ไปเถอะ ๆ ที่นี่ไม่อยากมี "เปรต..."


วันนี้บรรยายกาศที่นี่ช่างดู "เงียบเหงา" เพราะวันนี้ช่างไม่มาทำงาน และวันพรุ่งนี้เขาก็คงไม่มีโอกาสได้ "ทำงาน" อีกแล้ว...

ทำไมน่ะหรือ...?

ก็เพราะว่าเราจะไม่ให้เขาทำงานที่นี่อีกแล้ว

งานที่ตั้งกำหนดการณ์ไว้หนึ่งเดือนครึ่ง แต่ปัจจุบันนี้ล่วงเลยเข้าไป "เดือนที่สี่"

ทำไมน่ะหรือ...?

ก็เพราะว่าช่างมีกันแค่สี่คน

ทำไมน่ะหรือ...?

ก็เพราะว่าเขากลัวจ้างลูกน้องมาเยอะแล้วเขาจะเหลือเงินน้อย

เขาก็เลยทำกันอยู่แค่นั้น ทำแค่นั้นมันก็ทำได้ แต่ทว่า งานที่จะเสร็จหนึ่งเดือนครึ่งก็ปาเข้าไปสี่เดือนนี่ไง...!

แล้วตอนนี้เขาก็ยังมีหยุดงานอีก เขาไม่พอใจเราที่เราให้ "เงิน" เขาน้อย...

ทำไมเราให้เขาน้อยหรือ...?

น้อยเพราะเขาคิดว่าน้อย น้อยเพราะเขาเอาราคาที่ "ผู้รับเหมา" ไปโก่งราคาเอาเปรียบกับผู้สร้างบ้านทั่ว ๆ ไปมาเป็นเกณฑ์

ช่างก่อสร้างนี่ก็มีการรวมหัว "ฮั๊ว" กันเหมือนกันนะ

อย่างราคาที่เขาบอกเรา เขาก็ตั้งมาตรฐานกันเอาเอง ว่าต้องเท่าโน้น เท่านี้ พอเราบอกแพงไป เขาก็บอกว่า เมื่อก่อนเขาทำเท่านั้น ที่โน่นเขาให้เท่านี้ แต่ทว่า จะเอาเงินวัดอย่างนั้นมันจะดีหรือ...?

เพราะท่านอาจารย์สอนเราเสมอว่าให้คิดราคา "ยุติธรรม"

ยุติธรรมหมายถึง ยุติธรรมสำหรับ "ยมภบาล" ที่เขาจะคิดบัญชีว่าเงินที่ช่างได้ไปนั้นคุ้มกับค่าแรงหรือไม่

ตอนนี้เขาอาจจะใช้มาตรฐานทางสังคมมาเถียงกับเราได้ แต่ถ้าหากเขาตายไป "ยมภบาล" ไม่ฟังเหตุผลของเขาหรอกเน๊อะ...

เราก็พยายามให้เขาเท่ากับ "แรงงาน" ที่เขาสูญเสียไป

กว่าสามเดือนนี้เราให้เขามาก "มากเกินพอ"

ที่พักพร้อมกับค่าน้ำค่าไฟ

อาหารวันละสองมื้อ เช้ากับกลางวัน ถ้าทำงานตอนเย็นก็มีอาหารให้อีก

รายได้ของหัวหน้าช่าง (คนเดียว) เฉลี่ยแล้วก็ประมาณสัปดาห์ละ "หนึ่งหมื่นบาท..."

อันนี้ยังไม่รวมถึงหนึ่งปีที่ผ่านมา ที่เรา "หางาน" ให้เขา ที่ทำให้เขามีรายได้อีกหลายแสนบาท...

เขาคิดว่าถ้าไปทำงานที่อื่นคงจะได้มากกว่านี้ เพราะเขา "มีฝืมือ"

ถ้าเขาคิดอย่างนั้นก็ให้เขาไปเถอะเน๊อะ

อย่าให้มา "ขี้รดวัด" อีกต่อไปเลย

ถ้าให้เขาทำงานต่อไปครอบครัวของเขาจะลำบากอย่างมากในอนาคต

มาถึงวันนี้เราเสียใจไหมกับช่างคนนี้...?

ก็เสียใจนะ เพราะว่าเรา "ให้" เขาทุกอย่าง ให้อย่างมากมาย หรือว่าเราให้เขามากเกินไป มากเกินกว่าที่เขาจะคิดและ "ให้" เรากลับคืน

"คนไม่ดีก็ไม่ต้องไปเสียดาย..."

ณ วันนี้เราคงต้องใช้คำพูดนี้ของท่านพระอาจารย์แล้วหละ เราคงต้องให้เขาไปเผชิญชะตากรรมบ้าง 

เอาล่ะ วันนี้เราคงจะต้องหาช่างใหม่

"วาสนาจะได้คนดีกว่านี้เน๊อะ..."

เราคงต้องปล่อยเขาไปแล้ว

ไปเถอะ ไปเถอะ เงินที่นี่นั้น "บริสุทธิ์"

ถ้าเอาไปแล้วมาตอบแทนกันแบบนี้จะแย่นะ

ไปเถอะ ไปเถอะ ที่นี้ไม่ต้องการ "เปรต"

ไม่อยากได้ยินเสียงเปรตมาร้องโหยหวนยามค่ำคืน "หนวกหู"

ไปเถอะ ไปเถอะ ไปรับกรรมนะ รับผลแห่งการกระทำที่ทำมา

ไปเถอะนะ...

คำสำคัญ (Tags): #อกตัญญู
หมายเลขบันทึก: 295483เขียนเมื่อ 7 กันยายน 2009 14:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 09:18 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท