บ้านน้อยหลังนี้ "สุขขี" เสียจริง…
โอกาสดีในวันนี้วันที่คนงานกลับไปบ้านเขา เราจึงมีโอกาสได้กลับมา “บ้าน” ของเรา บ้านหลังน้อย หลังนี้ อันเป็นบ้านหลังที่ “มีความสุข...”
การทำงานอยู่ในเมืองใหญ่ มีแสง มีสีอันศิวิไลซ์ มีชีวิตอยู่ท่ามกลางแสงไฟที่ไม่รู้ว่าเวลาไหนเป็นกลางวันหรือกลางคืน
งานนั้นเมืองใหญ่นั้นถึงแม้นว่าห้องทำงานจะหรูหรา ที่พักจะเลิศหรูตระการตา แต่ก็ไร้ค่าจากความหมายแห่ง “ความสงบ…”
บ้านน้อยหลังนี้ถึงแม้นว่าจะไม่มีแสงสีอันเกิดมีเกิดขึ้จาก “ไฟฟ้า” แต่ก็แสงสีที่เกิดขึ้นนั้นวิจิตรตระการตา อันเป็นแสงสว่างแห่งคุณค่าในดวงใจ
ชีวิตที่โลดแล่นอยู่ในโลกอันแสนกว้างใหญ่ สุดท้ายก็ต้องมาจบ มา “ตายรัง”
ความสงบ คือ รังที่แท้ รังที่แน่ ไม่แปรผัน
การหลอกล่อ หลอกหลอน จากผู้ที่หวังผลประโยชน์เขาโดยเอาเราเข้าไปเป็นเครื่องมือ หลอกให้เราไปยึด ไปติด ไปถือ ความหรูหรา ฟุ่มเฟือย ใช้จ่ายจนเคยมือ สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นคือ “ความวุ่นวาย...”
ชีวิตในบ้านน้อยแสน “สงบ” ชีวิตในบ้านน้อยนี้เป็นชีวิตที่สุขครบซึ่ง “สุขแท้”…
ความเห็น (1)
นี่แหละต.ย.บ้านหลังน้อยที่คิดไว้เลยไม่มีแสงสีไม่มีเครื่องไฟฟ้ามากมายไม่มีทีวีไม่ตู้เย็นมีแต่ธรรมชาติเป็นที่พึ่งพิงอาจมีแค่ไฟดวงน้อยที่ให้แสงสว่างยามค่ำคืนแค่1-2ดวงเท่านั้นแต่ความสุขนั้นไม่ได้น้อยเท่าไฟที่ใช้เลยมาแต่ความสุขนั้นยิ่งใหญ่ใหญ่โตจนเต็มบ้านเลยทีเดียวบ้านอาจไม่ได้ทาสีสันที่สวยงามแต่มีสีธรรมชาติเท่านั้นอาจจะขาดแค่ห้องน้ำเท่านั้นจำเป็นนะคะเพราะเหมือนอยู่กลางป่า ถ้าบ้านนี้อยู่ใกล้วัดจะดูดีมากๆเลยคะ