ศิษย์ก็คือครู
ศิษย์ก็คือครู
จากการผันตัวมาเป็นครูเต็มเวลา
เราเริ่มมีลูกศิษย์มากขึ้นทีละน้อย ทีละน้อย
และ
เราเริ่มรู้สึกว่า เราเอง ผันตัวเป็นลูกศิษย์ทีละน้อย ทีละน้อย เช่นกัน
คำถามแต่ละคำถามที่ได้รับ
คำตอบที่เราสรรหา คิด ค้นคว้า หรือถามครูของเรา...
ซึ่งอาจเป็นครูเก่าของเรา เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้อง
หรือ...
บางครั้ง
ศิษย์คนที่ถามเรานั่นแล ไปค้นแล้วมาพูดคุย หาสมมุติฐานกันอีกที
มันน่าจะใช่ น่าจะจากสาเหตุนั้น จากสาเหตุนี้ หรือ จาก....
เกิดกระบวนการ การใช้ความคิด
เกิดกระบวนการการขุดกรุ ประสบการณ์ สิ่งที่เราเคยพบเคยเห็น
หรือค้นหาโดย อินเทอร์เน็ต ในสิ่งที่เราไม่เคยพบ
หรือเคยพบ แต่มีการพูดคุย ประชุม จัดกลุ่ม จัดแยกกลุ่มแบบใหม่ล่าสุด
....ศิษย์ก็คือครู....
ครูเพื่อศิษย์....ศิษย์ก็เพื่อครู
ฝากไว้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นค่ะ ขอบคุณล่วงหน้า
ความเห็น (6)
- ชีวิตจริงของการอยู่ร่วมกัน ตั้งแต่ครอบครัวไปเลย เป็นอย่างนี้..เรียนรู้ร่วมกัน ครูและศิษย์ก็เป็นเช่นนั้นด้วย"ครูเพื่อศิษย์ ศิษย์เพื่อครู"
- ขอบคุณประสบการณ์ดีๆครับ
"ครูเพื่อศิษย์ ศิษย์เพื่อครู"ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
เมื่อ อา. 13 ก.ย. 2552 @ 09:37
คิดแบบนี้จริง ๆ ค่ะ
เรียนรู้ไปด้วยกัน
เขาถามเรา เราอึ้งเรื่อยว่า จริงแฮะ เป็นแบบเขาคิดก็ได้นิ
ลปรร กันนะคะ ขอบคุณค่ะ
รู้สึกเหมือนกันครับ ว่ายิ่งให้ยิ่งได้ ยิ่งสอนยิ่งเข้าใจ
ครูที่ดี คือครูที่มองว่าตนเองได้เรียนรู้อะไรจากลูกศิษย์
...
วานนี้ได้เป็นลูกศิษย์ติดตามพระอาจารย์ไปที่รัฐสภา
จึงนำเรื่องราวด้านการศึกษานี้มาฝากครับ
ฝ่าวิกฤติการศึกษาไทยในสังคมโมหะภูมิ (33378.59 Kb)
การศึกษาไทยในสังคมโมหะภูมิ เป็นตัวเร่งให้สังคมไทยล่มสลายเร็วขึ้น
เราจะฝ่าวิกฤติเหล่านี้ไปได้อย่างไร หากไม่แก้ที่ต้นเหตุคือการศึกษาของคนในชาติ ?
ทั้งหมดนี้ไม่สามารถเห็นผลได้ในเวลาเพียงไม่กี่วัน หรือตามนโยบายด่วนได้ของฝ่ายการเมือง
แต่ต้องใช้เวลาเป็น10ปี เพื่อสร้างคนรุ่นใหม่ให้หลุดพ้นจากภาวะของสังคมโมหะภูมิ และแน่นอนว่า ต้องใช้เลือดใหม่ล้างเลือดเก่า!!
หาก ครูและนักการศึกษา โชคดีที่ได้มีโอกาสฟัง ไฟล์นี้จบ ตลอด 2 ชั่วโมง ท่านจะเห็นว่า ภาพรวมของสังคมเราอยู่ในภาวะโมหะภูมิและวิกฤติเช่นไร?
..........................................................................................................................
พระ ราชาตรัสว่า "..เหตุการณ์ในวันนี้แสดงความจำเป็น นับแต่อุปราช จนถึงคนรักษาช้างรักษาม้า และนับจากคนรักษาม้าจนถึงอุปราช และโดยเฉพาะเหล่าอำมาตย์ ล้วนจาริกในโมหภูมิทั้งนั้น พวกนี้ขาดทั้งความรู้ทางวิชาการ ทั้งความรู้ทั่วไป คือความสำนึกธรรดา พวกนี้ไม่รู้แม้แต่ประโยชน์ส่วนตน พวกนี้ชอบผลมะม่วง แต่ก็ทำลายต้นมะม่วง " ความตอนหนึ่งจากพระราชนิพนธ์เรื่อง พระมหาชนก ...........................................................................................................................
ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย คือทางออก ทางรอดของประเทศชาติ ....ที่พระองค์ทรงชี้ทางด้วยปริศนาธรรม ในพระมหาชนก
http://blog.palungjit.com/uploads/d/dhammav/4054.wma
