subah
รุ่งฤดี รุ่งฤดี หลังยาหน่าย

ปฏิเสธไม่ได้ว่ารักเธอ


จิตใจมีเสียงเตือนเบา ๆ ว่าเรื่องราวรักของเรามันผิด
ปฏิเสธไม่ได้ว่ารักเธอ Feat.Clash Kal

 
หยุดตัวเองยังไงฉันไม่ควรปล่อยใจให้รัก

หักใจยังไงไม่ให้โบยและบิน...ไปกับเธอ
รู้ว่าไม่ควรรัก รักคนอย่างเธอ แต่ฉันไม่รู้จะยื้อจะทนและฝืนยังไง

อยากจะลืมนาที ช่วงที่เธอผ่านพ้นเข้ามา
หลับตาใจแอบมองเห็นเธออยู่ดี
ทรมานรักไปก็ช้ำไปทุกที ชีวิตไร้ทางจะไป

** ใจ...มันรักเธอคนเดียว
แม้ร่างกายฉันเองตอนนี้จะอยู่กับเค้า
จิตใจมีเสียงเตือนเบา ๆ
ว่าเรื่องราวรักของเรามันผิด
แต่ฉันยอมไม่เป็นไร
                                                                          
หากว่าฉันนั้นรู้ ว่าสักวันจะได้พบเธอ
ก็คงรอก่อนไม่เผลอไปกับใคร
ทรมานรักไปก็ร้าวไปทั้งใจ มันสายที่ได้เจอเธอ

(**)

ใจ...ตอนนี้ทรมาน ฉันรักเธอเหลือเกิน แต่เธอต้องอยู่กับเค้า
ปวดใจทำได้เพียงเป็นเงา
เข้าใกล้เธอเมื่อพบเจอไม่อาจกอดแนบเธอไว้ดังเก่า

ใจ...มันรักเธอคนเดียว
แม้ร่างกายฉันเองตอนนี้จะอยู่กับเค้า
จิตใจมีเสียงเตือนเบา ๆ
ว่าเรื่องราวรักของเรามันผิด
จะรักเธอไปจนตาย

 
คิดว่า มีหลายคนที่ฟังเพลงนี้ แล้ว มีความรู้สึกว่า เหมือนกับชีวิตของตัวเอง
ไม่มีใครรู้อนาคตของตัวเองได้ ว่า ต้องเจอกับอะไรบ้าง ตอนแรกที่เราตัดสินใจแล้วว่า เราคงจะพบกับคนที่ดีที่สุด สำหรับเรา และตัดสินใจไปแล้วว่า เราจะต้องอยู่กับเขาไปชั่วชีวิต
แต่เมื่อเราใช้ชีวิตไปด้วยกันนานๆ  เราจะรู้ว่า เราต้องใช้มากกว่า ความรัก มากกว่าความเข้าใจ มากกว่าสิ่งที่เราต้องพบเจออยู่  มันอาจหมายถึงความอดทนที่เราต้องมี อดทนกับทุกสิ่ง ทุกอย่าง ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ที่ทำให้ ชีวิตเราอาจเปลี่ยนสีสันไปบ้าง จาก สีที่มีแต่ความสดใส อาจจะหม่นไปบ้าง
 
กับปัจจุบัน ..สิ่งหนึ่งที่จะฉุดเราไว้ได้ จากภาพเก่าๆ ในอดีต จากสิ่งที่มายั่วยวนเรา คือ ความรัก ความรู้สึกด้านดีๆ ที่เราต่างมีให้แก่กันและกัน  ภาพความทรงจำดีๆ ที่เรามีด้วยกัน แม้ว่ามันจะนานมาก จนทำให้ เราเกือบลืมมันไปแล้ว แต่จริงๆ แล้ว มันจะยังอยู่ในความทรงจำเราตลอดมา
 
กับอดีต...แม้ว่าในอดีต เราจะเคยมีความทรงจำดีๆ ร่วมกับใครก็ตาม ที่เราเคยรักมาก หรือรักเรามาก แต่มันแค่ความทรงจำในช่วงเวลา ตอนนั้น เท่านั้น มันผ่านไปนานแล้ว นานจนต่างคนต่างไปเจออะไรที่ ตัวเองต่างเลือกแล้ว ว่าดีที่สุด สำหรับชีวิต
 
ความทรงจำ เก่าๆ ในอดีตของเรา จำไว้ได้ ไม่ได้ให้ลืม ไม่มีใครไปบังคับให้ ใครลืมความทรงจำที่สวยงามที่เราเคยมีได้ หรอกนะ แต่เราอย่านำมันมาทำร้ายคนข้างเคียงเราในปัจจุบันเลย  เขาไม่ผิดอะไร แค่ไม่ได้มีเขาอยู่ในความทรงจำเราตอนนั้น แค่นั้นเอง เราเลือกเองนะ จำไว้ ว่า เราเลือกเอง ไม่มีใครมาบังคับเราเลย
 
