o0~คุณค่าของชีวิต กับข้อคิดจากบ้านลอเรนโซ~0o


ชีวิตที่มีคุณค่า ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ ชื่อเสียง อำนาจ เกียรติยศ หรือเงินทอง แต่ขึ้นอยู่กับ ชีวิตนี้ คุณได้ทำความดีเพื่อช่วยเหลือคนอื่นมากแค่ไหนต่างหาก

 o0~คุณค่าของชีวิต กับข้อคิดจากบ้านลอเรนโซ~0o

“ชีวิตของเรามีคุณค่ามากแค่ไหน” คำถามนี้เกิดขึ้นในใจของข้าพเจ้า เมื่อสมัยเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่5 หลังจากที่ข้าพเจ้าและเพื่อนทุกคนในห้องได้เข้าร่วมกิจกรรมพัฒนาชุมชน ที่ บ้านลอเรนโซ อ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี ซึ่งเป็นสถานสงเคราะห์เด็กกำพร้าและติดเชื้อ HIV โดยวัตถุประสงค์ของกิจกรรมครั้งนี้คือ การจัดห้องสมุดและบริจาคหนังสือให้กับน้องๆ และพัฒนาพื้นที่โดยรอบบ้านลอเรนโซ

          

         บ้านลอเรนโซมีซิสเตอร์2คนที่ทำหน้าที่หลักในการดูแลน้องๆ ร่วมยี่สิบชีวิต อันดับแรกซิสเตอร์ได้ชี้แจงเกี่ยวกับประวัติบ้านลอเรนโซ การดำเนินชีวิตของน้องๆ และมีความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับเด็กติดเชื้อ HIV หลังจากนั้น ซิสเตอร์ได้ให้น้องๆ เล่นการแสดงประกอบเพลง “คือรักแท้” ข้าพเจ้าและเพื่อนๆต่างก็เสียน้ำตาให้กับความใสซื่อ บริสุทธิ์ น่ารัก ของน้องๆ  ต่อมา เพื่อนๆมีการแบ่งกลุ่มกันไปจัดห้องสมุดและพัฒนาพื้นที่รอบๆบ้านลอเรนโซ ให้สะอาด เรียบร้อย และหลังจากรับประทานอาหารกลางวัน ซิสเตอร์ได้พาพวกเราเดินรอบๆบ้านลอเรนโซ  พร้อมทั้งเล่าเรื่องของน้องๆให้ฟัง  หลังจากนั้นข้าพเจ้าและเพื่อนๆ ก็พากันไปเล่นกับน้องๆที่สนามเด็กเล่น ได้ยินเสียงหัวเราะของน้องๆ และทำให้น้องๆมีความสุข มอบขนมและอุปกรณ์การเรียนให้กับน้องๆ กิจกรรมสุดท้าย คือ สรุปข้อคิดที่ได้และความรู้สึกตลอดการทำกิจกรรม แต่ละคนต่างก็แสดงความคิดเห็นทั้งน้ำตา

         การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น คือ ข้าพเจ้ารู้สึกเห็นใจน้องๆบ้านลอเรนโซเป็นอย่างมาก เพราะน้องๆเหล่านี้เหมือนเด็กธรรมดาทั่วไป แต่ต้องมารับกรรมโดยที่พวกเขาไม่ได้เป็นคนก่อ ต้องอยู่ในสภาพที่ไร้ญาติขาดมิตร คนในสังคมส่วนใหญ่ไม่ต้องการ และต้องการปรับทัศนคติคนในสังคมเกี่ยวกับเด็กติดเชื้อ HIV และจุดประกายให้ข้าพเจ้าอยากจะเรียนแพทย์ขึ้นมา เพื่อช่วยเหลือน้องๆ และคนอื่นๆที่ด้อยโอกาสในสังคม

        

         ข้อคิดที่ติดตรึงในความทรงจำของข้าพเจ้า คือ คำตอบ จาก คำถามที่ว่า ชีวิตของเรามีคุณค่ามากแค่ไหน ชีวิตที่มีคุณค่า ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ ชื่อเสียง อำนาจ เกียรติยศ หรือเงินทอง แต่ขึ้นอยู่กับ ชีวิตนี้ คุณได้ทำความดีเพื่อช่วยเหลือคนอื่นมากแค่ไหนต่างหาก

 

เอกสารหรือสื่ออ้างอิง

http://www.oknation.net/blog/print.php?id=297538

http://www.carefor.org/th/content/view/1084/56/

ภาคผนวก

http://nkup.multiply.com/photos/album/3/3#

http://www.youtube.com/watch?v=y8t2rzGhN8E

วันเดือนปี ที่บันทึก 9 สิงหาคม 2552

ันเดือนปี ที่แก้ไข 10 สิงหาคม 2552

หมายเลขบันทึก: 285436เขียนเมื่อ 9 สิงหาคม 2009 17:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 14:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (29)

โอ้วว สุดยอดไปเลยย

เหอะๆ

อ่านละซึ้งง

เขียนดีนะเนี่ย ยังไงก็ตั้งใจเรียน ตั้งใจทำความดีช่วยเหลือคนอื่นๆ ต่อไปน๊า สู้ๆ ^ ^

เขียนได้ดีมากอ่ะ ข้อคิดและคุณค่าที่ได้ก็ดีมากๆเลย

เป้นประสบการณ์ที่ดีและก็ให้ข้อคิดที่ดีได้หลายอย่าง

ที่น่าจะนำไปใช้ในชีวิตของเราได้มากๆดลยล่ะ

เป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำมากครับ

ดีจังที่ยูได้มีโอกาสได้รับประสบการณ์นี้มา

ทำให้ได้แนวคิดและมุมมองที่แตกต่างออกไป

(เราอยากมีประสบการณ์แบบนี้บ้างจัง....)

