ชีวิตที่พอเพียง : ๘๑๘. เหนื่อยแต่สุข

          วันที่ ๔ ส.ค. ๕๒ ผมวิ่งรอกประชุมทำงานถึง ๔ งานใน ๔ แห่ง    ตกเย็นเหนื่อยมากแต่ก็เป็นสุข   เพราะแต่ละงานจะเป็นประโยชน์สูงส่งต่อบ้านเมือง

           เวลา ๗.๐๐ – ๘.๐๐ น. ผมมีนัดกับหมอวิรุฬ ผอ. คศน. เพื่อคุยเรื่องเตรียมประชุมคณะกรรมการกำกับทิศทางในวันที่ ๑๓ ส.ค.   และหารือกันแบบ coaching การทำงานบริหารงานที่ complex มากเช่นนี้   keyword คือต้องทำงานให้มีความเข้มข้นคุณภาพสูง แต่ยืดหยุ่น   ทุกขั้นตอนโปร่งใสตรวจสอบได้   และทุกคนที่เกี่ยวข้องต้องรับรู้ร่วมกันว่ามีการตรวจสอบทางสังคมอยู่ตลอดเวลา

          หลังจากนั้นเดินทางไปที่สำนักงานศาลยุติธรรมที่ถนนรัชดาฯ    เพื่อประชุมหารือเรื่องการจัด KM Workshop ครั้งที่ ๒ ในระหว่างวันที่ ๑๒ – ๑๔ ก.ย. ๕๒   และแถมด้วยการนำ KM ไปใช้พัฒนางานของศาล    มีผู้พิพากษาผู้ใหญ่ที่เข้า KM workshop ครั้งแรกมาหารือกันอย่างคับคั่ง   โอกาสนำ KM ไปทำประโยชน์ให้องค์กรศาลยุติธรรมเป็นความภูมิใจสูงยิ่งของผม

          ๑๑.๐๐ – ๑๓.๐๐ น. เป็นเวลาของ R2R ประเทศไทย ที่ สวรส.   เรานัดกลุ่มเล็กๆ มาหารือ action เพื่อการระบาด R2R ไปทั่วแผ่นดินไทย ในวงการสุขภาพ    ผมจากมาด้วยความมั่นใจว่าทีมงาน ดร. แต้ม (สวรส.)   ผศ. นพ. เชิดชัย (ศิริราช)   และ ดร. ดร. กะปุ๋ม (ยโสธร) จะร่วมกันสร้าง “คุณอำนวย” R2R เต็มแผ่นดิน   และสร้าง RF (R2R Facilitator) CoP ให้แก่ประเทศได้

          ๑๓.๓๐ – ๑๗.๐๐ น. ร่วมประชุมโครงการปฏิรูปประเทศไทย (ศ. นพ. ประเวศ นั่งหัวโต๊ะ)   ที่คราวนี้ประชุมขับเคลื่อนการปฏิรูปสื่อมวลชน   ได้พบ รศ. ดร. บุญรักษ์ บุญญะเขตมาลา เพื่อนร่วมงานสมัย สกว. มาพูดภาพรวม   และ ดร. ปุย, ดร. สมเกียรติ, คุณเชาวรงค์ เล่ากิจกรรมพัฒนา/ปฏิรูปสื่อที่ทำไปแล้วและจะดำเนินการต่อ   ได้ความรู้ ได้ความสลดใจที่บ้านเมืองของเราเดินผิดทางถึงเพียงนี้    และได้การบ้านมาทำเรื่องยากๆ ต่อ   

          โลกของเรา สังคมของเรา ตกอยู่ในสภาพมีทั้งความขาดแคลนและมากเกินอยู่ในที่เดียวกัน   เรื่องสื่อมวลชนตกอยู่ในสภาพที่ Hardware มีมากเกินไป    จึงไปเที่ยวผลิตกระพี้ให้เป็นแก่น (คำของ ดร. บุญรักษ์) เต็มไปหมด    แต่ขาดแคลนความสามารถในการผลิตสาระที่มีคุณภาพ   สื่อมวลชนจึงอยู่ในสภาพผู้มอมเมาสังคมด้วยสาระที่ไร้สาระ   เราขาดการลงมือทำอย่างเป็นระบบเพื่อแก้ปัญหานี้   เพราะกลุ่มคนที่ควรจะเข้าใจและเข้าไปแก้ปัญหา (นักการเมือง) กลับเป็นตัวปัญหาเสียเอง

          ปัญหาคือโอกาส ผมจึงเตือนตัวเองว่า มีโอกาสมากมายที่จะผลักดันระบบอุดมศึกษาเข้าไปร่วมแก้ปัญหา    แต่ต้องไม่ลืมว่า ระบบอุดมศึกษาก็ตกอยู่ในสภาพทั้งล้นและขาดในเวลาเดียวกัน ในทำนองคล้ายๆ กัน ด้วย

วิจารณ์ พานิช
๔ ส.ค. ๕๒

 

[นายธนาวุธ แก้วปานกัน]

เป็นการที่ ที่การเมืองจะเข้าไปแก้ไขผู้ที่ตกอยู่ในความลำบากและถูกใส่ร้ายจากสื่อมวลชน และต้องมีกลุ่มที่แก้ปัญหา แต่ถึงจะเหนื่อยหน่อยแตก็ได้มาซึ่งความสุข ไม่ควรทำเป็นตัวปัญหาเสียเอง