หัวขโมยแห่งบารามอส

" ช่างเถอะท่านอา อยู่นานอีกปีสองปี ห้าปีสิบปี หรือยี่สิบปี ชีวิตก็คือชีวิต ยาวสั้นไม่สำคัญเท่าอยู่แล้วจะทำอะไร ชีวิตผมถึงจะสั้น ผมก็จะทำให้มีค่า ให้อยู่มีคนรัก จากไปมีคนอาวรณ์ ท่านอาวางใจเถอะ ถึงชีวิตผมจะไม่ยืน แต่หนึ่งวันของผมจะมีค่าเท่ากับหนึ่งปี ทุกวันของผมจะมีค่า ทุกนาทีของผมจะมีความหมาย ผมจะไม่เกิดเปล่าตายเปล่า ไม่ใช้ชีวิตผ่านไปแค่วันๆ"

หัวขโมย แห่ง บารามอส

การอ่านที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของข้าพเจ้าคือการอ่านนวนิยายเรื่อง หัวขโมยแห่งบารามอส(The Thief of Baramos) เป็นนิยายแฟนตาซีที่สอดแทรกข้อคิดต่างๆไว้มากมาย มีทั้งหมด 4 ภาคคือภาค มงกุฎแห่งใจ คทาแห่งพลัง แหวนแห่งปราชญ์ และดาบแห่งกษัตริย์

การอ่านนิยายเรื่องหัวขโมยแห่งบารามอสทำให้ผมได้เปลี่ยนแปลงทัศนคติในการมองเรื่องต่างๆ และปัญหาต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ทำให้ผมได้มองโลกในแง่ดีมากขึ้น และด้วยการมองโลกในแง่ดีนี้เองที่ทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไป

คำพูดของตัวละครที่เปลี่ยนแปลงทัศนคติของผม

" คนเรานะลูก มีเหตุผลที่มาต่างกัน ก็มีการกระทำต่างกัน ความคิดต่างกัน ในโลกนี้จริงๆไม่มีถูกไม่มีผิด มุมเรามอง เราว่าเค้าทรยศ ทำผิด มุมมองเค้า อาจว่าทำตามหน้าที่ ไม่ผิด แล้วถ้าเค้าพูดอย่างนั้นลูกจะว่าไง ทุกอย่างอยู่แค่ห้วงคิด ถ้าเราไม่รู้จักหมุนเปลี่ยนห้วงคิด โลกนี้ทั้งโลกก็มีแต่ศัตรูกับคนทรยศ แต่ถ้าหมุนเปลี่ยนความคิดสักนิด โลกนี้ทั้งโลกก็มีแต่เพื่อน"
- จ้าวปีศาจเอวิเดส - ภาคคทาแห่งพลัง - บทที่ 31

" ช่างเถอะท่านอา อยู่นานอีกปีสองปี ห้าปีสิบปี หรือยี่สิบปี ชีวิตก็คือชีวิต ยาวสั้นไม่สำคัญเท่าอยู่แล้วจะทำอะไร ชีวิตผมถึงจะสั้น ผมก็จะทำให้มีค่า ให้อยู่มีคนรัก จากไปมีคนอาวรณ์ ท่านอาวางใจเถอะ ถึงชีวิตผมจะไม่ยืน แต่หนึ่งวันของผมจะมีค่าเท่ากับหนึ่งปี ทุกวันของผมจะมีค่า ทุกนาทีของผมจะมีความหมาย ผมจะไม่เกิดเปล่าตายเปล่า ไม่ใช้ชีวิตผ่านไปแค่วันๆ"
- เฟริน - ภาคคทาแห่งพลัง - บทที่ 29

" ช่างเถอะฮะ ชีวิตตัวเอง ขอตัวเองลิขิตดีกว่า อะไรจะเป็นก็ให้มันเป็น ขืนให้ผมรู้ว่าอนาคตดีอย่างโง้นอย่างงี้ คนขี้เกียจอย่างผมคงเอาแต่นอนสบายตีพุง แล้วขืนรู้ว่าไม่ดีก็คงทำใจเลิกสู้ ไปๆมาๆไอ้โอกาสที่พอจะดีได้นิดๆหน่อยๆก็กลายเป็นศูนย์ ไม่เอาดีกว่า"
- เฟริน -ภาคคทาแห่งพลัง - บทที่ 29

" ลดความเห็นแก่ตัวของเราลงหน่อย แล้วให้คนข้างนอกได้สบายขึ้นบ้าง ความเห็นแก่ตัวในโลกก็ไม่ลดลงสักเท่าไหร่หรอก"
- โร เซวาเรส - ภาคแหวนแห่งปราชญ์ - บทที่ 6

" ไม่เรียนที่จะลำบากแล้วเมื่อไหร่จะรู้จักคำว่าสบาย"
- อาเธอร์ บริสตั้น - ภาคแหวนแห่งปราชญ์ - บทที่ 7

" เพราะเราไม่รู้ตัวว่าฝัน ถึงยังต้องวนเวียนอยู่ในโลกแห่งความฝัน คิดว่าเป็นฝัน จึงไม่ได้ให้ความสำคัญ และเพราะไม่ให้ความสำคัญ จึงต้องมาเสียใจภายหลัง"
- มหาปราชญ์เลโมธี – ภาคแหวนแห่งปราชญ์- บทที่ 30

" มหาปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดก็มีอยู่แล้วกับตัว ไยถึงต้องแสวงหาแหวนแห่งปราชญ์"
- ปราชญ์เลโมธี - ภาคแหวนแห่งปราชญ์ - บทที่ 30

