คุมแถว.....
เช้าของทุกวันกิจกรรมหน้าเสาธง...ก็ยังคงเป็นเช่นเดิม
วันนี้....ก็เช่นกัน..ทุกคนมาเข้าแถวตามปกติ....ครูก็คอยดูแลนักเรียน..เหมือนเดิม
นักเรียนชายป.1 เข้าแถวเรียบร้อยดี...ร่วมปฏิบัติกิจกรรมด้วยความตั้งใจ
ช่วงนี้ครูต้องคอยสังเกตุนักเรียนเป็นพิเศษ..เพราะต้องเฝ้าระวัง ไข้หวัดใหญ่ 2009
.......ขณะที่ทุกคนกำลังกล่าวคำปฏิญาณตน...ที่แถวของ ป.1/2 "ฮือ.....ครูครับ......"
ด.ช.เอกอาวุฒิ....ยืนเป็นคนที่ 2 ของแถวกำลังร้องไห้ (เสียงดังด้วย) ครู 2-3 ท่าน รีบเข้ามาใกล้
"ครูครับ ....ผมมองไม่เห็นใครเลยครับ..ฮือ...." เขายืนโงนเงน สายตามองข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย
ครูติ๊กเข้าไปกอดด้วยความตกใจเช่นกัน "เอกอาวุฒิ...เธอมองเห็นครูไหม....."
"ไม่เห็นครับ.....ผมมองไม่เห็นใครครับ"......ครู 2 ท่านช่วยกันอุ้มเขาออกมานั่งนอกแถวปลอบให้หยุดร้องไห้ จึงซักถามอาการ .....เขาเริ่มมองเห็นแล้ว..."ผมมองเห็นครูแล้วครับ" ครูต่างก็โล่งใจ
"เธอไปวิ่งเล่นหกล้มที่ไหนมาหรือเปล่า" "เปล่าครับ".......ครูอ้อยถามบ้าง "เธอได้ทานข้าวเช้ามาไหม"
"ไม่ได้ทานครับ".........ถึงบางอ้อ....ก็คงเป็นเพราะไม่ได้ทานข้าวเช้า....หน้ามืดคล้ายจะเป็นลมนั่นเอง
ครูคิดเช่นนั้น.....ครูอ้อยซึ่งเป็นครูประจำชั้นจึงพาไปทานอาหาร.....และบอกว่าคงต้องเชิญแม่มาคุยกันหน่อยแล้วล่ะ
........ชั่วโมงแรกเรียนลูกเสือ...เอกอาวุฒิก็ปกติดี....สดใสร่าเริง
...แววตาที่มองครู...วันนี้สดใสเป็นพิเศษ....ครูก็โล่งอก....
ได้แต่แนะนำให้เขาพยายามทานอาหารเช้าทุกวัน......เฮ้อ...พ่อแม่ปล่อยให้ลูกอดอาหารเช้าได้ไงนี่
ความเห็น (3)
- การที่คุณครูรู้ข้อมูลนักเรียนเป็นรายบุคคล
- จะเกิดผลดีครับ
- มาให้กำลังใจอาจารย์
- รบกวนประชาสัมพันธ์เรื่องตุ๊กตาให้ด้วยครับ
- วันที่ 15 พบกันครับ
ขอบคุณมากครับ ที่ช่วยประชาสัมพันธ์โครงการให้ครับ...