เมื่อวันหนึ่ง ความทรงจำ ในอดีต เราเคยลืมไปแล้ว  กลับเดินเข้ามาในชีวิตเรา เข้ามาในชีวิต จริงๆ ของเรา เข้ามาตอนที่เรากำลัง หวั่นไหว กำลังรู้สึกว่า ชีวิตเราเดินมาถูกทางแล้วหรือ เข้ามาตอนที่เรากำลังคิดว่า เรากำลังต้องการกำลังใจ จากใครสักคน ที่จะเข้าใจเราจริงๆ ไม่มีอะไรหรอกนะ แค่การได้ พูดคุย ได้ ระบายอะไรบางอย่างให้คนที่เคยคุ้นเคยฟัง ก็เท่านั้นเอง

 
แต่ในความเป็นจริง มันไม่ได้ แค่นั้นหรอกนะ การที่เราได้ คุยกัน บ่อยครั้งเข้า  มันจะยิ่งทำให้ เรามีโอกาสมาก ที่จะตกลงไปในห้วงเวลา ที่เราคิดว่า มันไม่มีอะไร นั่นแหละ ถ้าวันไหน ไม่ได้ คุยกัน จะมีความรู้สึกว่า มันขาดๆ หายๆ อะไรไปสักอย่าง ทำให้ เราเกิดความเคยชินที่ มันผิด ผิดกับใคร ผิดกับอะไร เรารู้ดี ไม่ใช่เหรอ
 
ถ้าเราจะค้านในใจว่า ไม่มีอะไรหรอก เราเป็นแค่เพื่อนกัน เป็นแค่คนที่รู้ใจเรา เข้าใจเรา ไม่ได้ ต้องการอะไรจากเรา ไม่ได้ มีความสัมพันธ์กันอย่างอื่น นอกจาก เป็น เพื่อนที่รู้ใจ ช่วยเหลือ ซึ่งกันและกันแค่นั้น ....จริงๆหรือ....
 

หยุดตัวเองยังไงฉันไม่ควรปล่อยใจให้รัก
หักใจยังไงไม่ให้โบยและบิน...ไปกับเธอ
รู้ว่าไม่ควรรัก รักคนอย่างเธอ แต่ฉันไม่รู้จะยื้อจะทนและฝืนยังไง

อย่าเลยนะ... อย่าให้ มันต้องเกิดเรื่องราวเหมือนเพลงนี้เลยนะ จะมีแต่คนที่เจ็บปวด ไม่เว้นแม้แต่ตัวเราเอง …

 

จิตใจมีเสียงเตือนเบา ๆ

ว่าเรื่องราวรักของเรามันผิด

 

 

ขอให้ เราคิดว่า เวลาที่ผ่านไป หลายสิบปีนั้น เขาก็ไปเจอกับอะไรมามากมาย เหมือนเรา ไปเจอคนที่เขาเองคิดว่าใช่ และตัดสินใจแล้ว ที่จะใช้ชีวิตร่วมกันกับเขาคนนั้น ไม่ใช่เรา…

 

ไม่ว่า จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ในเมื่อ ต่างคนต่างมีพันธะหน้าที่ ที่ต้องรับผิดชอบ จะด้วย ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ แต่เราและเขา ก็ตัดสินใจไปแล้วว่าจะเลือก รับผิดชอบสิ่งนั้น

ขอให้ เราทำหน้าที่ให้ ดีที่สุดนะ

 

จิตใจมีเสียงเตือนเบา ๆ
ว่าเรื่องราวรักของเรามันผิด
แต่ฉันยอมไม่เป็นไร

แต่ฉันยอมไม่เป็นไร…. ประโยคนี้ ไม่อยากให้ เราคิดแบบนี้เลยนะ มันเหมือนคนที่ ไม่รับผิดชอบยังไงไม่รู้

 

อยู่กับปัจจุบัน ดีกว่า  อดีตเราเปลี่ยนแปลงไม่ได้ แล้ว มันผ่านไปแล้ว ปัจจุบันคือสิ่งที่เราต้องโหยหา  เราทำให้ มันดีที่สุดได้  อย่าให้ ภาพเก่าๆ ต้องมาทำร้ายเราและ คนของเราหรือแม้แต่เขา และคนของเขาด้วยเลย

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 308520เขียนเมื่อ 25 ตุลาคม 2009 21:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:47 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

เรื่องมันน่าเศร้า...เศร้า จริงๆๆ

  • สงสัยจัง
  • เมื่อไรคุณเธอคนนี้จะเดินถึงบ้าน
  • เปียกหมดแล้ว
  • เดี๋ยวเป็นหวัด
  • ตามครู ป. 1 หมู่ข้อย เข้ามาดูฝนตกครับ

 

สวัสดี ค่ะ

ดีใจที่มีคนเป็นห่วงเธอคนนี้นะ ฟังเพลงนี้จบหลายๆ เที่ยว ก็ถึงบ้านเองละค่ะ ฝนหยุดตกพอดี

ฝนตก ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ 

subah

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท