พี่ "สื่อ" ครับ เห็นใจ "ครู" หน่อย...
สมัยก่อนศิษย์ลื่นหกครูช่วยประคองเหรอ...? อื้ม น่าคิด น่าคิด
เดี๋ยวนี้ครูจะช่วยประคองศิษย์ไว้ไหมน๊า...? เพราะครูก็ล้มอยู่เหมือนกัน
ปัญหาสำคัญมันอยู่ที่ว่า "ครูตัวจริง" ตอนนี้คือ "สื่อ"
ครูของครูคือ "สื่อ" ครูจึงเรียนรู้จากสื่อไปสอนศิษย์...
สื่อในปัจจุบัน ครอบคลุมในทุกกระบวนการเรียนรู้
สื่อในปัจจุบัน "เจ๋ง" จริง ๆ เก่งสุดยอด
ระบบการตลาดไหน ๆ ก็สู้พี่ไทยเราไม่ได้
วัน ๆ หนึ่งนี้ได้แต่นั่งครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรเราถึงจะได้ "เงิน" เขามา...
ไม่ว่าอาชีพใด อายุเท่าใด ถ้าให้ฉัน (สื่อ) รู้นะว่ายังว่างอยู่ ยังมีเงินอยู่
ถ้าว่างอยู่โดนเสียบแน่ ถ้ามีเงินอยู่โดน "ล้วง" แน่...
การตลาดทุกวิถีทาง (Overall Marketing) พร้อมระดมพลไปหลอก ไปลวง "ครู" ให้ งง ๆ เบลอ ๆ แล้วก็เผลอเอาตังค์มาให้ฉัน...
สิ่งไหนเรียนรู้แล้วฉันได้ตังค์ก็ควรเรียนรู้
สิ่งไหนเรียนรู้แล้วเข้มแข็ง มีสติปัญญาดี อย่าไปรู้
ครูเดี๋ยวนี้จึงไม่เข้มแข็ง เพราะสื่อพาให้อ่อนแอ
เมื่อครูอ่อนแอ เพราะพ่ายแพ้ต่อกิเลส
ปัญหาหนี้สิน ภาระทางครอบครัวมารุมเร้า เพราะทนสิ่งเร้าจากสื่อไม่ได้
ไปสอนก็สอนอย่างงั้น เพราะทุ่มเทกำลังในการทำ "ผลงานทางวิชาการ"
ก็เงินไม่พอใช้ "หนี้" เน๊อะ ทำไงได้...
จะหยุดเหรอ กลับมาบ้านเจอทีวีอีกและ "อยาก" อีกแล้ว
เงินไม่มีเหรอ "ครู" นี่แหละ เครดิตดี "กู้ได้..."
เป็นหนี้อีกแล้ว กลุ้มอีกแล้ว "จน เครียด ดูทีวี"
ดูทีวีก็อยากอีกแล้ว
เก้าอี้ตัวนี้ก็ต้องใหม่ มือถือก็ต้องเปลี่ยน รถคันเดิมก็ใช้ไม่ได้ "กู้" อีกแล้ว เป็น "หนี้" อีกแล้ว
น่าสงสารครูนะ ที่รู้ไม่เท่าทัน "กิเลส..."
จะว่าสื่อก็ไม่ได้ เขาก็ทำมาหากินของเขา จะว่าก็ต้องว่าเราที่เราไม่เข้มแข็งพอที่จะเอาสติและปัญญาคุ้มใจ คุม "ความอยาก" ไว้ได้
เมื่อเผลอสติไป "อยาก" ไปตามเขา เราก็ต้องกลับมาทุกข์
เห่อเหิมของมียี่ห้อ "จมไม่ลง"
ครูเป็นอาชีพที่มีฐานะในสังคม จะใช้อะไรธรรมดา ๆ ก็ไม่ได้
ต้องมีหน้า มีตา มีเกียรติยศในสังคม บางครั้งซื้อรถแข่งกับลูกศิษย์ก็มี...
ครูต้องดีกว่า ครูต้องเหนือกว่า แข่งกันไป แข่งกันมา ครูและศิษย์ก็พากันลงเหว...
ทุกข์ย้งไม่พอ กลับมาดูทีวีอีก อ่านหนังสือพิมพ์อีก อ้าว ฆ่ากันตายอีกแล้ว ทุกข์อีกแล้ว
คนนี้ไม่มีเงิน เป็นหนี้ "ฆ่าตัวตาย" ฉันตายบ้างคงจะดี
อ้าว ตายอีกแล้ว ทนทุกข์ไม่ไหว หนีไป "ตาย" อีกแล้ว...!
