ถนน เส้นสีขาว
หากบทความนี้ มีความดีอยู่บ้าง ขอมอบให้เจ้าหน้าที่ ตึกอายุรกรรมหญิง โรงพยาบาลปัตตานี อันได้แก่ ทีม แพทย์ พยาบาล ผู้ช่วยพยาบาล ผู้ช่วยเหลือคนไข้ และ คนงานทุกคน
เสียงรองเท้า ที่เดินกึ่งวิ่ง ตั้งแต่รับเวร จนบัดนี้ เวลาล่วงเลยมา 4 ทุ่มเศษ แล้ว ไม่ได้ทำให้เรา และญาติ เตียงข้างๆ รู้สึกว่ารำคาญเลย ตรงกันข้าม เรา และน้องนี ซึ่งเป็นญาติ ของเตียงผู้ป่วย ข้างๆ แม่ของเรา ตั้งใจลุ้น ว่าน้องๆ พยาบาล เหล่านี้ ได้รับประทานอาหารเย็น แล้วหรือไม่ ช่วงนี้ เป็นเดือนบวช ของชาวไทยมุสลิม พยาบาลที่อยู่ในเวรบ่ายวันนี้ ล้วนเป็นน้องมุสลิม ทั้งสิ้น ยังไม่เห็นใครได้มีโอกาส วางก้นลงบนเก้าอี้ หรือใครสักคนได้เดินเข้าห้องพักพยาบาล เพื่อรับประทานอาหาร ออกบวช จนเราเริ่มเป็นห่วง แอบถามน้อง ยะห์ ซึ่งเป็นน้องพยาบาล คนหนึ่งในทีมงานด้วยเสียง ค่อยๆว่า น้อง ออกบวชแล้วหรือ พี่ไม่เห็นน้องๆได้ทานอะไรเลย ... อ้อ ได้ออกบวชแล้วพี่ พวกเราจิบน้ำหวานไปแล้ว คนละนิดหน่อย เสียงตอบบ่อยๆ แบบไม่ค่อย มีแรงพร้อมเสียงหัวเราะ..แบบจืดๆ .. สงสัยว่า วันนี้ ถ้าเดินจนถึง เที่ยงคืน นี้ คงถึงกรุงเทพ แล้วล๊ะ ไปกรุงเทพรอบหน้า คงไม่ต้องซื้อตั๋วรถทัวร์ เพราะพวกเราซ้อมเดินในเวรบ่าย บ่อยๆ คะ
กริ๊งๆๆๆๆ... เสียง โทรศัพท์ ลากยาว อีกหรลายครั้ง เสียงน้องพยาบาลตะโกนบอกน้องผู้ช่วยพยาบาลให้ช่วยรับสาย นุชรับสายให้พี่หน่อย ถ้าจะ ส่ง มา Admit บอกว่า ตอนนี้เตียงเต็ม ต้องรออีกประมาณ ครึ่ง ช.ม ให้ย้าย เตียง 25 เข้า ICU ก่อน ค่อยส่งมา ตอนนี้ แพทย์เวรกำลังใส่ ET tube คนไข้อยู่ .... ไม่ได้ผิดความ คาดหมายของพยาบาล โทรศัพท์ จาก ห้องฉุกเฉิน ส่งผู้ป่วยหญิง วัย 20 เศษ ป่วยด้วยโรค ไข้เลือดออก และมีภาพวะ shock เป็นผู้ป่วยรายที่ 5 ที่ส่งมา Admit ในเวรบ่ายวันนี้ ช่างเป็นความลงตัวที่ไม่ลงตัวเสียเหลือเกิน กับความเหนื่อย ที่เต็มไปด้วย ใบหน้าที่เรียบ และนิ่ง สงบ เสียงอาเจียน จากการล้างท้อง ของ น้องพยาบาล ใน ล๊อกที่ 1 ยังดูวุ่นวาย และไม่ที่ท่า จะเรียบร้อยลงในเวลานั้น ส่วนล๊อกที่ 3 พยาบาลก็กำลังสาละวน กับการช่วยแพทย์ ใส่ท่อช่วยหายใจ พร้อมกับเสียง โทรศัพท์ ของน้องพยาบาล อีกคน กำลัง โทรประสาน เวรเปล และ ห้อง ICU เพื่อส่งผู้ป่วย ไป ICU .... พี่ ด๊ะ คะ Set ทำแผล นุชเตรียมเอาไว้แล้ว พี่จะทำแผลเตียง 23 เลยไหมคะ .. คนไข้เตียง 23 เป็นคนไข้เบาหวานที่ มีภาวะแทรกซ้อน เรื่องแผล อันเนื่องมาจาก โรคเบาหวาน แผลค่อนข้างใหญ่ และเหม็นมาก จึงต้อง ทำวันละ 2 ครั้ง ถ้าเป็นแผลเล็กๆ และทำวันละ ครั้ง ก็จะให้น้องผู้ช่วยพยาบาล เป็นคนทำแผล ...แต่ถ้าเป็นใหญ่มากขนาดนี้ ก็ต้องรอพยาบาลเป็นผู้ทำแผล แม้ว่า คืนนี้ แผลเวรบ่าย จะต้องถูกทำ ตอน 4 ทุ่มเศษ แล้วก็ตามที่ เสียง เวรเปล กำลัง พาผู้ป่วยเตียง 25 ที่ใส่ท่อช่วยหายใจเรียบร้อย ไป ICU พร้อมเสียงร่ำให้ของญาติ ที่ส่งเสียงร้องให้กันระงม ความจริงตนไข้ ยังไม่ตาย และอาจไม่ตาย แต่คงไม่มีใครสักกี่คนที่จะมีเวลาอธิบาย เสียงร้อง ของญาติ ค่อยๆ ดังลดลง ตามระยะทางที่เวรเปลลุนเปลห่างอกไป จากตึก ฯ
เตียงรับใหม่ ที่มาแทนที่ เตียง 25 ซึ่งย้าย เข้า ICU เป็นหญิงวัย 20 เศษ มีภาวกระสับกระส่าย ใบหน้าแดง สามีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ มีสีหน้าที่ไม่ มั่นใจนัก กับ ความปลอดภัยของภรรยา เพียงเวลาไม่นาน เสียงแพทย์ เวร ก็สั่งการให้เตรียมใส่ท่อช่วยหายใจ เพราะผู้ป่วย อาการไม่ดี ความวุ่นวายเริ่มก่อตัวขึ้นอีก ครั้ง ตอน 5 ทุ่มเศษ เพียงเวลาไม่ เราก็เห็นม่านถูกเปิดออก พร้อม ผ้าสีขาวที่คลุมร่าง หญิง สาว หมอ พยายามเต็มที่แล้ว แต่ คนไข้อาการไม่ค่อยดี ตั้งแต่รับมาแล้ว เป็นคำอธิบาย ของแพทย์ เวร ที่อธิบายสามี ของหญิงสาว ...
