งงดงคน

ยอมรับความจริงครับว่า งงเมื่อพบคนมาก ๆ  เพราะปกติผมจะไม่ออกจากน่านมาเป็นเวลานานหลายวัน  ด้วยความที่มีผู้หลักผู้ใหญ่ไปงานสำคัญที่ทำเนียบรัฐบาลวันที่ ๘ ตุลาคม ๒๕๕๒ ทำให้เกิดการสื่อสารมาเพื่อให้ผมคิด และจำเป็นต้องตัดสินเดินทางจากน่านมาเมื่อช่วงบ่ายวันที่ ๔  ตุลาคม ๒๕๕๒ เพื่อร่วมประชุมระหว่างระดับภูมิภาคระหว่างวันที่ ๕ - ๖ ตุลาคม ๒๕๕๒ ที่กรุงเทพมหานคร

เจ้าภาพจัดงานจัดที่พักและที่ประชุมให้ที่อมาริวอเตอร์เกท ประตูน้ำ อยู่ตรงข้ามแพ็ทตินั่ม เป็นศูนย์แฟชั่นส่งออก  ผมไม่ได้เข้าเมืองกรุงมานาน  ในยามค่ำคืน ๒ คืน ได้เรียนรู้ว่า  ชาวเมืองกรุงที่ไป ๆ มา ๆ และอยู่ตรงข้ามที่พักพวกเขาทำอะไรกัน   ได้เห็นชาวต่างประเทศและชาวไทยขวักไขว่   รู้สึกงุนงงเพราะไม่คุ้นเคยกับพวกพบผู้คนจำนวนมาก

ได้สังเกตเห็นคนจำนวนมากมาที่แพ็มตินั่นด้วยเหตุผลของตนเอง  มาซื้อสินค้าไปขายที่ประเทศตนเอง หรือชุมชนตนเอง  บ้างมาเพื่อเรียนรู้และซื้อสิ่งของเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น   เท่าที่ได้เห็นเป็นเพียงจุดเดียว เท่าที่ได้รับความรู้จากการบอกเล่าทำให้ทราบว่า  การมีคนพลุกพล่านในเมืองหลวงของประเทศไม่จำเพาะว่าที่เมืองไทย  ที่ไหน ๆ ในโลกจะมีคนพลุกพล่านแบบที่ผมได้พบเห็น

การอยู่ในแวดวงดงคนมากมาย  จำเป็นที่พวกเราต้องเรียนรู้และปรับตัว  ภาษา วัฒนธรรมเดียวไม่เพียงพอ  จำเป็นต้องเรียนรู้ภาษาและวัฒนธรรมให้มากขึ้น  เพื่อที่จะได้รู้จัก เข้าใจเพื่อนร่วมโลกของเรา  อย่างไรก็ดี ดงคนมีคำพูดให้คิดว่า  ขนาดเพื่อนร่วมชาติของเราแล้ว ยังไร้ความจริงใจต่อกัน  จะเชื่อได้อย่างไรว่า  เพื่อนต่างชาติ ต่างภาษา ต่างวัฒนธรรมที่รู้จักจะมีความจริงใจ อันที่จริง  การคบหาสมาคมกันไม่ว่าชาติพันธุ์ชนเผ่าใด ๆ  ไม่อยากเป็นสูตรสำเร็จ  ตีกรอบแคบ ๆ  ความจริง  ในที่มีผู้คนมากมาย  หากเรียนรู้ดูแววตาท่าทางเบื้องต้นเพียงพอที่จะรับรู้ความจริงใจต่อกันได้

ธนู 20:51 6/10/2552

 

[คนเมือง]

ขอแจมด้วยนิดนึง เห็นด้วยในคำพูดของดงคน "ขนาดเพื่อนร่วมชาติของเราแล้ว ยังไร้ความจริงใจต่อกัน " แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นกันทั้งหมด แต่ก็ยังมีความเชื่อว่า คนเมืองยังบ่แล้งนำไจ๋