อ้างอิง วนิษา เรซ. อัจฉริยะสร้างสุข : ฐานการพิมพ์.จำกัด.2552
ในโลกอันกว้างใหญ่ มีผู้คนมากมายที่ยังไม่รุ้จักกัน
ต่างคนก็ไม่รุ้ว่านิสัยของคนที่กำลังเผชิญหน้าอยุ่เปนยังไง
แต่ในวันนี้
ฉันได้พบว่า
ในจำนวนผู้คนมากมาย มันไม่ง่ายหรอกที่จะรุ้จักกันได้ทุกคน
แต่ทว่า อาจเปนพรหมลิขิต หรืออะไรสักอย่าง
ที่บันดาลให้เรามารู้จักกัน
และทำให้ฉันได้รู้จักเธอ
คนๆนี้ คนที่ฉันเรียกว่า "เพื่อน"
อิอิ
ปล.ยังไงก็ขอให้มีความสุขในทุกวันนะจ๊ะ รักเพื่อนเสมอ
แอบมึน ฮ่าๆ
สรุปก็คือ อย่าคาดหวังอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้ แต่การใช้ชีวิตก็ต้องอยู่บนความหวังด้วย ไม่ใช่ไม่มีความหวังเลย อันนี้ก็แง่
ให้แง่คิดดี เยี่ยมๆ
การใช้ชีวิตอยู่อย่างไร้ความหวัง มันก็เหมือนการอยู่อย่างไร้ชีวิต
การคาดหวัง ไม่ใช่เรื่องที่ผิด
มันขึ้นอยู่กับว่าเรา "คาดหวัง" อย่างถูกวิธี รึป่าว
ถ้าไม่ เมื่อนั้นแหละ ที่ความคาดหวัง ที่ไม่สมหวัง จะย้อนกลับมาทำร้ายตัวเราเอง
อยู่อย่างมีความหวัง แต่อย่าใช้ชีวิตอยู่บนความหวังในจินตนาการกับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้
ว้าว
ให้ข้อคิดดีมากๆเลย
แล้วจะลองเอาไปใช้นะ