ไปประชุมวิชาการของ สกศ

พึ่งไปประชุมวิชาการกลับมา

เมื่อวานและวันนี้พึ่งไปประชุมวิชาการที่โรงแรมแอมบาสซาเดอร์  สุขุมวิท ๑๑ จัดโดย  สกศ.   งานใหม่มาก  รมต.เสมา  เป็นประธานเปิดการประชุม   ในงานนี้มีการนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติในสาขาแขนงต่าง ๆ  เป็นที่น่าชื่นชมมาก   แต่ตามประสาคนช่างติ(คนนี้แหละ)ก็ติว่า

๑.การนำเสนอผลงานวิจัย  ยังขาดการวิพากษ์อย่างหนัก(การสับงานวิจัย)เพื่อให้เกิดปัญญาปรับปรุงงานให้สมบูรณ์มากขึ้น

๒. การนำเสนอผลงานวิจัย  เป็นไปในรูปแบบอะลุ่มอะล่วยมากเกินไปจนอาจมองได้ว่าเป็นการผลิตนักวิจัยที่หงอในการนำเสนองานวิจัย

๓.ในบางสาขาที่นำเสนอผลงานวิจัย  ผู้วิจัยไม่สามารถสรุปการทำวิจัยและไม่สามารถอธิบายกระบวนการวิจัยของตนเองได้

๔. ในบางสาขา(เช่น ภาษาไทย)  มีการทำวิจัยที่ขัดแย้งกับแนวปฏิบัติจริง

๕. มองไม่ออกว่านี่คือการจัดงานวิจัยระดับชาติ

๖. มีงานวิจัยบางกลุ่มดีเด่นมาก ๆ แต่ไม่ค่อยได้รับความสนใจ  เพราะจัดไปอยู่ในกลุ่มที่ผู้คนไม่ค่อยสนใจ 

 ๗.คำถามสุดท้าย  "สกศ  คัดเลือกผลงานวิจัยอย่างไร"

[สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ]

ดีคะที่เป็นคนชอบวิจารย์ เพราะถ้าไม่มีคนวิจารย์ก็ไม่มีวันรู้ที่ทำกันไป มันเป็นได้แค่ไหน พูดได้แต่ทำยากใช่ไหมคะ เรื่องวิจัยนี่ พี่สุหหละเกลียดที่สุดนี่แหละ  ทำไปแล้วคุณก็จะต้องวิจารย์พี่แน่นอน  ไม่เก่งเลยคะ แม้จะอ่านหลักการอย่างไร ก็ทำไม่ได้ จริงๆ สมควรให้วิจารย์คะ ไปหละดึกแล้ว พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่คะ

ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมตลกนักเรียนวิชาภาษาไทย  ตอนนี้มีหมอลำมาอีกแวนะคะ ไม่รู้ไปดูยัง  ถ้าสนใจกดตามนี้ได้เลยคะ

http://gotoknow.org/blog/lelaxy/301895  หมอลำขูลูนางอั้ว

 

[แผ่นดิน]

ผมชอบงานวิจัยแนวสังคมวิทยา-มนุษยวิทยา ..ดูมีชีวิตชีวาและเห็นกลิ่นอายวัฒนธรรมชีวิตของผู้คน

สิ่งที่อยากเห็นก็คือการนำงานวิจัยมาใช้จริงกับชีวิตและสังคมให้มากที่สุดเท่าที่พึงกระทำกันได้ ซึ่งส่วนหนึ่งก็หมายถึงการนำผลงานดีๆ ออกเผยแพร่และบริการวิชาการแก่สังคมในมิติของจิตอาสาบ้างก็น่าจะดีไม่ใช่น้อยเลยทีเดียว

ขอบคุณครับ

[ไทบ้านผำ]

สวัสดีครับ อาจารย์พิมล มองจันทร์

@ ไปมาเหมือนกันครับ

@ ที่นี่ แต่คนละงาน คนเยอะมากร่วมพันห้าร้อยคน

@ รมต.เสมา มาเปิดงานเช่นกัน "ขายฝัน" การปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง

@ ..คนไทยได้เรียนรู้ตลอดชีวิตอย่างมีคุณภาพ..

@ ทุกภาคส่วนคงต้องช่วยกัน ฝันนั้นจึงจะเป็นจริง

@ เป็นประสบการณ์ชีวิตครับ

@ เหตุผลข้อ 1 และ 2 น่าจะเป็นการให้เกียรติจนเกินไปหรือ "ไว้หน้า" จนเกินเหตุ

@ เคยเจอบางครั้งชื่นชมกันเกินไป "จนเลี่ยน" ...

@ ส่วนข้อ 3 ถ้าทำวิจัยแล้ว "คนทำ" ไม่รู้เรื่องแล้วคนอื่นเขาจะรู้เรื่องกับเราไหมเนี่ย...ไม่น่าให้อภัยเลย

@ ขอบพระคุณครับ