การเดินทางของครอบครัวแต่ละทริป มีเรื่องราวที่น่าจดจำมากมาย เรื่องราวบางเรื่องน่ารัก สร้างรอยยิ้มให้พวกเราได้เสมอเมื่อระลึกถึง...มาสัมผัสรอยยิ้มกับส่วนหนึ่งของเรื่องราวชีวิตพวกเรานะคะ...เรื่องเล่าของเจ้าตัวน้อย...วาดภาพและเล่าเรื่องโดย เด็กหญิงฟ้าใส...ลูกสาวตัวน้อย...
กาลครั้งหนึ่ง...
เมื่อฉันเดินทางกลับจากการไปเที่ยวเชียงใหม่(กลับจังหวัดน่าน)
เมื่อพ่อขับรถมาถึงกลางทาง เขตจังหวัดแพร่..พ่อก็จอดที่ศาลาริมทางเพื่อลงไป...(ยิงกระต่าย)(ก็มันไม่มีห้องน้ำนี้นา...)
แม่ก็เกลี้ยกล่อม น้องการ์ฟีลด์(น้องชายของฉัน)ที่หลับ(พึ่งตื่น) ให้ลงไปปัสสาวะด้วย
ในที่สุดน้องก็ยอม แต่ลงมาตอนที่พ่อกับฉันขึ้นรถแล้ว...
ก่อนที่แม่จะลงจากรถ ได้ส่งโทรศัพท์ ทีมีสายโทรเข้าให้พ่อ...รับโทรศัพท์และสตาร์ทรถ...ขับออกไป โดยไม่ได้หันมามอง ว่าแม่กับน้องลงไปจากรถ...
พอฉันหันไปข้างหลังเพื่อจะคุยกับน้อง...ฉันก็เห็นแต่ความว่างเปล่า
ฉันพยายามจะบอกพ่อ แต่...พ่อทำหน้าดุ บอกว่า "อย่ากวน!"...
กว่าพ่อจะคุยโทรศัพท์เสร็จ...ก็ขับรถไปได้ 1-2 กิโลฯแล้ว...จึงหันมาถามฉันว่า..."มีอะไรจะพูดไหม?"
"แย่แล้ว~~~"
เมื่อพ่อรู้ว่าลืมแม่กับน้องไว้ที่ริมทาง พ่อก็รีบขับรถไปรับแม่กับน้องที่ศาลาริมทาง...
เมื่อไปถึง ก็พบน้องการ์ฟีลด์ร้องไห้น้ำตาไหลพรากเหมือนน้ำตก...แม่บอกว่า ตอนที่แม่กับน้อง(ถูกทิ้งไว้ที่ศาลาริมทาง)อยู่กับน้องที่ศาลาริมทางกัน 2 คน น้องบอกว่า..."พ่อทิ้งเราไปแล้ว"...อิ อิ (เด็กหญิงฟ้าใสหัวเราะชอบใจ)
ข้อคิด:กรุณาตรวจสอบผู้โดยสารทุกครั้ง ก่อนออกเดินทาง
หมายเหตุ:คุณแม่บอกว่า ตอนที่ถูกทิ้งไว้ข้างทาง ไม่มีแม้แต่โทรศัพท์มือถือ หรือตังค์ซักกะบาทเดียว เพราะทิ้งไว้ที่หลังรถหมดเลย...แต่วแหว่ว..
...กว่าจะเดินทางมาถึงภาพวาดลำดับสุดท้าย เด็กหญิงฟ้าใสก็หมดเรี่ยวแรง เลยแต่งแต้มสีสันไม่ค่อยจะออก เอาไว้ให้มีแรงขึ้นมาอีกนิดนะคะ จะลงสีให้ใหม่ค่ะ...คุณแม่...อิๆๆ
สวัสดีค่ะ น้องเล็ก ไชโยๆๆได้อ่านเรื่องดีๆ อีกแล้ว หลานสาวช่างเล่าและเขียนถาพได้ดีจัง วันหลังผ่านแพร่ แวะบอกนะ แวะเข้าห้องน้ำที่บ้านป้าท้องฟ้า ตีรถเข้ามาจากปากทางตรงข้ามขนส่งไปแพะเมืองผี (จากตัวจังหวัดแพร่เข้ามาอีก6กิโล สงสัยCystitisก่อนมาถึง 55555
แม่ครับ อ้างอิงอะไรกับผมอีกแล้วเนี่ย แต่ขอยอมรับอย่างไม่อายเลยว่าจริง
ถ้าแม่เล็กอ่านข้อความนี้แล้ว ให้ส่งต่อให้ผม(เงินค่าลิขสิทธ์)วันละ๕บาท
มิฉะนั้น แม่ก็ไม้ต้องจ่าย #แป้บนะ พิมพ์ผิดหรือเปล่า