ทุกวันนี้เราขาดความเชื่อมั่นในความเป็นไทย โดยเฉพาะเยาวชนไทยถูกครอบงำด้วยสิ่งต่าง ๆ ที่ทำให้ความเป็นไทยหายไป วัฒนธรรมต่างชาติเข้ามาแทนที่ และถูกปล่อยปละละเลยจนยากที่จะแก้ไขได้ สื่อ ละคร มีอิทธิพลต่อเยาวชนเป็นอย่างมาก ละครที่แสดงความรุนแรง ให้เยาวชนดูทุกวันก็ซึมซับ แม้มีผูกล่าวว่าละครก็คือละคร แต่ละคร คือจินตภาพที่อยู่ในใจของผู้ชมตลอดเวลานั้นได้บันทึกความจำไว้ในใจ และเมื่อถึงเวลาก็นำเอาสิ่งที่ฝังเป็นรากลึกในใจออกมาใช้ ฉะนั้นการทำตามแบบที่งดงาม ด้วยจิตใจ จะสื่อสารไปยังสมอง และนำไปใช้น่าจะเป็นการสอนแบบฝังลึก
รำไทยไม่หายไปไหนหรอกครับหากเราช่วยกันอนุรักษ์และเผยแพร่
ทุกวันนี้ยังมีกลุ่มคนหลาย ๆกลุ่มที่ยังคงอนุรักษ์ไว้ไม่ให้สูญหาย
ขอบคุณมากที่ยังมีกลุ่มแนวคิดเดียวกัน หากพ้นจากพวกรุ่น เกือบจะหมดวัยทำงานแล้วเกรงว่าจะไม่มีใครนึกถึงสิ่งที่เป็นมรดกของชาติ