เรื่องมันเริ่มเมื่อเย็นวันพฤหัสบดี ที่ 27 สิงหาคม 2552 ขณะที่ข้าพเจ้าและเพื่อน ๆ กำลังเรียนแล็บชีวะ เพื่อนคนหนึ่งเดินเข้ามาหาข้าพเจ้าแล้วถามข้าพเจ้าว่า"ไปออกค่ายไหม"แล้วเพื่อนก็อธิบายว่าค่ายนี้เป็นค่ายของชมรม ปนน. (ชมรมประสานงานนักศึกษาเพื่อน้องผู้ด้อยโอกาสทางการศึกษา)จะจัดขึ้นเสาร์ ที่ 29 และอาทิตย์ ที่ 30 สิงหาคม 2552 ค่ายนี้เป็นค่ายที่พี่ค่ายจไปแนะแนวน้อง เกี่ยวกับชีวิตในมหาวิทยาลัยเพื่อให้น้องเกิดความรู้สึกอยากเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย ข้าพเจ้าจึงตอบตกลงว่าจะไปออกค่ายกับเพื่อน เพื่อนข้าพเจ้าจึงบอกว่าถ้าจะไปให้กลับไปจัดกระเป๋าไว้ เพราะรถจะออกวันศุกร์ ตอนห้าโมงเย็น ข้าพเจ้าก็ตอบว่า"รับทราบ"
เมื่อถึงห้าโมงเย็นวันศุกร์ข้าพเจ้ากับเพื่อนก็ไปถึงชมรม ปนน. (อยู่ด้านหลังองค์การนักศึกษา) ข้าพเจ้าตื่นเต้นมากเพราะนี่เป็นการออกค่ายครั้งแรกในชีวิตข้าพเจ้าข้าพเจ้ารู้สึกประทับใจกับเพื่อน ๆ พี่ในชมรมมากเพราะทุกคนดูสนิทสนมกันมาก เหมือนเป็นพี่น้องกันจริง ๆ และแล้วก็ถึงเวลาล้อหมุน รถออกจริง ๆ ก็ปาเข้าหกโมงเย็น มีปลายทางที่โรงเรียนบึงพะไล ตำบลบึงพะไล อำเภอแก้งสนามนาง จังหวัดนครราชสีมา ระหว่างเดินทางพวกเราก็ร้องรำทำเพลงไปตลอดทางดูเหมือนทุกคนจะมีความสุขมากกับการออกค่ายครั้งนี้ ในที่สุดก็มาถึงโรงเรียนตอนเกือบ ๆ สามทุ่ม น้อง ๆ ยังรอเราอยู่ที่อาคารอยู่เลยน้อง ๆ น่ารักมาก น้องดูตื่นเต้นกับการมาเยือนของพวกเรามากซึ่งไม่ต่างกับข้าพเจ้าที่ตื่นเต้นมาก ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปเพราะเป็นการออกค่ายครั้งแรกรู้แต่ว่ามันคงสนุกมาก ๆ พอตั้งสติได้หายตื่นเต้นก็เริ่มมองสำรวจโรงเรียน โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนมัธยมเปิดสอน ม.1-ม.6 มีนักเรียนประมาณ 500 คน แต่ที่มาเข้าเป็นนักเรียน ม.4-ม.6 ทั้งหมด 224 คน หลังจากนั้นก็มีการสันทนาการเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วก็ปล่อยน้องเข้านอนแต่พี่ประชุมต่อถึง ตีสอง แต่ต้องตื่น ตีห้า เพื่อเตรียมอุปกรณ์ต่าง ๆ
วันต่อมาเป็นวันที่ต้องทำกิจกรรมทั้งวันโดยช่วงเช้าเป็นการสอนวิชาต่าง ๆ แก่น้องทั้งหมด 7 วิชา คือ ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ สังคม เคมี ชีวะ ฟิสิกส์ คณิตศาสตร์ โดยตัวข้าพเจ้าได้รับมอบหมายให้สอนเคมี (สอนหกรอบ ๆ ละครึ่งชั่วโมงเพราะมีน้องหกกลุ่ม) เนื่องจากเวลาที่จำกัดจึงเน้นที่วิธีการอ่านหนังสือ และเทคนิคดารจำเป็นหลัก น้อง ๆ ดูมีความสุขกับการเรียนมากข้าพเจ้าเองก็มีความสุขกับการสอน (เน้นฮา จนน้องถามว่าพี่เรียนหนักไปหรือป่าวค่ะ ถึงได้เป็นแบบนี้ ห้า ๆ ก็เลยตอบไปว่าคนที่เรียนแพทย์ก็บ้า ๆ ทั้งนั้นละน้อง ห้า ๆ น้องก็ขำกันใหญ่) สอนเสร็จก็พักกินข้าวกินปลากัน ช่วงบ่ายก็เป็นกิจกรรมแนะนำคณะต่าง ๆ ข้าพเจ้าเองต้องแนะนำคณะที่อยู่ในสายวิทย์สุขภาพอย่างเหน็ดเหนื่อยเพราะสายอื่นเขามีสายละ 8-10 คน แต่วิทย์สุขภาพมาแค่สี่คน (หมอ2 พยาบาล2 ไม่รู้ทำไมไม่ค่อยออกค่ายกัน) แต่ก็สนุกครับน้อง ๆ ถามโน้นถามนี่ก็เย็น ตอนเย็นก็เป็นกิจกรรมรอบกองไฟสนุกมาก มีการแสดงละครของพี่ ๆ และน้อง ๆ เสร็จพิธีรอบกองไฟก็เป็นพิธีเทียนที่ให้ทุกคนพูดถึงความรู้สึกที่มีต่อค่ายครั้งนี้ (อยากบอกว่าซึ้งมาก ๆ) แล้วก็ให้น้อง ๆ กลับไปพักผ่อน แต่พี่ ๆ ประชุมสรุปงานถึงตีสาม (ปนน.เป็นชมรมเดียวที่นอนไปประชุมไปได้ ถึงเวลาที่ตัวเองจะต้องสรุปเพื่อนจะปลุกเอง) ตื่นตีห้าเช่นเดิม