“จิตอันสงบย่อมมองเห็นทางอันสว่าง ส่วนจิตที่สับสนแม้ทางทอดยาวอยู่เบื้องหน้าก็ยังมองไม่เห็น เฟริน ก็หวังว่าเธอจะค้นหามหาปราชญ์ในตัวเองได้พบ”
- ปราชญ์เลโมธี - ภาคแหวนแห่งปราชญ์ - บทที่ 30

"อำนาจที่แสวงหาจากภายนอกไม่เคยเป็นนิรันดร และชัยชนะเหนือใจตัวเองเท่านั้นจึงเป็นนิรันดร"
- จักรพรรดิแห่งเวนอล ( วิลเลี่ยม กรีน)
"รู้ไหมคาโล แม้เกราะนักรบจะแกร่ง แต่ใจคนเราไม่ได้ทำด้วยเหล็กไหล เพียงบางสถานการณ์หรือจุดยืนที่แตกต่าง บางครั้งก็จำเป็นต้องคว้าหน้ากากที่ดูโหดร้ายขึ้นมาสวม"
- จักรพรรดิแห่งเวนอล ( วิลเลี่ยม กรีน)
“ เค้าก็มีข้อดีของเค้า นายก็มีข้อดีของนาย แทนที่จะเสียเวลามาทุกข์เพราะอิจฉา เอาเวลามาหาข้อดีของตัวเอง แล้วนายจะรู้ว่าตัวเองไม่จำเป็นต้องใเทียบกับใคร ”
- จักรพรรดิแห่งเวนอล (วิลเลี่ยม กรีน)
“ รู้ไหมมีแต่คนโง่ถึงไม่รู้ว่าคำปรามาสน่ะเขามีเอาไว้ให้ฮึดสู้ ไม่ใช่เอามานั่งท้อ คิดจะเป็นคนเหนือคนน่ะมันก็ต้องหัดทนให้มากกว่าคนอื่น ไม่ใช่มานั่งตีหน้าซึมงี่เง่า ”
- เฟริน เดอเบอโรว์ (เจ้าหญิงเฟลิโอน่า เกรเดเวล)
“ ความผิดตัวเองมักเล็กเท่าเม็ดทราย ความผิดผู้อื่นมักใหญ่เท่าผืนฟ้า ”
- ลูน่า เกรเดเวล
“ ไข่มุกเม็ดใหญ่เม็ดเล็กเหมือนกัน แต่ความตั้งใจคนสิตอนต้นตอนปลายเหมือนกันที่ไหน เริ่มทำตอนแรกก็ดูตั้งใจ แต่จะมีสักกี่คนกันเสมอต้นเสมอปลาย ทำไปเรื่อย ๆ ก็เริ่มเบื่อ พอเบื่อก็ตั้งใจน้อยลง สุดท้ายก็สักแต่ว่าทำเท่านั้น ”
- โอเดล (หมอเทวดา)
“ ฉันให้แกทุกอย่างที่แกอยากไม่ได้หรอกเฟริน แต่เมื่อไหร่ที่แกรู้จักคำว่าพอ แกจะไม่รู้จักคำว่าทุกข์ เพราะความสุขเป็นสิ่งที่หาได้ด้วยใจ ถ้าเพียงแต่คิดอยากจะหา จำไว้ ”
- มาดัส เดอเบอโรว์
“ พลาดก็คือพลาด คนเรามันเรียนรู้จากความผิดพลาด คนไม่เคยผิดก็คือคนไม่ทำอะไรเลย คนไม่ทำอะไรเลยก็ไม่มีวันก้าวหน้า ”
- มาดัส เดอเบอโรว์

แหล่งอ้างอิง
http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AB%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%82%E0%B9%82%E0%B8%A1%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%AA
http://sun-tree.net/baramos/
หนังสือ: หัวขโมยแห่งบารามอสกับมงกุฎแห่งใจ                         เขียนโดย Rabbit
               หัวขโมยแห่งบารามอสกับคทาแห่งพลัง                         เขียนโดย Rabbit
               หัวขโมยแห่งบารามอสกับแหวนแห่งปราชญ์                 เขียนโดย Rabbit
               หัวขโมยแห่งบารามอสกับดาบแห่งกษัตริย์                     เขียนโดย Rabbit

เขียนใน GotoKnow โดย สุเมธ แซ่หลี
ใน ประสบการณ์ชีวิตหรือการอ่านที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของข้าพเจ้า

คำสำคัญ (Tags): #learning process

หมายเลขบันทึก: 284326เขียนเมื่อ 7 สิงหาคม 2009 18:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:13 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (11)

มะนาวหวาน

เขียนเมื่อ 7 สิงหาคม 2009 19:16 น. ()

ดีจัง..อ่านสนุก แล้วยังได้แง่คิดดีๆ
ได้กำไรสองต่อเลยนะคะ
ขอบคุณที่แนะนำหนังสือดี และข้อคิดดีๆค่ะ
ชอบประโยคนี้ล่ะ " ช่าง เถอะท่านอา อยู่นานอีกปีสองปี ห้าปีสิบปี หรือยี่สิบปี ชีวิตก็คือชีวิต ยาวสั้นไม่สำคัญเท่าอยู่แล้วจะทำอะไร ชีวิตผมถึงจะสั้น ผมก็จะทำให้มีค่า ให้อยู่มีคนรัก จากไปมีคนอาวรณ์ ท่านอาวางใจเถอะ ถึงชีวิตผมจะไม่ยืน แต่หนึ่งวันของผมจะมีค่าเท่ากับหนึ่งปี ทุกวันของผมจะมีค่า ทุกนาทีของผมจะมีความหมาย ผมจะไม่เกิดเปล่าตายเปล่า ไม่ใช้ชีวิตผ่านไปแค่วันๆ"
- เฟริน - ภาคคทาแห่งพลัง - บทที่ 29