เรารักเมืองไทยมาก...ถึงมากที่สุด

เมื่อวาน เจ้าตัวโตคุยเล่าเรื่องเพื่อนๆว่า มีเพื่อนที่ไปเรียนต่างประเทศด้วยทุน AFS กันมาคนละปี หลายคน มีบางคนถึงกับพูดไทยไม่ค่อยชัด ส่วนตัวเขานั้นมีคนทักว่าไปอยู่ออสเตรเลียมาตั้ง 6 ปีทำไมพูดไทยชัดอยู่เลย ดูเขาเล่าแบบภูมิใจแล้วต้องรีบเสริมด้วยความชื่นชม

คุยกันแล้วทำให้ตัวเองเก็บมาคิดว่า เราทำได้เช่นนี้เพราะเรารักความเป็นคนไทยของเรามากตลอดเวลาและเราคงสื่อสิ่งนี้ให้ลูกๆรับรู้เสมอ เรารักษาความเป็นไทยและพยายามสอนลูกให้รับรู้ว่าคนไทย มารยาทไทยเป็นอย่างไร ระยะแรกๆที่เราอยู่ไม่ได้พบคนไทยมากนัก เด็กๆก็จะได้พูดไทยกับเราพ่อแม่เท่านั้น แต่เราก็จะย้ำกับเจ้าตัวโตทั้งคู่เสมอว่า เราจะกลับบ้านและเราจะต้องใช้ภาษาไทยแน่นอน ดังนั้นพวกเขาจะต้องยังคงรักษาสิ่งที่เขามีมาแล้วคือการอ่านและเขียนไทยให้ได้ หากจะต้องมีการเขียนโน้ตถึงกันเราก็จะเขียนเป็นภาษาไทย ยกเว้นแต่สำหรับน้องฟุงที่ต้องเขียนเป็นภาษาอังกฤษให้ด้วย

เคยได้รับคำชมจากน้องคนไทยเมื่อสมัยที่อยู่ปีแรกๆ เมื่อเขาเห็นเจ้าตัวโตค่อยๆค้อมตัวคลานเข่าตอนที่ต้องผ่านด้านหลังของพวกเราที่นั่งคุยกันอยู่ว่าพี่สอนลูกดีจัง อยู่ที่นี่ยังรู้จักทำอย่างนี้ แต่ระยะหลังเมื่อลูกติดฝรั่งมากขึ้น เขาก็จะละเลยบ้าง แต่พอเราได้พบเจอกลุ่มคนไทยใหญ่ๆอีกครั้ง เราก็ได้มีโอกาสสอนมารยาทให้พวกเขาได้อีก ต้องขอบคุณน้องๆพี่ๆคนไทยในต่างแดนด้วยที่มีส่วนในการช่วยสอนลูกๆให้รักษ์ความเป็นไทย

เรื่องที่น่ายินดีอย่างยิ่งอีกเรื่องคือ เมื่อกลับมาใหม่ๆทั้งสองคนโตได้รับคำชมจากคุณครูว่าเขียนภาษาไทยได้สวยกว่าเด็กที่เรียนที่เมืองไทยอีก ทั้งคู่เอามาเล่าอย่างภาคภูมิใจ (พวกเรารู้กันว่าเขียนสวย แต่เข้าใจได้ไม่หมดหรอกค่ะ) เราก็รีบยืนยันว่า แม่ก็ว่าลูกเขียนภาษาไทยสวย ส่วนเจ้าตัวเล็กก็รีบถามเหมือนกัน อยากให้ชมว่าเขียนภาษาไทยสวยเหมือนกัน ทั้งที่ยังเขียนไม่คล่องนัก

โดยส่วนตัวก็ภูมิใจในความเป็นไทย จะรู้สึกดีใจทุกครั้งที่โดนฝรั่งถามว่า ยูเป็นคนชาติอะไรทำไมพูดภาษาอังกฤษได้ดีจัง เพราะคำชมนี้ในประเทศออสเตรเลียหมายถึงว่าเขารู้ว่าเราไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่ เพราะประเทศนี้จะมีคนเอเชียมากมายที่เกิดและโตที่นั่น พูดได้ภาษาเดียวคือภาษาอังกฤษ ดังนั้นคนทั่วไปจะไม่ค่อยคิดว่าเราเป็นคนต่างชาติเวลารู้ว่าเราเป็นนักเรียน PhD แต่ถ้าโดนชมว่าใช้ภาษาอังกฤษดีแสดงว่า ไม่เหมือนเจ้าของภาษาแน่นอน ที่ดีใจก็เพราะเราทำให้เขารู้ว่า เราพูดแบบของเรานี่แหละ (แบบไทยๆ) แต่สื่อสารกับเขาได้ ตัวเองมั่นใจว่าได้แสดงให้ชาวต่างชาติรู้เสมอว่าเป็นคนไทย และรักเมืองไทย จะกลับเมืองไทยแน่นอน ที่ที่ดีที่สุดสำหรับเราคือเมืองไทย จะเผยแพร่สิ่งดีๆของไทยทุกครั้งที่มีโอกาส

เขียนบันทึกนี้ เพราะรู้สึกดีใจที่ลูกๆรับรู้และซึมซับสิ่งที่เราต้องการ และอยากให้คนไทยทุกคนช่วยกันแสดงความรักความชื่นชมที่เรามีต่อความเป็นไทยให้คนรอบข้างได้รู้ได้เห็น เพราะพลังนี้แหละที่จะทำให้เราทำทุกอย่างเพื่อบ้านเมืองของเรา ทำโดยไม่รู้ตัว ทำจนเป็นจิตวิญญาณ ช่วยกันนะคะ ได้ผลแน่นอน