อ่อนสยบแข็ง

วันนี้รู้สึกเงียบไร้เสียงพูดคุยเพราะอยู่คนเดียวอาจารย์ไปธุระที่ปทุมธานี..

เมื่อความสงัดเข้ามาจึงเห็นธรรมชาติที่แท้ได้มากขึ้น

นั่งดูต้นข้าวที่โดนกระแสลมพัดไหวโอนอ่อนไปตามแรงลมอย่างสวยงาม

เมื่อคืนฝนตกต้นไม้ล้มหักหลายต้นแต่ทำไมต้นข้าวจึงไม่ล้มไม่หัก

บางครั้งความอ่อนนี้สามารถต้านทานความแข็งกระด้างได้อย่างดีเยี่ยม

ความแข็งที่มีพลังสามารถทำลายสรรพสิ่งให้พังทลายไปได้

บางครั้งก็หาใช่ความแข็งที่แท้จริงไม่

เพราะความแข็งก็ไม่สามารถที่จะทำลายความอ่อนโยนลงได้

คนเราหากนำความแปรเปลี่ยนแห่งธรรมชาติตรงนี้มาประยุกต์ใช้ในชีวิต

สังคมก็จะน่าอยู่มากขึ้น ความอ่อนโยนที่บางครั้งคนมองว่ามันอ่อนแอนี้แหละสามารถที่จะสยบความแข็งกระด้างของคนได้อย่างดีเยี่ยม

ความอ่อนโยนนี้ถ้าผู้ที่บอกว่าอยากจะเข้าไปทำงานในสภา

เพื่อรับใช้ประชาชนมีประจำใจไว้ประเทศนี้ก็คงมีอะไรที่ดีๆให้ดูชมขึ้นเยอะ

เลยนึกถึงคำของเหลาจื้อว่าไว้ว่า..

ไม่มีสิ่งใดจะอ่อนนุ่มไปกว่าน้ำ

แต่ไม่มีสิ่งใดจะยิ่งไปกว่าน้ำ

ในการมีชัยเหนือสิ่งที่แข็ง

นับว่าไม่อาจหาสิ่งใดมาเปรียบเทียบ

ไม่อาจหาสิ่งใดมาทดแทน

ความอ่อนแอมีชัยต่อความแข็งแรง

ความอ่อนโยนมีชัยต่อความแข็งกระด้าง

ไม่มีใครที่ไม่รู้

แต่ไม่มีใครที่ปฏิบัติ

(วิถีแห่งเต๋า พจนา จันทรสันติ แปลและเรียบเรียง)

ธรรมะสวัสดีขอรับ..

เขียนใน GotoKnow โดย ธรรมฐิต
ใน หนึ่งนาทีของชีวิต

คำสำคัญ (Tags): #ธรรมฐิต

หมายเลขบันทึก: 294765เขียนเมื่อ 5 กันยายน 2009 19:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน 2012 01:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (12)

น้องนัท

เขียนเมื่อ 5 กันยายน 2009 19:59 น. ()

นมัสการหลวงน้าเจ้าคะ

บันทึกนี้ ยังไม่มีใครมาอ่าน

หนูขออนุญาตมาทักทายหลวงน้าก่อนใคร ๆ

และได้อ่านข้อคิดเกี่ยวกับความเป็นธรรมชาติเจ้าค่ะ

ธรรมฐิต

เขียนเมื่อ 5 กันยายน 2009 20:10 น. ()

อ่านแล้วพยามยามคิดตามสิ่งดีๆก็จะเกิดเองจ๊ะหนู..

หากสงสัยถามคุณครูคิมเลยจ๊ะ..

Vij

เขียนเมื่อ 5 กันยายน 2009 21:18 น. ()

นมัสการค่ะ...หลวงพี่

"ไม่มีใครไม่รู้...แต่ไม่มีใครปฏิบัติ" จริง ๆ นะเจ้าค่ะ...บางครั้งตัวเองก็ลู่ตามลมไม่เป็นเหมือนกัน...หรือว่าจะมีทิฐิมากไป แต่เฉพาะกับเรื่องบางเรื่องกับคนบางคนเท่านั้นเจ้าค่ะ...ประมาณว่าดีมาก็ดีตอบ...ร้ายมาตอนแรกก็เฉย ๆ สักประมาณสามครั้ง แต่หากมากเกินกว่านี้ก็แข็งเป็นไม้ยืนต้นพร้อมจะหักได้ทุกเมื่อเหมือนกัน...แต่บทจะลู่ตามลมก็ลู่ได้เจ้าค่ะ...ตอนนี้ฝึกให้ใจเย็นลงได้มากแล้วเจ้าค่ะ...พอวัยเปลี่ยนไปอารมณ์ก็เปลี่ยนตามเจ้าค่ะ

ขอบพระคุณมากและนมัสการลาเจ้าค่ะ