ยื่นใบสมัครหายโง่
ชมรมนักปั่นเปิดรับสมัคร "คนโง่..."
http://gotoknow.org/blog/papangkorn/299723
มาสมัครเลย...สมัครก่อน
ยื่นใบสมัครก่อน...น่าน่า โอกาสหายโง่อาจมีสูง
โง่มาก โง่มานาน...อยากหายโง่บ้าง...
เมื่อก่อนนะทนบอกตนเองไม่ได้หรอกว่า "ตนเองโง่" โห...ยิ่งใครมาบอกยิ่งรับไม่ได้ระคายหู ระคายใจ ...แต่ตอนนี้นะโง่หลงใจแล้วเจ้า ประมาณว่าหนูไม่อยากโง่อีกต่อไปแล้วนั่นแหละ เจ้าอาการโง่นี้มันรายนะ มันคอยแต่จะทำให้เราทำสิ่งชั่วๆ เสมอ ... คำว่า "ชั่ว" นี่ก้อีกนะ เราไปพูดไปบอกใครก็ไม่ได้อีก คนเขาระคายหู ทนฟังไม่ได้ ว่าเราใช้คำไม่สุภาพ...อ้าว ก็เรารู้แล้วนี่นาว่าเราน่ะทั้งโง่ทั้งชั่วเลย
ตอนนี้เรากำลังนำพาตนให้พ้นโง่ พ้นชั่ว...
คำนี้แหละถึงใจเราดี
วิธีการฝึกตนแบบนี้แหละ...แบบสร้างเกลียวความรู้ให้หมุนทั้งในตนเองและภายนอกตนเองนี้ โอกาสนำพาไปสู่ความหายโง่นี่มีสูง... โง่แล้วจะได้ไม่โง่อีก อาการหายโง่จะหายไป อาการหลงโง่...จะหายไป เพราะเราจะวิ่งหนีความโง่นี้แล้ว ไม่เอาอีกแล้ว...
ปกิจจสมุทปบาท
โง่ ==> หายโง่
ไม่รู้ ==> รู้
อวิชชา ==> วิชชา
ความเห็น (5)
สวัสดีค่ะ
จะมายื่นใบสมัครให้หายโง่ด้วยคนค่ะ
อยากพัฒนาตนเองบ้างเพื่อให้ตัวเองพ้นจากความโง่เสียที
ต้องฝึกตนเองบ่อยๆแล้วค่ะ นี่ก็พยายามอยู่ค่ะ
OK OK ดีมาก ดีมาก
ผู้ที่จะเข้าร่วมชมรมนี้มีคุณสมบัติข้อเดียวคือ "ต้องโง่"
คนโง่เท่านั้นที่จะเข้าร่วมชมรมนี้ได้
หลักการและเหตุผล
เรามักจะไม่พบเห็นคนโง่ทะเลาะกัน
เรามักจะพบเห็นแต่คนฉลาดทะเลาะกันแต่ "เรื่องโง่ ๆ"
ดังนั้น การสกรีนด่านแรกคือ ถ้าชมรมเรามีแต่คนโง่ ชมรมเราก็จะไม่มีเรื่องบาดหมาง ขัดเคืองใจกัน
คนโง่มักกล้าส่งเสริม แลกเปลี่ยน เรื่องไหนไม่รู้ก็บอกไม่รู้ เรื่องไหนรู้แล้วก็แลกเปลี่ยนอย่าง "ละมุนละม่อม"
คนโง่มักจะมีคุณสมบัติพิเศษอย่างหนึ่งคือ ความอ่อนน้อมถ่อมตน
คนโง่เป็นคนคออ่อน มืออ่อน สามารถก้มหัวคำนับพร้อมกับยกมือไหวรับผู้แลกเปลี่ยนเรียนรู้
แต่เรื่องคนชั่วนี่ขอคิดดูก่อนนะ แต่ถ้าชมรมนี้กลายเป็น "ชมรมรวมคนชั่ว" นี่มันก็จะแปลก ๆ อย่างไรอยู่
ตอนนี้ขอรับคนโง่ก่อนนะ คนชั่วขอคิดเดี๋ยว หรือท่านว่าอย่างไร...?
ขอสมัครด้วยอีกคนค่ะ รู้สึกว่าตัวเองโง่เอามากๆ นี่ถ้าอิชั้นโง่มากๆ นี่ จะรับมั้ยค่ะ
555...
ยิ่งโง่มากนี่...ยิ่งน่ารับเลยค่ะ...
แหม...ดีใจ เพิ่มชมรมคนโง่ อีกหนึ่งคน...
ดิฉันคนง่าวพอจะรับเข้าชมรมไหวไม๊คะ (ง่าว = ยิ่งกว่าโง่ อ้างอิงจาก คนหน้าง่าวของจรัล มโนเพ็ชร) แต่ดิฉันยังรู้คันรู้เดียมอยู่เน้อ