ภาพในความทรงจำเกี่ยวกับ "ดอยปุย"
ไม่เหลืออยู่ในหัวเลย
เพราะได้ไปเยือนเพียงครั้งเดียวตั้งแต่เด็กๆ
แต่...วันนี้ได้กลับไปเยือนอีกครั้ง คราวที่ได้ขึ้นเหนือล่าสุด
ภาพบรรยากาศบนดอยปุย...สายมากแล้ว
แต่ยังมีหมอกให้เห็น มีไอเย็นให้สัมผัส
มีนักท่องเที่ยวแวะเวียนขึ้นมาอยู่บ้าง แต่ไม่คึกคักนัก
...........
การเดินผ่านร้านรวงของชาวบ้านเพื่อขึ้นไปยังสวนบนภูเขา
หรือ ที่เรียกว่า "พิพิธภัณฑ์หมู่บ้านชาวเขา" ...ใช้เวลาไม่นานนัก
ภาพสวนดอกไม้นานาพันธุ์ หลากสี สดใส ก็ปรากฏให้เห็นเบื้องหน้า
พร้อมๆ กับเสียงเล็กๆ ของเด็กหญิงหลายๆ คน แข่งขันกันเรียก "ลูกค้า"
"พี่จ๋าถ่ายรูปกับหนูไหม...พี่ถ่ายรูปกับหนูนะคะ
ถ้าพี่ถ่ายรูปกับหนูแล้ว พี่จะกรุณาให้เงินหนูเท่าไรก็ได้
ถ้าพี่ไม่ถ่ายรูปกับหนู พี่จะให้เงินหนูไปโรงเรียนบ้างก็ได้"
เด็กหญิงตัวน้อยๆ หลายคนอยู่ในชุดพื้นบ้านของชาวม้ง
เดินชักชวนให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูปด้วย
พร้อมทั้ง "ท่อง" คำพูดซ้ำๆ นั้นอย่าง "นกแก้ว นกขุนทอง"
บางคนก็ได้รับความสำเร็จ...มีคนถ่ายรูปด้วย
บางคนก็ยังต้องพยายามไปเรื่อยๆ
ความรู้สึกขณะนั้น...ทำให้ฉันนึกไปถึง
หลายๆ ครั้งที่ไปเมืองนอก...เขาจะแนะนำกันว่า
"อย่าให้เงินกับขอทานนะ...ถ้าให้คนหนึ่ง เดี๋ยวมาอีกเยอะเลย"
อนิจจา...ฉันไม่อยากเปรียบเทียบเช่นนั้นเลย
เพราะนี่คือ... เด็กไทยตัวน้อยๆ
สุดท้าย...ฉันเลือกที่จะถ่ายรูปกับ "หนูน้อยคนนี้"
เพราะเธอนั่งร้องไห้อยู่ ไม่สนใจจะเชิญชวนใครให้ถ่ายรูปด้วย
เสมือนว่า...วันนี้เธอไม่พร้อมจะทำงาน
และ สาวน้อยคนนี้...ที่ฉันสะดุดตา
ด้วยความยิ้มแย้ม สดใส และไม่เรียกร้องใดๆ
แต่มายืนอยู่ใกล้ๆ ... อย่างเงียบๆ
ไม่เรียกร้อง ไม่เชิญชวน
...........
แน่นอน...การตอบแทนน้ำใจย่อมเกิดขึ้น
แต่...เป็นความพยายามหลีกเลี่ยงของฉันอย่างเต็มที่
ที่จะให้ตนเองไม่รู้สึกว่าเป็น "การแลกเปลี่ยนเชิงการค้า"
............
ฉันไม่รู้ว่า คนอื่นๆ คิดอย่างไร กับภาพที่เกิดขึ้นจนชินตาเช่นนี้
แต่..สำหรับฉัน ไม่อยากให้นักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศ
ต้องมีความคิดแวบขึ้นมาอย่างที่ฉันคิด
เพราะ...เด็กๆ ถูกมองเหมือนเป็น "ขอทาน" แม้ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง
และกลายเป็น "สิ่งน่ารำคาญ" สำหรับหลายๆ คน
แทนที่...ภาพของเธอเหล่านั้นจะเป็น "ทูตทางวัฒนธรรม" ของท้องถิ่น
หรือเป็น...วิถีชีวิตของชาวไทยภูเขา เผ่าม้ง ที่น่าประทับใจ
..............
สังคม / ชุมชน / ผู้ใหญ่ น่าจะมีทางออกดีๆ ให้กับเด็กๆ
ได้มากกว่าที่เป็นอยู่เช่นนี้
ภาพประทับใจสำหรับ trip นี้...ชอบภาพนี้ค่ะ.
...........
pis.ratana บันทึก
9 สค.52
เคยขึ้นดอยปุยนานมากสมัยเรียนเชิงดอยค่ะ
ยังประทับใจเด็กน้อยเผ่าม้งค่ะ ช่วยน้องซื้อกำไล ถ่ายรูปเช่นกันค่ะ ...
... สายหมอก หยอกเอิน ขุนเขา
หนุ่มสาว สดใส ใจซื่อ
ดอกไม้ เบ่งบาน นั่นคือ
ร่ำลือ คนงาม ตามดงดอย ...
สวัสดีค่ะ คุณปู
สวัสดีค่ะ