ดนตรี.. โลกของลูก ในวันยุ่งๆ
เรื่องเล่าเช้าสายวันนี้
เราคุยกันถึงวันลอยกระทง
พ่อบ้านต้องไปทำกิจกรรมที่ รร.วันอาทิตย์ถึงมืดค่ำ และอาจถึงมืดมากๆ
และลูกไปเรียนกีต้าคลาสสิก
ให้มันได้มาตราฐานของกระทรวงในวันหยุดอาทิตย์ละ 1ชั่วโมง
ให้กลับบ้านเองจากที่เรียนกับบ้านห่างกัน 30 กิโลเมตร
ให้มากกว่าตึ๊งๆๆๆตามประสาแบบครูพักรักจำ ใจรัก
ดนตรีไทยเคยสี เคยเรียน เคยร่วมวง นานวันเสียงก็ปี๊ดป๊าด
ขาดการฝึกซ้อมต่อเนื่องสม่ำเสมอ
โน๊ตสากลก็เคยเรียน ดนตรีประเภทเป่าๆวงดุริยางค์ก็เคยเล่น
ยามว่างคิดถึงเสียงดนตรี นอกจากจะกดคีย์บอร์ดให้ขี้หูแม่วิ่งพล่านแล้ว
ก๊เกากีต้า..หยิบมันขึ้นมาเล่น แล้วก็อึมๆอัมๆ
ก็ให้ไปเรียนซะ จะได้อาศัยฟังบ้าง
เพื่อนบ้านเรือนเคียงจะได้ร่วมสุนทรียภาพด้วย
ส่วนฉันต้องไปงานลูกสาวของเพื่อนฉลองสมรสใกล้ๆบ้านห่างกัน 2.5 กิโล
พรุ่งนี้จึงเป็นอะไรที่เราสามคนต่างมีภารกิจในยามพลบค่ำต่างจากปีที่ผ่านๆๆมา
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะพี่ต้อย
ดนตรีทำให้เราผ่อนคลาย และอารมณ์ดีเสมอค่ะ เวลาเดียวไปเดินออกกำลังกาย ก็ใช้ MP 4 เลือกเพลงที่ชอบค่ะ ฟังเพลงขณะเดินทางก็มีความสุขค่ะ
คิึดถึงพี่ต้อยน่ะค่ะ
น้องเดียวกำลังคิดถึงค่ะ
ปีนี้จะไปลอยกระทงที่ไหน
คุณพ่อเป็นไงบ้าง
พี่ไปแล่นเรือใบที่ทุ่งประดู่มาค่ะ
อ้อข้นเขาล้านด้วย มีที่สัมนาแบบคนเดินป่าด้วยนะ
แล้วก็ไปชมรีสอร์ทกำเหนดพลอย ดอนทรายที่บางเบิด
ทะเลสวยยังดิบๆสวยมากทั้งสีน้ำและหาดทราย
ยังมีหมู่บ้านชาวเล แบบเดิมๆ
สุดยอดน้องเอ๋ย ..ขอบอก
ขอบคุณค่ะ