กฎแห่งกรรมตามธรรมชาติ

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

มนุษย์เราทุกรูปทุกนาม อยู่ใต้กฎแห่งกรรมตามธรรมชาติทั้งสิ้น  สัตว์โลกทั้งหลายเป็นไปตามกรรม (การกระทำ) ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เหมือนล้อโคที่หมุนเวียนไป เหมือนเงาที่ติดตามตัว ปลูกพืชผลอันใดย่อมได้เก็บเกี่ยวพืชผลนั้น ปลูกถั่วย่อมได้ถั่ว ปลูกงาย่อมได้งา ปลูกข้าวย่อมได้ข้าวเป็นที่เก็บเกี่ยว ทำดีย่อมได้ผลดีเป็นที่ตอบแทน ทำชั่วย่อมได้ผลชั่วเป็นที่ตอบแทน ต่างกันก็คือเวลาช้าหรือเร็วเท่านั้น จะหนีพ้นจากผลกรรม (การกระทำ) ที่ตนทำไปนั้นไม่ได้

บุคคลใดมีชีวิตอยู่ มุ่งทำแต่คุณงามความดี มีความกตัญญูกตเวทีต่อพ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย พระอุปัชฌาย์ ครูอาจารย์ และท่านผู้มีพระคุณ ทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ซื่อๆ ตรงๆ ไม่คด ไม่โกง ไม่ลัก ไม่ขโมยสิ่งของ ไม่อิจฉา นินทาผู้อื่น ทำจิตใจให้สงบผ่องใส ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ไม่ทรมานสัตว์  ไม่ดื่มของเมา ไม่เสพยาเสพติด ไม่ค้ายาบ้า  ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่คบคนชั่วเป็นมิตร ไม่เล่นการพนัน ไม่ล่วงเกินลูกเมียผู้อื่น ไม่นอกใจสามีไปคบชู้ หมั่นทำแต่ความดี รู้บุญกลัวบาป ไม่ทำบาปในที่แจ้ง ไม่ทำชั่วในที่ลับ บุคคลนั้นจะมีความสุข ความสบายตลอดชีวิต จะมีเงินใช้มากมาย ไม่อด ไม่ยากไร้ โรคภัยก็มีน้อย สุขภาพแข็งแรง อายุมั่นขวัญยืน สุขกายสุขใจ เป็นที่เมตตามหานิยมต่อปวงชนทั่วไป

เพราะ "ธรรมชาติรักษา เทวดาคุ้มครอง"

เมื่อตายจากโลกนี้ไปก็ไม่ต้องไปตกอบายภูมิ ทั้ง ๔ ไม่ต้องไปลงกระทะทองแดง

เมื่อตายจากโลกนี้ไปก็จงไปดีไปเสวยสุขในภพทิพย์แดนธรรมแสนสุขแสนสำราญ

เมื่อยังเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสาร

เมื่อยังไม่ถึงที่สุดแห่งพระนิพพาน

เมื่อได้มาเกิดเป็นมนุษย์อีก ก็จะเป็นมนุษย์มหัศจรรย์  เป็นมนุษย์ที่มีบุญวาสนา มีบารมีสูงส่ง จะมั่งมีศรีสุขตลอดไป จะเป็นมนุษย์ที่ประเสริฐล้ำเลิศตลอดไป และมีโอกาสปฏิบัติเอาชนะความทุกข์ และให้พ้นความทุกข์ทั้งปวง ให้สำเร็จมรรคผลนิพพานในชาติใกล้ๆ ได้อย่างแน่นอนด้วยเพราะตามกุศลผลบุญคุณงามความดีที่ตนบำเพ็ญสร้างสมตลอดมานั้นแล

ขอให้สาธุชนทุกท่านจงทำแต่กรรมดีด้วยกาย วาจา ใจ อย่าทำกรรมชั่วด้วยกาย วาจา ใจ จงมีกตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย เพราะพ่อแม่เป็นหัวใจของลูกพ่อแม่เป็นอรหันต์ในบ้านของลูก ลูกมีความกตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่ชีวิตจะไม่ตกต่ำ ชีวิตจะมีความสุขใจสบายกาย ชีวิตจะรุ่งเรืองล้ำเลิศตลอดไป ทั้งชาตินี้และชาติหน้าต่อๆ ไป

ด้วยความปรารถนาดีจากชาวพุทธท่านหนึ่ง

๒๑ พฤษภาคม ๒๕๔๕