ขอบคุณที่ร่วมแบ่งปันเรื่องราวดี ๆ ครับ

ได้ไปแบบนี้ ก็คงดีบ้าง

เป็นประสบการณ์ดีๆ ครั้งนึงในชีวิตเลย

มหาลัยเราถ้ามีกิจกรรมดีๆให้ทำแบบนี้บ้าง ก็ดีนะ

เป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจมากเลยยู

ถ้ามีกิจกรรมแบบนี้อีกก็มาบอกกันด้วยนะ

ถ้าสังคมเรามี กิจกรรม แบบนี้เยอะ ๆ

ประเทศเราคงจะเจริญ ทัดเทียมประเทศอื่น ๆ ได้เร็ว

และคนของเราคงมีความสุขกันมาก เพราะคนของเราจะรู้จัก

การเฃห็นใจผู้อื่น

ซึ้งมากๆ ช่างใจบุญอะไรขนาดนี้

ช่วยเหลือเด็กน้อยผู้น่าสงสาร

เคยไปมาเหมือนกัน เด็กน่ารักทั้งนั้น น่าสงสารจริงๆ

ช่วยไปทำบุญกันเยอะๆนะคร้าบบบบบบ

อ่านแล้วรู้สึกดี

ที่ยังมีคนใจบุญอีกเยอะ

ตั้งใจทำครับ

สู้ ๆ

ผมก็เคยไปทำมา

แต่ไปทำที่ รร.ที่ด้อยโอกาส

เห็นแล้วรู้สึกเรามีครบกว่าเค้าเยอะ

ทำแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะครับ

ดีครับ เมื่อเรามีโอกาสแล้ว ต้องหยิบยื่นให้คนอื่นด้วยครับ

เป็นคนดีจริงๆครับ

กานต์เดชพงศ์ ศรีธัญรัตน์

โอ้

ความคิดดีมากเลย

ทำดีเล็กๆน้อยๆ...เราก้อสุขใจๆๆๆๆ

5555+

สุดยอดคร๊าบ

กิจกรรมดีอย่างนี้ น่าสนุบสนุนครับ ^_^

นางจิ๋ว

ขอรูปชัดกว่านี้ได้ป่ะ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไอ่หัวเม็ดส้ม

บล็อกสวยค่ะ

แต่ว่าเปลี่ยนรูปเจ้าของบล็อกได้ป่ะ

สวยสาดดดดดดดดดดดด โ

ครงการดีค่ะ เพราะทำด้วยกัน อิอิ ข

อให้เจริญๆๆๆๆๆ

เจ้้าจิ๋ว

โห

น่าประทับใจมากกกก

แอ้ก็เคยไปทำอะไรแบบนี้เหมือนกัน

เข้าใจความรุสึกนั้นเลยแหละว่ามันเป็นยังไง

ซึ้งใจจริงๆ

^^

มีเพื่อนดีนะเนี่ย ที่เหนคุณค่าของคนที่จิตใจภายใน สวยแล้วยังจายดีอีก

555 คิดถึงยูจัง

ดีอ่ะ ไปแล้วรู้สึกว่าเราสามารถทำชีวิตให้มีคุณค่าได้อีก เหอะๆ

สู้ต่อไป ^^

ดีจังเลย

ไม่เคยรู้เลยนะเนี่ยว่ามีอารายแบบนี้ด้วย

อยากให้จัดกิจกรรมแบบนี้เยอะๆ

จะได้ทำให้เด็กๆ ได้รับความสนุกสนาน ไม่เหงา

รุ่งโรจน์ สัจจะไพบูลย์กิจ

เป็นประสบการณืที่มีคุณค่าและเหมาะกับการจดจำมากครับ

ยู ดูมีสาระดีมากเลยอะ

เค้าชอบเรื่องของยูมากเลย

ดูแล้วประทับใจจัง

เป็นประสบการณ์ที่ให้ข้อคิดและคุณค่ากับเรามากเลยนะเนี่ย

เรื่องของยูน่าทึ่งมากๆ

เป็นประสบการที่ซึ้งมากๆๆๆๆๆ

น่าสนใจ

เค้าเชื่อว่าถ้าใครประสบแบบนี้ก้อเกิดการเปลี่ยนแปลงชีวิตไปในทางที่ดีแน่ๆเลย

เป็นประสบการที่น่าประทับใจจัง

อยากทำมั่งง

ทั้งน่ารัก และใจดี

เป็นนางงามตัวจิ๋วเลยนะเนี่ย

ขอชื่นชมๆ

เมื่อเดือน ต.ค .52ที่ผ่านมาดิฉันก็เคยได้มีโอกาสพาน้องๆที่บ้านสวนลอเรนโซไปเที่ยวทะเล กิจกรรครั้งนี้ดิฉันประทับใจมาก

ที่ได้เห็นรอยยิ้มน้องๆ และประทับใจมากที่สุดจนดิฉันกลั้นน้ำตาไม่อยู่คือ ก่อนจะเดินทางกลับน้องได้ทำกิจกรรมเป็นการขอบคุณคือการร้องเพลงให้กำลังใจพวกเรา แทนที่พวกเราจะเป็นคนให้กำลังใจน้องๆแต่น้องๆกลับให้กำล้งใจพวกเรา...ซึ้งมากๆ

ในสังคมเรายังมีหลายชีวิตที่คอยรับการช่วยเหลือจากเรา เมื่อมีโอกาสอยากให้ทุกคนได้รู้จักการเป็นผู้ให้ ได้ทำประโยชน์ให้กับสังคมบ้างนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท