ชีวิตเดิมๆ จึงต้องหาอะไรที่ไม่จำเจทำซะบ้าง ออกจากหอ สะพายกล้องมองฟ้า เดินออกมาได้ 5 นาทีผ่านต้นสนที่เล็งมาหลายวันว่ามุมนี้ต้องสวย (ในสายตาเรา) ฟ้าและเมฆเป็นใจ ซะหน่อย
เดินลงบันไดเพื่อลงไปห้องสมุดในหุบเขาแหล่งกบดานตอนกลางวันของเรา ผ่านกลุ่มสนและฟ้าข้างหลัง
ส่วนรูปนี้เกิดขึ้นตอนบ่ายๆ มองออกไปหลังห้องทำงานอีกแล้ว เห็นรูปนี้ อ๊ะๆ เป็นสมาชิกชมรมรักมวลเมฆ ปล่อยไว้ไม่ได้ ต้องแชะฝากสมาชิก
มีใครเห็นเป็นจระเข้ขวางฟ้าบ้างรึเปล่าคะ
สงสัยต้องขอสมัครเป็นสมาชิกชมรมหลงรักมวลเมฆด้วยสักคน
ด้วยใช้เวลาตั้งนาน...ไม่เห็นอะไรเลย
แต่เพ่งนานๆ ก็เห็นแล้วค่ะ
ไม่อยากให้ใครรู้เลย เดี๋ยวจะรู้ว่าคนแก่สายตาเสื่อม
555 ไม่บอกก็ไม่สังเกตหรอกครับ
จระเข้ จิงๆ ด้วยซิ เห็นครับเห็น
สวัสดีครับ คุณ Wanpen
ผมเจออาทิตย์ทรงกลดอีกแล้วครับ โชคดีมีกล้องติดมืออยู่ด้วย ก็เลยเสร็จเรา
คุณเมฆก้อนคิวมูลัส (cumulus) แอบเข้ามาเป็นตัวประกอบด้วยครับ ^__^
บันทึก : 162 : อธิษฐานเรียก อาทิตย์ทรงกลด...แล้วก็เป็นจริง!
สะ-หวัด-ดี-คร้าบ คุณ Wanpen
หายไปนานเลย....มาตามตัวกลับไป...ทุกอย่างเพื่อนๆ ที่ชมรมคนรักมวลเมฆ อภัยให้หมดแล้ว...อิอิ
ตอนนี้ที่ชมรมฯ คึกคักมากๆ มีทั้งเมฆฉลาม เมฆตะขาบยักษ์ และอื่นๆ อีกมากมาย ตามไปชมได้เลยครับ ทุกคนคิดถึงเสมอ ^__^
ก๊อกๆๆๆ เจ้าของบ้านอยู่อ้ะเปล่า ;-)
มาตามตัวกลับไปชมรมเหมือนเดิมครับ ตอนนี้ได้เริ่มทำหนังสือดูเมฆไปบางส่วนแล้ว ถ้ามีภาพเพิ่มเติม ก็ส่งไปได้เลย! ที่ [email protected] นะครับ จะรอร้อรอ.... ^__^