วันนี้กลับจากอบรมเกี่ยวกับการทำงานพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาลอันเข้มข้นวันสุดท้าย กลับจากอุบลราชธานีถึงบ้าน หกโมงเย็นแล้ว รีบทานข้าว และรู้สึกเหนื่อยจึงหยิบหนังสือขึ้นไปอ่านบนบ้าน ลูกสาวคนโตโทรมาบ่นเสียใจสอบไม่ได้คะแนนเต็มในวิชาที่คาดหวังแต่มีคนได้เต็มจึงเสียใจมาก ฟังลูกและบอกลูกว่ายังมีโอกาสครั้งใหม่อีก ลูกควรเตรียมตัวให้พร้อมเพื่อการสอบครั้งหน้าดีกว่าเพราะครั้งนี้แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ลูกสาวยังไม่มีทีท่าว่าจะยอมรับได้ มีสายเรียกซ้อนเข้า เป็นของน้องดาว คุณหมอที่โรงพยาบาลซึ่งปกติจะมาทานข้าวด้วยทุกวันแต่วันนี้อยู่เวร ER คุยกับลูกต่อจนจบ หลังจากนั้นจึงโทรกลับ ปลายสายบอกว่า "เจ้! มาช่วยหนูหน่อย มีอุบัติเหตุหมู่ ทีม EMS กำลังไปรับมาอยู่" ความเหนื่อยหายไปไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าสถานการณ์นี้เราต้องแข็งแรงและช่วยผู้ป่วยได้ ขับรถมอเตอร์ไซค์ออกจากบ้าน ถึงโรงพยาบาลภายใน 5 นาที พร้อมกับรถคันแรกนำผู้ป่วยมาถึง เป็นผู้ชายวัยประมาณ 20 ปี ตามตัวไม่มีหลักฐานอะไรเลย มาถึง ไม่รู้สึกตัวมีรอยบวมปูดบริเวณศรีษะด้านซ้าย ตาซ้ายบวมปิด แต่ยกแขนได้เองบ้างไม่มีจุดหมาย น่าจะมีปัญหาเลือดออกในสมอง บาดแผลอื่นๆไม่เป็นปัญหามาก ชื่อว่า ชายไทยไม่ทราบชื่อ ได้รับการให้น้ำเกลือมาจากจุดเกิดเหตุแล้ว ชีพจรเร็ว ความดันวัดได้ปกติ หายใจแผ่ว ๆไม่น่าจะเพียงพอ เราช่วยกันใส่ท่อช่วยหายใจอย่างรวดเร็ว ภายใน 3 นาที หลังใส่ท่อผู้ป่วยดูมีกำลังมากขึ้น เราประสานการส่งต่อไปที่โรงพยาบาลยโสธร แพทย์ศัลยกรรมระบบประศาสตร์ไม่อยู่ จึงได้ไปส่งผู้ป่วยรายนี้ที่โรงพยาบาลศูนย์อุบลราชธานี ข้าพเจ้าจึงต้องนำส่งเป็นการเคลียร์caseนี้ก่อนรับ case ต่อไป ดูแล้ว ผู้ป่วยรายนี้น่าจะปลอดภัย ส่งคนไข้เสร็จกลับถึงโรงพยาบาล 5 ทุ่ม เหตุการณ์ที่ ห้องฉุกเฉินก็สงบแล้ว กลับบ้านอาบน้ำนอนดีกว่า
อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา และงานของพยาบาลก็เกิดขึ้นได้ตลอดเวลาแม้ไม่ได้วางแผนไว้ก่อน วันหลังจะเขียนถึงข้อดีของการเป็นพยาบาลดีกว่า แล้วจะหาโอกาสบันทึกค่ะ
มาแวะทักทายทำความรู้จักครับ
สวัสดีค่ะ ท่านผอ.วิชัย ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
สวัสดีค่ะพี่เกศนีคนสวย ขอบพระคุณที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ วันไหนองค์ประกอบดีงานราบรื่น ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าหนักหรือเบาก็ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ บังเอิญผู้บาดเจ็บถูกลำเลียงมาทีละคนเพราะต้องงัดออกจากรถด้วย ทำให้เรามีเวลาเคลียร์อย่างไม่เป็นกังวลและราบรื่นด้วยสติกำกับให้ไม่ตื่นเต้น กังวลไปกับสถานการณ์ ระบบการจัดรถส่งต่อและออกเหตุฉุกเฉินได้รับการเตรียมมารองรับอย่างเพียงพอทำให้เราไม่เสียเวลาในการเตรียมการส่งต่อค่ะ
สวัสดีค่ะพี่มหา โชคดีนะคะที่หลานไม่เป็นอะไรมาก โล่งใจ อุบัติเหตุจากมอเตอร์ไซค์ น่าเป็นห่วงมาก คิดว่าหนุ่มน้อย ม.4 คงได้ประสบการณ์การควบคุมสถานการณ์เพื่อความปลอดภัยของตนเอง จากเหตุการณ์นี้ใช่มั๊ยคะ
ธรรมฐิตขอชื่นชม..พี่นก..ในการเห็นประโยชน์ในสิ่งที่พึงกระทำ..
หากเรารู้จักความสำคัญที่แท้จริงของสิ่งนั้นๆ
ทุกอย่างก็ง่ายขึ้นจริงๆขอรับ..
นมัสการค่ะท่านธรรมฐิต
การจัดลำดับความสำคัญ การฉับไวในทักษะและการตัดสินใจสำคัญมากในการจัดการภาวะฉุกเฉินค่ะท่าน
พี่นกเองไม่ค่อยได้อยู่ในหน้างานฉุกเฉิน แต่ทุกครั้งที่มีสถานการณ์ ก็ช่วยได้อยู่ แสดงออกได้ว่า การเรียนรู้บางอย่างที่เป็นประโยชน์ รู้แล้วรู้เลย ควักมาใช้ได้ตลอดเวลาเมื่อจำเป็นค่ะ