วันต่อมาเป็นวันสุดท้ายของค่ายก็ไม่มีกิจกรรมอะไรมาก สันทนาการเบา ๆ ผ่อนคลายก่อนกลับ ก่อนกลับทุกคนทั้งพี่ทั้งน้องก็ช่วยกันทำความสะอาดบริเวณโรงเรียนหลังจากนั้นก็ถ่ายรูปร่วมกันก่อนจะปล่อยน้องกลับตอน 11 โมง และพี่ ๆ ก็เข้าไปลาคุณครูและผู้ปกครอง ก่อนจะลากลับตอนเกือบเที่ยง กลับมาถึง มข. ตอนบ่ายสามโมงกว่าพอถึงหอข้าพเจ้าก็หลับเป็นตายเลยเพราะเหนื่อยมาก แต่สนุกสุด ๆ
สุดท้ายนี้ก็อยากฝากทุกคนว่าเรารับมามากแล้ว ให้คนอื่นบ้างนะ จะได้รู้ว่าความสุขจากการให้มันต่างจากการรับยังไง
สวัสดีจ้า ยินดีต้อนรับสู่ ปนน.นะคะ
ขอบคุณที่รู้สึกดีกับ ปนน. ร่วมกันสร้างสานฝัน
คิดถึง ปนน.จังเลยนะคะ ออกมาจากที่นั่นหลายปี
ร่วมทุกข์ร่วมสุบกันมาหลายหน ความทรงจำ ประสบการณ์แห่งการเรียนรู้มากมาย
หาได้จากที่นี่ที่แห่งนี้...ขอให้น้องๆร่วมกันสรรค์สร้างสังคมดีๆสังคมแห่งการให้ต่อไป
นะคะ พี่เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^_^
อ่าาาาาาาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ดีจริงจังเลยนะคะ
แบบว่าคราวหน้าเราจะไปด้วยนะ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เราอยากไปค่ายแบบนี้แหละ
โอ้ กิจกรรมดีๆแบบนี้ เห็นด้วยๆๆ
ได้ช่วยเหลือเด็กๆ ทำให้เห็นแง่คิดต่างๆ ของเด็กที่ไม่มีโอกาสเหมือนเรา
ดีมากๆๆ สู้ต่อไป เพื่อน
ใจบุญจัง
พี่ชาย
^^
ดีจังเลย ได้มีโอกาสร่วมกิจกรรมที่เป็นประโยชน์
และได้ช่วยเหลือน้องๆ
ชื่นชมค่ะๆ สู้ๆ ต่อไปนะ
น่าสนุกเนอะ
เป็นกิจกรรมที่ดีมากๆ
ไม่ใช่เพียงสร้างประโยชน์ให้น้อง ๆ เท่านั้น
แต่เราก็ยังได้รับสิ่งดี ๆ กลับมาเหมือนกัน
ว่าแล้วก็อยากลองออกค่ายดูเหมือนกันนะ ^^
สู้ๆ ทรงวุฒิ !!!
"เป็นผู้ให้ย่อมมีความสุขกว่าเป็นผู้รับ"
ชอบจริงๆ คำนี้
안녕하세요!!
ว้าวๆ
เป็นค่ายที่น่าเข้าร่วมมากมาย
มีแต่กิจกรรมที่สร้างสรรค์ และยังได้ทำประโยชน์เพื่อคนอื่นด้วย
ถ้ามีออกค่ายดีดีแบบนี้อีกก็ชวนกันบ้างนะ
(ซ้อมเป็นคุณหมอที่ดีในอนาคต อิอิ อะอะ อุอุ)
-- สู้สู้ --
เป็นโครงการที่ดีมากเลยล่ะ
เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนที่ร่วมกันจัดโครงการดีๆอย่างนี้
ดีมากๆเลยอ่ะ
น่าไปออกๆ
ถ้าจำไม่ผิดค่ายนี้
ทรงวุฒิสวยเป็นพิเศษนะเนี่ย อิอิ
เหอ ๆ อายเขาพอ ๆ
อยากไปบ้างอ่ะค่ายนี้..
ดูน่าสนุกดีอ่ะ
ยังไงก็เปนกำลังใจให้ด้วยคนนะ
[จะไปอีกตอนไหนก็ชวนๆกันบ้างเน้อ.. สายโค
เผื่อว่าจาว่างไปทำกิจกรรมด้วยย]
อืมม เป็นกิจกรรมที่ดีมากเลย ^^''
ขอบคุณบันทึกดีๆ ที่ทำให้คิดถึงค่าย "ปนน." ครับ
ไม่ได้ไปค่าย ปนน. นานมาก คิดถึง
ประธานชมรม ปนน. ปี 2547