สื่อสารให้สร้างสรรค์ ต้องตรงกันในการมอง
ในการสื่อสารให้สร้างสรรค์ ตามทฤษฎี Transactional analysis จะเป็นการสื่อสารด้วยการวิเคราะห์ผู้ฟัง ว่าเป็นผู้ฟังที่มองตัวเองแบบไหน แล้วจึงสื่อสารตามมุมมองของเขาที่เขามองตัวเอง
นั่นคือจะมีมุมมองด้วย 3 แบบ คือ
1. P (Parent) มุมมองแบบ ผู้อาวุโส
2. A ( Adult) มุมมองแบบ ผู้ใหญ่
3. C ( Child) มุมมองแบบ เด็ก
ดังนั้น ในการสื่อสารแบบ I in you จะต้องวิเคราะห์ผู้ที่เราสื่อสารด้วย ให้ตรงกับมุมมองที่เขามองเขาเอง ดังนี้
ถ้าผู้ที่เราสื่อสารด้วย เขามองตัวเองเป็นเด็ก (C) เราก็คงที่จะต้องสื่อสารในมุมมองของการมองตัวเองเป็น ผู้อาวุโส(P) อย่างนี้ ก็ไม่ขัดกัน
แต่ที่ผมเห็นบ่อยๆ และ ขัดกัน อันจะนำไปสู่การสื่อสารที่ไม่สร้างสรรค์ คือ
ผู้สื่อสาร มักจะมองว่าตัวเองเป็น ผู้อาวุโส(P) และ มองคนอื่นว่าเป็นเด็ก (C) ในขณะที่คนที่มองเขาว่าเขาเป็นเด็ก (C) นั้น แท้จริงแล้ว เขามองตัวเองว่าเขาเป็นผู้ใหญ่(A) การสื่อสารในลักษณะนี้ นอกจากไม่สร้างสรรค์แล้ว ยังแทบจะสื่อสารกันไม่ได้เลยครับ อาจจะนำไปสู่การขัดแย้ง การทะเลาะถกเถียงกันหรือ การเก็บกด
เท่าที่ผมพบการสื่อสารในลักษณะดังกล่าว มักจะเกิดขึ้นกับ
ผู้บริหาร สื่อสารกับ ลูกน้อง
ผู้นิเทศ สื่อสารกับ ผู้ถูกนิเทศ
ครู สื่อสารกับ นักเรียน
ผู้มีอายุมาก สื่อสารกับ ผู้มีอายุน้อย
ทั้งผู้บริหาร ผู้นิเทศ ครู ผู้มีอายุมาก มักจะมองว่าตัวเองเป็นผู้อาวุโส(P) เป็นผู้เหนือกว่า และ มองว่า ลูกน้อง ผู้ถูกนิเทศ นักเรียน ผู้มีอายุน้อย เป็น เด็ก(C)
ทั้งที่ตามความเป็นจริงแล้ว ทั้งลูกน้อง ผู้ถูกนิเทศ นักเรียน และ ผู้มีอายุน้อย หลายๆคน เขามองตัวเองว่าเขาเป็นผู้ใหญ่ (A)
เหล่านี้ ล้วนเป็นการมองที่เกิดจากวัฒนธรรม “อำนาจนิยม” ครับ เป็นการมองแบบ I am OK , You are not OK เป็นการสื่อสารในระดับแค่ I in me เท่านั้นครับ เป็นการสื่อสารที่ “ทำลาย” มากกว่า “สร้างสรรค์”
การสื่อสารจะให้สร้างสรรค์ ไปถึงขั้น “สุนทรียสนทนา” ก็ควรที่จะเป็นการสื่อสารในระดับ I in you มองแบบ I am OK , You are OK นั่นคือ เป็นการสื่อสารด้วยการ “ให้เกียรติ”คู่สนทนาตามที่เขามองตัวเองครับ เป็นการมองแบบ "มนุษย์นิยม"
อย่าไปมองว่าพอตัวเองมีอำนาจแล้ว คนอื่นก็เป็นเด็กไปหมด ตามสไตล์ "อำนาจนิยม"
ความเห็น (14)
สวัสดีค่ะท่านรองฯ ขอบคุณนะคะที่ไปเยี่ยม blog รายการสำหรับเด็ก
มีอะไรแนะนำ ยินดีนะคะ blog ของท่านรองฯ มีข้อมูลให้เรียนรู้เยอะดีนะคะ
เป็นประโยชน์สำหรับมุมมองการบริหารที่ดีทีเดียวค่ะ
สวัสดีครับท่านรอง ทั้งเหม็ดทั้งเพ (ทั้งหลายทั้งมวล)ล้วนต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรานั้นแล ....ครับ
ขอบคุณคุณนกน้อยมากครับ ที่เข้ามาเยี่ยม
คุณวอญ่าครับ
ทั้งเหม็ดทั้งเพ คือ เอาใจเขามาใส่ใจเรา
ถูกต้องแล้วครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณค่ะ..สำหรับข้อคิดเรื่องการสื่อสารในการสนทนาร่วมกัน..
การให้เกียรติผู้และทำให้คู่สนทนารู้สึกมีคุณค่าในตนเอง งานนี้มีชียไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ
ถ้ามองแบบพุทธเขาเรียกว่าจะสื่อสารกับใครหากรู้จริตของเขาก็จะง่ายต่อการนำเสนอ
ธรรมะยามเช้าขอรับท่านรอง..
สุขสันต์ วันจันทร์ ค่ะ ท่าน ผอ.
ขอบคุณคุณอ้อยเล็กครับ ที่เข้ามาเยี่ยม
คุณใบเฟิร์นครับ
การให้เกียรติคู่สนทนา เป็นการสนทนาด้วยการสร้างสรรค์ครับ
ขอบคุณครับ
ท่านธรรมฐืตครับ
สื่อสารด้วยการมองจริต ดีมากเลยครับ เป็นการสนทนาอย่างสร้างสรรค์
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครูอ้อยครับ
สุขสันต์วันจันทร์เช่นกันครับ ทำงานให้สนุก เป็นสุขกับการทำงานนะครับ
สวัสดีครับ แวะมาเยี่ยมท่านอาจารย์ครับ
เห็นด้วยครับ หากใช้แ่ต่อำนาจหลงระเริงกับมัน ก็จะมองไม่เห็นตัวเอง มองเห็นคนอื่นเด็กไปหมดครับ
ขอบคุณสำหรับสาระดีๆ ครับ
คุณณัฐวรรธน์ครับ
บันทึกนี้ ก็มุ่งตรงนี้แหละครับ
ใช้แ่ต่อำนาจหลงระเริงกับมัน ก็จะมองไม่เห็นตัวเอง มองเห็นคนอื่นเด็กไปหมดครับ
ขอบคุณครับ