กระผมได้มีโอกาสขึ้นไปเที่ยวที่แม่สาย สามเหลี่ยมทองคำ เชียงแสน
ซึ่งเป็นประตูการค้าอินโดจีน ได้เห็นการพัฒนาของเพื่อนบ้านแล้วตกใจ
ได้พัฒนากันไปได้มากเพื่อรองรับกับการค้าขายแต่กลับมาดูบ้านเรา
มิน่าเชื่อว่ายังเหมือนเมื่อสองปีที่แล้ว สิ่งที่เราเห็นน่าคิดมากว่าเรา
ได้ทำข้อตกลงหลายอย่างแต่ผลกับไม่มีมรรคผลใดกับไทยแลนด์
แดนศิวิไลว์เลย เหนื่อยจริงกับการคิดที่ไม่เหมือนกันแล้วสิ่งที่ทำเพื่อใคร
ดีใจจัง นานแล้วครับไม่ได้เข้ามาใน gotoknow เข้ามาป๊บ เจอพี่เลย ขอเป็นกำลังใจให้นำเสนอผลงานต่อไปครับ
ขอบคุณครับ พี่ก็หาเวลาว่างในการเรียนรู้เพิ่มเติมจากสิ่งที่ไม่รู้นะครับ
แล้วพยายามแสดงความคิดเห็นไว้ตามความรู้สึกนะครับ แล้วจะหาโอกาสนำเสนอต่อไป