ไม่กี่คน เสียงดัง
กำลังนึกถึงเสียงกลวงๆ ที่ดังกว่าของ"ความมั่นคงของรัฐ"
ในช่วงสองสัปดาห์นี้ มีอีเมล์เเจ้งข่าวให้สั่นสะเทือนอารมณ์หลายครั้ง เเต่ละครั้งข้อถกเถียงก็จะจบลงที่เดิม "เป็นภัยต่อความมั่นคงของรัฐ" เมื่อพูดเช่นนี้เเล้ว ผู้พูดก็มักจะไม่อธิบายต่อ หรือไม่ยกหลักฐานที่สามารถบอกว่าความมั่นคงของรัฐ เป็นอันตรายจากการดำเนินการ หรือปรากฏการณ์ต่างๆ ได้อย่างไร เรียกว่าไม่ evidence based ยกเว้นการอ้างปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นน้อยครั้งต่อปี แต่ได้รับการพาดหัวใหญ่โต จนเป็นเรื่องสะเทือนขวัญ ตามธรรมเนียมของสื่อกระเเสหลัก ที่ยังให้ความสำคัญกับลัทธิชาตินิยม
บางรายที่ได้ยินมา นอกจากไม่มีหลักฐานรองรับประกอบข้อเสนอของตนเอง ยังใช้วิธียื่นข้อเสนอที่ปฏิเสธไม่ได้ คือบอกดื้อๆ ว่าให้เลิกทำซะ ที่ปฏิเสธไม่ได้เพราะว่าไม่ทันปฏิเสธ หรือเจ้าของเรื่องไม่ได้รับโทรศัพท์เอง เจ้าของข้อเสนอก็วางสายไปเสียก่อน บางกรณีก็เสนอว่าทั้งหมดที่ทำไป "ผิดกฎหมาย" ซึ่งต้องให้นักกฎหมายโต้เเย้งกันเป็นกรณีๆ ไป
แต่เท่าที่เราสังเกตเห็น ก็คือการยกข้อ "ความมั่นคงของรัฐ" มาเป็นอุปกรณ์ ที่ทำให้คนที่อ้างว่าการทำงานที่เกี่ยวข้องกับคนไร้รัฐ ไร้สัญชาติ หรือประเด็นอื่นๆ ด้านสิทธิมนุษยชน เป็นสิ่งไม่ควรทำ หรือทำไม่ได้ ไม่ต้องทำการบ้านใดๆ ทั้งสิ้น
ถ้าให้พูดเเบบเทปยืด หรือไฟล์สะดุด เพราะมีการพูดมาหลายหนว่า ความมั่นคงของรัฐมีหลายมิติ มิติหนึ่งก็คือความมั่นคงของมนุษย์ อันนี้ก็ดูจะไม่น่าเชื่อถือ เพราะเราพูดของเราเเบบพูดกันเอง ฟังกันเอง คนที่ไม่ฟังก็ไม่ฟังอยู่นั่นเเหละ
คงต้องเชิญชวนคนที่เห็นว่าความมั่นคงของรัฐ เป็นคำตอบสูงสุดในการพิจารณา (ไม่อยากใช้คำว่า "จัดการ") คนไร้รัฐไร้สัญชาติ ให้ออกมาใช้พื้นที่สาธารณะ "คุย" กัน ในทางเปิดเผยดีกว่า คนอื่นๆ เเละผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย เช่นคนที่เขาอยากจ้างเเรงงานข้ามชาติ หรือกลุ่มชาติพันธุ์ไร้รัฐไร้สัญชาติ จะได้ออกมาร่วมเเสดงความคิดเห็นด้วย ในระบบหนึ่งคนหนึ่งเสียง
ไม่ใช่ไม่กี่คน เเต่หลายเสียง
เสียงดังซะด้วย
(หมายเหตุ โพสต์นี้เป็นกระโถนอย่างเเรง )
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น