เรื่องของเสื้อ กับความทรงจำ


เสื้อก็คือเสื้อ แต่เสื้อก็ให้คุณค่าทางใจได้เช่นกัน เสื้อเบอร์ XS เล็กกว่าเบอร์ S

    วันนี้โรงเรียนประกาศให้ไปเลือกเบอร์เสื้อ "เรารักในหลวง"  โดยโรงเรียนจัดงบให้แต่เบอร์เสื้อให้ไปเลือกเอง อยากได้ใหญ่เล็กขนาดไหนมีให้หมด สั่งวันนี้ได้พุธนี้ ว่าแล้วสมาชิกก็เริ่มทะยอย กันไปเลือกเบอรืเสื้อ มีตัวอย่างให้ดูพร้อมเสร็จ หนูขอเบอร์เล็กสุดหลังจากท่รอคิวดูอยู่นานได้เสื้อเบอร์ M มาดู น่าจะใหญ่ไปสำหรับเรา หนูขอเบอร์ S แล้วกันค่ะ  น่าจะเล็กสุด เริ่มตัดสินใจ..คงใส่ได้ หนูไลเอาเบอร์ XS เล็กกว่า S นะ พี่อีกคนร้องบอก  เหรอพี่????  เสื้อมีเบอร์ XS ด้วยเหรอ??? เริ่มงงงงงงงง  ก็เคยได้ยินแต่ S, M ,L,XL,XXL แล้วนี่เบอร์ XS โผล่มาจากไหนแล้วบอกเล็กกว่าเพื่อนอีก  งานนี้ต้องพิสูจน์ ขอดูหน่อยคะ พี่ ๆ ยื่นมาให้ด้วยความเอ็นดู..  (คนไม่รู้ก็บอกไม่รู้ ไม่ใช่เรื่องแปลก ..ก็คนมันไม่รู้ จะอวดรู้ไปทำไม..คิดเข้าข้างตัวเอง) ขอเบอร์ S ด้วยค่ะ อยากพิสูจน์ให้รู้จริง จับมากางเลย S และ XS ใครใหญ่ แล้ว S ชนะใหญ่กว่า พิสูจน์แล้วเป็นจริง แล้วคำถามก็เกิด เสื้อเบอร์ที่มี X อยู่ด้วยแสดงว่าใหญ่ไม่ใช่เหรอ?? แล้วใย XS กลับเล็กสุด
    ตอนทำเสื้อรุ่นเทคโนก็ทีหนึ่งแล้วให้เลือกเสื้อมี S,M,L,XL แยกเบอร์หญิงชาย ว่าแล้วก็อดคิดถึงตอนออกแบบโลโก้ไม่ได้ เล้งผู้ประสานงานบอกจะทำเสื้อรุ่น ขอโหวดสีเสื้อ ได้ไปสีควันบุหรี่ แถบสีดูอีกที  โลโก้ก็จะปัก เพราะถ้าไม่ปักเดี๋ยวดูไม่เป็นเสื้อรุ่น อยากบอกให้เขารู้ ว่าเรานะมีพลังเป็นหนึ่งเดียว ก่อนปักเสื้อขอความคิดเห็นเพื่อน ชอบแบบไหน บางคนอยากได้แบบเสื้อที่เห็นเขาปักมาแล้ว บอกว่าสวยดี ทำไหมต้องเหมือนคนอื่น เราต้องกล้าแตกต่าง จะเอานกฮูกเหยียบ IS ว่าแล้วก็ยิ้ม  เดี๋ยวใครคิดอะไรได้ดีดีมาบอกด้วยแล้วกัน แล้วเรื่องเสื้อก็จบไปอีก 1 วัน
    วันสอบ compre เล้งผู้ประสานงานเสื้อเอาตัวอย่างมาให้ดู แต่เสื้อที่เอามาให้ดูกับสีที่ตกลงช่างใกล้กันเหลือเกิน สีควันบุหรี่กับสีฟ้า สงสัยควันบุหรี่มันลอยขึ้นฟ้าเลยเปลี่ยนสี แต่เสื้อสวยมาก ชอบจริงไม่โกหกหรอก  ตอนเห็นแบบเสื้อหลายคนเริ่มกังวล จะใส่ได้ไม่ได้ เพราะขนาดที่เคยซื้อกับขนาดที่เพื่อนเอามาให้ดูมันชักไม่ไปด้วยกัน
    ก่อนวันเลี้ยงส่ง 2 วันเล้งนำเสื้อมาแจกสมาชิก  พอเห็นโลโก้เลยยิ้ม เพื่อนมันเอาจริงวุ้ย..นกฮูกเหยียบ IS  ถือไม้เรียวหอบปริญญา.. เอาเข้าไปคิดได้งัย ไม่เหมือนใครจริง ๆ  วันใส่ไปงานเลี้ยงส่งสีเสื้อโดดเด่นมาก ขอบคุณคนเลือกแบบ เพื่อนหลายคนบอกใส่สีนี้ถ่ายรูปสวย  วันนั้นจำได้ยืมหลังพี่อ้วนให้อาจารย์รุจโรจน์ดู (โลโก้ด้านหลังอย่าคิดเป็นอื่น) แล้วให้อาจารย์ตีความ ปรากฏอาจารย์ไม่รู้ด้วย หรือไม่รับมุขก็ไม่รู้ แต่ความประทับใจวันนั้นไม่รู้ลืมจริงๆ พระอาจารย์เรามันส์จริง ๆ ขอบอก เด็นซ์กระจาย  แค่น้องมุกพูดแย่นิดเดียวถ้าอาจารย์ร้องเพลงไวกลุ่ม IS จะไปเป็นหางเครื่องให้ ปรากฏอาจารย์เอาจริงวุ้ย แล้วก็เห็นอาจารย์แบบไม่ธรรมดาจริง ๆ เป็นไปได้นะที่ปรึกษาเรา  งานนี้น้องมุกต้องเต้นโว้ย..อาจารย์เอาจริง  เห็นน้องมุกกับพี่อ้วนเต้นก็ถือว่าสุดยอดอีกเช่นกัน  ขอบพระคุณอาจารย์ที่ให้มอบความสุขให้พวกเรา เรื่องนี้จะคงอยู่ในความทรงจำอีกนาน  ตอนไปมีคนแอบเบี้ยวคะ..ขอฟ้อง ไอ้ผาเดินไปกับเพื่อนข้างเวทีแล้วหลบข้างเวที แต่ให้อภัยมันเถอะคนกำลังท้อง เดี๋ยวลูกหลุดจะยุ่ง ใครเก็บภาพประวัติศาสตร์ไว้ได้เอามาเผยน่านหน่อยนะ...อยากดู.. ภาพอย่างนี้ต้องขยาย

หมายเลขบันทึก: 30215เขียนเมื่อ 22 พฤษภาคม 2006 17:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน 2012 22:08 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • ใช่ใครมีรูปเอามาเป็นหลักฐานหน่อย อยากเห็น
  • ตัวเองยังงงๆ ว่าทำไปได้ไง
ประทับใจจิง ๆ ขอบอก อ.รุจโรจน์อยากเต้นมากกว่า อยากร้อง (ขอเม้าส์) ร้องเพลงไปชักเหนื่อยแอบส่งไมค์ให้ลูกศิษย์ร้องแทน พอท่อนฮุกลูกศิษย์ส่งไมค์คืนไป ไม่ยักกะรับคืนกะลังแดนซ์กระจาย (อ๊ะ..หรือตกใจ ดร.วารีรัตน์กะลังเดินเข้ามาในงาน) 5555...
สุดสวยเทคโน ภาคปกติ รุ่น 2

ว๊า..อยากเห็นดร.รุจโรจน์ แด๊นซ์จังเลย เหอ ๆ

-ใส่อะไรก็พึงสังวรณ์ด้วยว่า  เด็กนักเรียนดูอยู่ไม่ใช่ห้ามเด็กใส่ยังงั้นยังงี้ แต่ครูพากันใส่กันจนฟิตแทบจะหายใจทางผิวหนังแล้ว
-คนที่ยากจนไม่มีปัญหาใส่เสื้อแบบนี้ แสดงว่าไม่ได้รักในหลวงใช่ไหม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท