ครูดุด่า เพราะว่า ต้องการให้ศิษย์ได้ดี

จิตชั่วมันไม่ยอมทำตาม คำครูสอน

ไอ้ที่ทำ มันก็สักแต่ว่าทำ ไม่มีสติ ไม่มีปัญญา

แต่ไม่ทำตาม เฉไฉไปเรื่องอื่นไม่รู้ตัว

แล้วก็มาต่อต้าน ครู ปาว ๆ ๆ ว่า หนูทำแล้ว หนูพยายามแล้ว

 

ครูบอกว่าครูเหนื่อย ครูเสียใจและผิดหวัง ที่ศิษย์ไม่เคยเชื่อฟังคำสั่งสอน

 

เราต้องทำยังไงบอกมาซิ

   ศิษย์ก็ตอบไปเรื่อย เรื่องอื่น ยิ่งตอบ ยิ่งไม่ใช่ ยิ่งกว่า กว่าจะตอบสิ่งที่ควรทำ ก็ทำให้ครูแสนเหนื่อย

   สิ่งที่ต้องทำต้องจำใส่ใจ

       1. ต้องมีศีลแนบใจ ทำอะไร ทำอะไรต้องเช็คศีล

       2. อดทนให้มาก อดทนในทุกอณู

       3. สร้างศัรทธาให้มีแนบใจ

       4. มีสติ ขาดสติ เหมือนตายแล้ว

       5. ตั้งใจ ตั้งใจ ให้มาก ๆ

 

หยุดคิด เรื่อง อดีต เรื่อง อนาคต

กลับมาที่ลมหายใจ รักษา ศีล และ ภาวนา

 

ที่ผ่านมาไม่เจริญเพราะว่า ศีลมันด่างพร้อย ผิดตั้งแต่ข้อ 1 เลย

 

หนูมันโง่ ไม่รู้ว่าครูดีแค่ไหน

ครูมองอนาคต มองไกล

สร้างแนวป้องกันให้ศิษย์

ทำไมหนอ จิตนี้ มันจึง ชั่วช้า กะโหลกหนาขนาดนี้

 

พระคุณล้นพ้นที่ท่านมาสอน ทดแทนยังไงก็ไม่หมด

ลำพังงานท่าน ก็หนักพอแรงแล้ว

ยังต้องมา ออง มา แบก ศิษย์ขึ้น ถูลากถูกัง เพื่ออะไรเล่า

 

ถ้าไม่เพื่อให้ศิษย์มีโอกาสเข้าใจ

ประสบปัญหาให้น้อยที่สุด พร้อมเผชิญอุปสรรคมากที่สุด

เพราะท่านผ่านมาแล้ว

รู้แล้ว มองออกแล้ว ว่าถ้าปล่อยไป แย่ แน่ ๆ

ท่านถึงต้องเตือน ดุด่า

ดีแค่ไหนแล้ว ที่ท่านมาเตือน

จะได้ปรับปรุบ เห็นข้อแก้ไข เห็นทางพัฒนา

มันยังโง่ มาเสียใจ ร้องไห้คร่ำครวญ

 

ศิษย์กราบขอโทษที่ปล่อยให้ความชั่ว

ความท้อ ความเหนื่อยมาบังตา บดบังใจที่ดี ๆ

จนมองไม่เห็นความงดงามที่ครู เพียรสร้าง

ให้กำลังใจ เสมอมาอย่างอดทน

ขอขอบพระคุณครูค่ะ.....กราบขอขมา เจ้าค่ะ