น้องต้า ตอนที่ 1 (วันที่ 2 กันยายน 2552)


"น้องต้า"   เป็นผู้ป่วยเด็ก case palliative ที่อยู่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น มานาน ประมาณ 1 ปีได้ (มากกว่าครึ่งหนึ่งของอายุน้องซะอีก) ตอนนี้น้องอายุได้ 1 ปีกับอีก 5 เดือน (รูปหล่อไหมล่ะ)

 น้องป่วยเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง คล้าย ๆ กับเส้นประสาทไขสันหลังฝ่อ ทำให้กล้ามเนื้อระบบหายใจอ่อนแรง ทำงานไม่ได้เต็มที่ หายใจได้น้อยมาก จำเป็นต้องใส่เครื่องช่วยหายใจตลอด  ดังนั้นหากจะกลับบ้านน้องต้องมีเครื่องช่วยหายใจไปด้วย ทางโรงพยาบาลเราไม่มี 

แต่แล้วเราก็ได้ข่าวดีจากท่านอาจารย์ รศ.นพ.จรูญ เจตศรีสุภาพว่ามีผู้ใจบุญมาบริจาคเงินซื้อเครื่องให้น้องจำนวน 5 แสนบาท (ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง)    ตอนนี้ รศ.พญ.ศรีเวียง  ไพโรจน์กุล กำลังติดต่อทางบริษัทเพื่อจัดหาเครื่องที่เหมาะสมกับน้อง คาดว่าน้องจะได้กลับบ้านในเร็ววันนี้ (แล้วจะถ่ายรูปมาให้ดูคะ)

น้องมีคุณพ่อ คุณุแม่ คุณยายที่ช่วยกันดูแลเป็นอย่างดีมั๊กมาก ๆ ทั้งสามคนจะผลัดเปลี่ยนกันดูแลตอนกลางวัน ส่วนกลางคืนคุณแม่ก็เหมาอยู่เองตลอด

  น้องต้ากับคุณแม่ 

น้องเป็นขวัญใจทุก ๆ คนที่ผ่านไป ผ่านมาจะต้องมาทักทายน้องต้าเสมอ ไม่ว่าจะเป็นแพทย์ พยาบาล นักศึกษาแพทย์ นักศึกษาพยาบาล นักกายภาพบำบัด นักศึกษากายภาพบำบัด พนักงานการแพทย์ คนงาน ญาติคนไข้เตียงอื่น ๆ ไม่เว้นแม้แต่คนไข้เด็กรายอื่น ๆ ที่เดินได้ก็จะมาพูดคุยเล่นกับน้อง (วันหลังจะโชว์ภาพให้ดู)

ตอนนี้ผมง่วงนอนแล้ว ไปก่อนนะครับ ขอบคุณครับ

 

คำสำคัญ (Tags): #ผู้ป่วยเด็ก
หมายเลขบันทึก: 293666เขียนเมื่อ 2 กันยายน 2009 15:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:26 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

สวัสดีค่ะ มาให้กำลังใจ พี่ๆ ค่ะ ศรีนครินทร์ น้องต้าคุณแม่ สู้ๆๆ อิอิ

  • ชื่นชม เป็นกำลังใจ
  • จะแวะมาอ่านน้องต้าตอนที่ 2 ค่ะ

มาเป็นกำลังใจให้น้องต้า คุณแม่น้องต้า และทีมแพทย์ทุกคนนะคะ

รออ่านตอนสองเช่นกันค่ะ

ขอบคุณทุกท่าน ๆ ที่ให้กำลังใจน้องต้าและครอบครัว แล้วจะนำเสนอความคืบหน้าให้ทราบต่อไปคะ

น้องตาต้า หายไวๆนะ

เด๋วมาเต้นเพลงปอยฝ้ายด้วยกันจ๊ะ

มาเป็นกำลังใจให้ครอบครัวน้องต้านะคัฟฟ

เชื่อว่าสักวันต้องดีขึ้นกว่าที่เป็น เพราะมีครอบครัวที่อบอุ่นอย่างงี้

สู้ๆนะน้องต้าสุดหล่อ

ดีใจกับน้องต้าด้วยนะจ๊ะ....จะได้กลับบ้านแล้ว

ลุง ป้า น้า พี่...เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ...

และเป็นกำลังใจให้สำหรับทุกๆคนที่เกี่ยวข้องด้วยจ้า..

เจเน็ต...

เจ้าชายอัศวินน้อย

-*- แวะมาให้กำลังใจ (น้องตาต้า) และคุณพ่อคุณแม่ของน้องต้าด้วยค่ะ หายไว ๆ น๊า สู้ ๆ

ขอขอบคุณ สำหรับความเป็นห่วงของทุกท่าน ที่มีให้กับน้องต้านะค่ะ

ขอให้คำอวยพรของทุกท่านจงเกิดผล ให้น้องต้าหายไวๆ คุณแม่จะดูแล

เค้าให้ดีที่สุด ซักวันนึงปฎิหารย์ต้องเกิด หวังว่าเค้าต้องเดินได้ ช่วยเหลือตัวเองได้

เป็นคนดีของสังคม

ขอบคุณค่ะ

ขอให้น้องต้าหายโดยเร็ววันนะคับ สู้นะคับคุณพ่อคุณแม่น้องต้า นะคับ หายเร็ววววววนะคับ

อยากให้มีปาฏิหารย์กับเด็กที่ไม่สบายทุกคนได้โชคดีแบบที่น้องขอนแก่นได้รับมาเช่นกันคนเป็นแม่เข้าใจหัวอกแม่เช่นกันเป็นกำลังใจให้น้องต้าร์ค่ะ

เชื่อว่าปาฏิหาริย์ต้องเกิดกับน้องต้าแน่นอน ขอเอาใจช่วยน้องต้าอีกแรงนะคะ ขอให้คุณแม่น้องต้าสู้ สู้ ต่อไปค่ะ

ขอให้หลานป้าหายไวๆ ป้าจะได้พาไปเที่ยวไกลๆซักที ขอเป็นกำลังใจให้ พ่อกับแม่ของน้องต้าด้วยนะค่ะ สู้ๆ  และก็ขอขอคุณผู้ใจบุญที่บริจาคให้น้องต้า ขอบคุณ คุณหมอ คุณพยาบาล นักศึกษาแพทย์ทุกท่าน(ทุกภาควิชา) ทุกท่าน ที่รักน้อง ที่แวะมาเยี่ยมมากให้กำลังใจ แวะมาหยอก มาทำให้น้องต้ามีความสุข ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ  ป้าจะไปเยี่ยมบ่อยๆ สัญญา...

เป็นคนนึงที่เป็นโรคนี้เหมือนกัน เป็นตั้งแต่อายุ 3 ขวบ รักษามาตลอดเลย แล้วก็เล่นกีฬาตั้งแต่เด็กๆ เลยทำให้เป็นคนแข็งแรง (มั้ง) เพราะเวลามีอาการจะหนังตาตกอย่างเดียวเท่านั้น นอกนั้นอาการอื่นๆไม่เคยเป็นเลย เราผ่าตัดต่อมไทมัสแล้วตั้งแต่อายุ 16 ตอนนี่เราอายุ 26 แล้ว แต่ไม่รู้เลยว่าชาตินี้จะมีโอกาสหายจากโรคนี้หรือเปล่า หรือจะต้องกินยาหาหมอไปตลอดชีวิต ไม่รู้เป็นเวรกรรมอะไรที่ต้องมาเป็นแบบนี้ ตอนเด็กๆสงสารพ่อ-แม่มากเลย ต้องมานอนเฝ้าเราที่โรงพยาบาล โตมาผ่าตัดอีกเสียเงินไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่กับโรคนี้ เวลาเป็นทรมารมากมองก็เป็นภาพซ้อน ไม่ปกติเหมือนคนอื่นเค้า เวลาตาตกไม่อยากจะเจอใคร ไม่อยากออกไปไหน บอกได้คำเดียวว่ามันแสนจะทรมารในการใช้ชีวิตประจำวัน ปัจจุบันรักษาที่โรงพยาบาลรามาธิบดีค่ะกับอาจารย์สุพจน์ หาหมอทุกๆ 2 เดือน ตอนนี้กินยา pennissolone อยู่ 3 เม็ดวันเว้นวัน ตอนผ่าตัดแรกๆกิน 24เม็ดวันเว้นวัน หมอดูอาการแล้วก็ลดยาลงเรื่อยๆ เคยลดเหลือ 1 เม็ดวันเว้นวัน แล้วอาการทรุด เลยต้องกลับไปกินที่ 12 เม็ดวันเว้นวัน แล้วก็ลด มาเรื่อยๆ อยากหายจัง ขอให้น้องอาการดีขึ้นๆๆๆๆๆๆนะค่ะและหายในที่สุด

ขอให้หลานป้าหายไวๆ ป้าจะได้พาไปเที่ยวไกลๆซักที ขอเป็นกำลังใจให้ พ่อกับแม่ของน้องต้าด้วยนะค่ะ สู้ๆ และก็ขอขอบคุณผู้ใจบุญที่บริจาคให้น้องต้า ขอบคุณ คุณหมอ คุณพยาบาล นักศึกษาแพทย์ทุกท่าน(ทุกภาควิชา) ทุกท่าน ที่รักน้อง ที่แวะมาเยี่ยมมาให้กำลังใจ แวะมาหยอก มาทำให้น้องต้ามีความสุข ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ ป้าจะไปเยี่ยมบ่อยๆ สัญญา...

ขอขอบคุณ ทุกกำลังใจที่มีให้สำหรับน้องต้า และครอบครัว ทางครอบครับคงหวังให้เขาหายเป็นปกติ เหมือนคนอื่น ๆ คำอวยพรที่ทุกท่านให้มา ทางครอบครัวก็อยากขออำนวยอวยพร ให้ทุกท่าน จงมีแต่สุขภาพ พลานามัยที่ดี สุขภาพกายแข็งแรง สุขภาพจิต แจ่มใส การงานหน้าที่ เจริญรุ่งเรือง ตลอดไป

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท