลางไว้กับหมวดนิตย์ เพื่อนร่วมงานไว้ว่า"เดี๋ยวผมจะไปประดับยศครับพี่"ซึ่งก็คือในวันที่ 28 ต.ค. จะเป็นการประดับยศ ร.ต.ท.
ขอขอบคุณครับ.
เชิดชูผู้เสียสละด้วยความจริงใจ
หลับให้สบายนะพี่
หลับให้สบายนะคะ"หมวดเอก"
ผมคือหนึ่งใน จนท.ที่ทำงานราชการสนามอยู่ ณ 3 จชต. ขอร่วมไว้อาลัยให้กับ ร.ต.ท.เอก สุขิโต ขอให้
หมวดได้สู่สุขติ หมวดคงเหนื่อยมาเยอะ ตอนนี้ขอให้หมวดจงหลับให้สบาย ยังคงมีพวกเราที่ต้องทำงานกันต่อไป
เพื่อให้ภาคใต้ของเรากลับมาเหมือนเดิม เช่นดังก่อน
ขอขอบคุณ
ที่มาร่วมไว้อาลัยหมวดเอก.
หมอน้อย จริงๆ น้องเอก อยู่กับษา ตลอดตอนออกพื้นที่หมู่บ้านสันติ กับ บ้านตาเอียด ..น้องน่ารักมาก มีความกล้าหาญ และไม่ติดในยศฐาบรรดาศักดิ์ น้องจะออกทำงานด้วยความกล้าหาญจริงๆ เสียดายคนดีๆ ที่มีความตั้งใจทำงานให้กับประเทศชาติ เสียดายคนทำงาน จริงจัง บู๊ จริง ลุยจริง โดยไม่หวังอะไรนอกจากเพื่อชาติ..
ษาได้แต่เขียนตอนของน้องเอกไว้ใน มากกว่ารักที่ยะลา ตอนหนึ่ง เขียนไปก็ห้ามน้ำตาไม่ได้ เพราะ เราเคยเดินเคียงบ่าเคียงไหล่กันในพื้นที่ ไม่รู้จะบอกอย่างไรว่ารักน้องมาก ๆ และเมื่อได้ข่าว ตอนกลับมาญี่ปุ่นแล้ว ก็ สติไม่อยู่เลยค่ะ หมอน้อย
ตอนนี้ ได้แต่รวบรวมกำลัง ที่เหลือ สานต่ออุดมการณ์ของน้อง และจะต้องทำให้เกิดความสงบสุขกลับมาให้ได้ เมื่อใดที่งานเขียนเสร็จ เมื่อนั้นจะทำอะไรได้มากขึ้น.. ตอนนี้ ได้ แต่ ก้มหน้า อดทน ทำงานค่ะ
น้องพักผ่อนหลับสบายอยู่บนสวรรค์ แล้ว..น้องจะต้องอยู่ในใจพวกเราตลอดไปค่ะ
สวัสดีครับพี่ษา
ขอบคุณที่มาคอมเม้นท์บันทึกหมอน้อย ที่จริงแล้วหมวดเอกลงหมวด 4475 ที่ปาดีได้หนึ่งปีแล้ว แต่เป็นเพราะมีหัวใจนักสู้ นักบู๊ เลยขออาสาไปอยู่ ฉก.ที่ยะลา ส่วนมากจะทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่ผู้กองไชยยงค์และผู้กองต้น เป็นผู้หมวดไฟแรงมากๆ อีกอย่างพ่อเขาก็เป็นตำรวจ ยศ พ.ต.ท. มีอุดมการณ์ของตำรวจอย่างเต็มเปี่ยม เพื่อนผมซุงนอนอยู่ที่เดียวกันแต่เวลาไปปิดล้อมตรวจค้นในพื้นที่อำเภอบันนังสตาบ้าง อำเภอศรีสาครบ้าง เขาจะไปทำงานร่วมกันกับหมวดเอกตลอด เขาคือ ด.ต.วันชนะหรือโซ๊ะ คืนนั้นผมและโซ๊ะอยู ฉก.เกือบ 3 ทุ่มแล้ว หัวหน้าฝ่ายข่าวจากร้อย ตชด.447 โทรไปถามรายละเอียดเกี่ยวกับหมวดเอก ส่วนโซ๊ะผู้เคยร่วมงานกับหมวดเอก แต่ครั้งนี้ไม่ได้ไปด้วย คืนนั้นนอนไม่หลับเลย...
ขอให้กำลังใจพี่ษาทำงานเขียนที่คั่งค้าง ให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
ผมอยู่ทางนี้จะต่อสู้อย่างหาญกล้า...ขอพี่ษาอย่าห่วงเลย.
วันเกิดเหตุวันนั้นนั่งกินข้าวกับน้อง นรต.รุ่นเดียวกับ หมวดเอก ในช่วงเวลานั้นในพื้นที่ โสร่งก็มีเหตุตัดต้นไม้ เรือใบขึ้น นั้นคือการแสดงว่าฝ่ายเขาสูญเสีย หรือปฏิบัติการกับฝ่ายเรา พอน้องเค้าทราบว่าเพื่อน เสีย เขาเสียใจมาก พยายามยับยั้งสติ อย่างว่าเค้ายังอายุน้อย เราก็ได้แต่ปลอบใจให้ตั้งสติให้ได้ บอกเค้าว่าพี่อยู่นี่มาห้าปีกว่าเฉพาะโสร่งเห็นการสูญเสีย มามาก ล่าสุดรายที่เก้า เจ็บไม่นับ ไม่ใช่ชินชา แต่ต้องตั้งสติให้มั่น และสู้ต่อไป กำลังใจดีกว่าอาวุธ คนดีทำไมอายุสั้น นั้นเพราะเค้าทำความดีมามาก ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานในโลกมนุษย์ ไอ้เราที่อยู่ต้องใช้กรรมต่อไปน้องคงไปสวรรค์แล้ว ลืมบอก ว่า โสร่ง คือ สภ.บ้านโสร่ง อ.ยะรัง จว.ปัตตานี ดงมันเลย ครับ
ไม่อยากให้เกิดการสุญเสียอีก ไม่อยากให้มีวีรบุรุษอีกต่อไปแล้ว อยากให้ทุกอย่างสงบโดยไว ไม่ต้องหลั่งน้ำตากันอีก
ได้ฟังได้อ่านเรื่องราวของหมวดเอกมามากทั้งจากแฟนที่เคยร่วมปฏิบัติงานกันมาและจากเว็ปต่างๆๆรู้สึกว่าการสูญเสียครั้งนี้เป็นการสูญเสีญที่สุดซึ้ง ก็อยากให้ผู้กล้าตำรวจ ทหารและฝ่ายปกครองทุกหน่วยงานในสามจังหวัดระวังตัวกันมากๆๆรอบคอบและมีสติอยู่ตลอดเวลาเพื่อที่จะอยู่กับครอบครัวและคนที่รักไม่ต้องจากกันด้วยเหตุการณ์แบบนี้อีก
ขอไว้อาลัย................หมวดเอก สุขิโต สู่สุคติ.........................