เฮ้อ นักธุรกิจก็ใจร้ายจัง ไม่ผ่อน ไม่เบาให้ครูบ้าง
จัดกิจกรรมส่งเสริมการขายมาให้ครูมากจัง จนทำให้หนี้สินของครูพะรุง พะรัง จนไม่มีกะจิตกะใจไปสอนนักเรียน
เศร้านะถ้า "สติ" ของครูไม่เข้มแข็ง
ถ้าอ่อนแอก็แพ้ไปเรื่อย แพ้กิเลส แพ้ตัณหา แพ้ "กามราคะ..."
เป็นครูต้องมีศีลดี ต้องมีศีลในจิตในใจ
เป็นครูมีลูกมาก ทั้งลูกตัวและ "ลูกศิษย์..."
เป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูก ๆ อย่าอ่อนแอให้ลูก ๆ เห็น
เด็ก ๆ เขาก็มีสื่อเป็นครูเหมือนกัน
ถ้าครูมีสื่อเป็นครูด้วยก็ "จบกัน..."
ไม่ต้องสนใจใครแล้ว เอาตัวเองนี่แหละเป็นครู
เรียนรู้และอยู่กับตัวเองเนี่ยแหละ
ใช้ศีลประคองใจไว้ ศีล ๕ นี่ก็สุดยอดสำหรับครูแล้ว
รักษาศีล ๕ ก็เป็นครูดีได้แล้ว
ครูดี ศีลดี ศีล ๕ นี้นำความดีให้ "คุณครู..."
(ที่มาจากบันทึก ครูดี แม่พิมพ์ดี...)
ความเห็น (3)
จมไม่ลง ?
คำนี้ พาล้มเหลวมาหลายครั้ง
เคยมีเงินใช้จากพ่อแม่ ไม่ขาดสาย พอมาหาตังค์ใช้เอง แทบแย่เจ้าค่ะ
หลงกับภาพที่ตนเองสร้างขึ้นมันง่ายจัง
แต่เดินสวนทางมันยากมากนัก
สำนึกในความจริงยิ่งมีน้อย
ยิ่งเจ็บปวดมาก
กราบขอบพระคุณค่ะ
จมไม่ลง กับลอยไม่ขึ้น อันนี้ความหมายเดียวกันหรือเปล่าน๊อ...???
คนเดี๋ยวนี้แข่งกันร่ำ แข่งกันรวย แข่งกันว่าคนจะมีหน้า มีตามากกว่ากัน
คนเดี๋ยวนี้จึงนับถือกันที่เงิน เคารพกันที่รถ ชอบกันที่โทรศัพท์...
เฮ้อ มาเป็นคนโง่ ๆ แบบชมรมเราดีกว่าเน๊อะ
กินข้าวกันวันละกาละมัง
ไม่มีอะไรทำก็ไป "ล้วงคอห่าน" เล่น
ใครด่าก็ "ยิ้ม"
หิวก็กิน อิ่มก็นอน "สบาย..."
ใครจะมีสตางค์ก็มีไป เราก็ "สบาย" ของเราอยู่อย่างเนี๊ยะแหละ
มีกิน ก็กินกันตาย
มีอยู่ ก็แค่มีที่ซุกหัวนอน
กิน ๆ อยู่ ๆ มันไปอย่างเนี๊ยะแหละ
ไม่นานก็ตายแล้ว จะไปสะสม จะไปหวังทำไมกับเจ้า "เงิน..."
อยากบอกเล่าบ้างค่ะ
ตอนแม่อยู่ประถม (บ้านนอก) ครูนัดสอนพิเศษพราะอยากให้ศิษย์ได้ ไม่มีเครื่องถ่ายเอกสาร (เมืองชายแดน) ครูจดความรู้จากแหล่งต่างๆ ที่หาได้ ใส่สมุดเป็นเล่ม มาให้นักเรียนคัดลอก เพื่อที่จะได้อ่าน มีความรู้เท่าเด็กในตัวจังหวัด
จะสอบเข้ามัธยม ครูนัดสอนพิเศษช่วงเย็นโดยใช้บ้านครูเป็นโรงเรียน ค่าเรียนค่าสอนไม่เสีย ซื้อเฉพาะสมุดที่ต้องจด แถมเลี้ยงขนมเพื่อให้เด็กอิ่ม
เรียนเสร็จครูมาส่งบ้าน (นักเรียนเดินมาเป็นกลุ่ม ขากลับครูถีบจักรยานกลับ)
สมัยลูกเป็นนักเรียน ลูกบอกว่า ใครที่เรียนพิเศษกับอาจารย์.....(จ่ายเงิน)จะทำข้อสอบได้เพราะอาจารย์เอาข้อสอบส่วนใหญ่มาจากเนื้อหาในชีท ที่ทำแจกเด็ก
ใครที่เรียนในห้องไม่เข้าใจ สามารถจ้างอาจารย์สอนพิเศษนอกเหนือจากนั้นได้