เราไม่กล้าบอกน้องพยาบาล ให้มาดูดเสมหะของแม่ ทั้งๆที่คิดว่าเสมหะคงมากพอสมควรที่เดียว กำลัง รีๆ รอๆ อยู่ หลังจากที่เห็นความวุ่นวาย อย่างต่อ เนื่องของน้องพยาบาล ก็มี น้องพยาบาลอีกคน กับน้องมะ ซึ่งเป็น ผู้ช่วยเหลือคนไข้ มาเรียกเรา ทำให้เราสะดุ้งสุดตัว หลังจากที่ยืนใจลอย พี่เอ๋ เดี๋ยวน้อง ขอ ดูด เสมหะ คุณยาย หน่อยนะ เสียงเสมหะ ดังเชียว เสร็จคุณยายแล้ว น้องมะ เตรียมดุดเสมหะเตียงอื่นๆ ยาวเลยนะ ก่อน ลงเวร เสียงน้องพยาบาล สั่งการผู้ช่วยเหลือคนไข้ เพราะการดุดเสมหะแต่ละเตียง ต้องใช้ คน 2 คน พยาบาลดูดเสมหะ ผู้ช่วยคนไข้ ก็ช่วยบีบ Ambu
ตึกอายุรกรรมหญิง เป็นตึกสามัญ ที่ทำหน้าที่ ประหนึ่ง เป็น ตึก Semi ICU มีเตียง 24 เตียง และมีเตียงเสริม อีก 10 เตียง ความจริงไม่แน่ใจ ว่าจะเรียกว่าเตียงเสริม หรือเรียกว่าเสริม แบบจริง เพราะ ตั้งแต่แม่ .. มา นอนที่ตึก ฯ ร่วม 2 สัปดาห์ ยังไม่เคยเห็นเตียงเสริม ว่างลง และถูกนำออกจากตึกเลย วันนี้ ก็คงเหมือนทุกวัน ที่มีคนไข้ ใส่ท่อช่วยหายใจ และต่อด้วยเครื่องช่วยหายใจ นับสิบ แม่ .. เป็นหนึ่งในจำนวน ที่ใส่ท่อช่วยหายใจ แต่สามารถ ต่อกับสาย ออกซิเจน โดยไม่ต้องต่อกับเครื่องช่วยหายใจ น้องๆ คงเหนื่อย เพราะพยาบาล 3 คน น้องผู้ช่วยพยาบาล 1 คน ผู้ช่วยเหลือคนไข้ อีก 1 คน กับคนไข้ 34 เตียง ใส่ท่อช่วยหายใจ และต่อ กับเครื่อง ช่วยหายใจ 10 คน หากว่า ทำงาน ประจำ โดยไม่รับใหม่ ก็แค่พอทน แต่วันนี้ เป็นวันพิเศษ อีก วันหนึ่ง ในหลายวัน ของทุกเดือน ที่ต้องรับใหม่ , รับย้าย , ส่งต่อ , ช่วยใสท่อหายใจ และช่วย ปั๋มหัวใจ และสุดท้าย ก็ Care Dead ด้วยอัตรกำลังเท่าเดิม
บนถนนเส้นสีขาว ยังมีเรื่องราวที่เต้มไปด้วยความขาดแคลน ความจริงที่พวกเราเลือก
บนถนนเส้นทางสายนี้ยังมีคำถามที่ต้องการคำตอบ อีกมากมาย
ความเห็น (1)
สวัสดีค่ะ..คุณพี่
เรื่องเล่ากินจัยมาก
เห็นด้วยค่ะ..กับคำว่าพยาบาลอดทนและพยาบาลสามารถทำอะไรได้ทุกอย่างอย่างบริสุทธิ์ใจ เป็นกำลังใจให้กับพยาบาลทุกท่านค่ะ