ใกล้วันแม่แห่งชาติ (12 สิงหาคม 2552) คนเราต้องรู้จักความกตัญญูรู้คุณต่อผู้มีพระคุณกับเรา คนเราเลือกเกิดไม่ได้ จริงดังประโยคนี้ แต่การกระทำนั้นเราเลือกทำได้ เราควรทำแต่สิ่งที่ดีมีประโยชน์ไม่เป็นภัยกับผุ้อื่นและตนเอง ผู้เล่าขณะนี้ขาดทั้งแม่และพ่อท่านเสียชีวิตแล้ว คงเหลือแต่น้องสาวเป็นครูอยู่ที่จังหวัดมหาสารคามมีครอบครัวพร้อมหลานทั้งสองคน(ชาย หญิง) ตัวผู้เล่ามีทายาทเป็นหญิงอยูประถม 6 โรงเรียนเมืองเลย ทำให้เราทราบดีว่าการเป็นแม่นั้นเป็นได้ยากถ้าจะให้สมบูรณ์จริง ใช่ว่าให้เขาอาศัยท้องเราเกิดเท่านั้น ลูกทุกข์ลูกสุขแม่นั้นก็เหมือนกันกับลูก ลูกดี ทำดี ขยันเรียนแม่ก็ชื่นใจ ผู้เล่าอยากให้ข้อคิดกับลูกๆ ทุกคนขอให้ห่วงใย ดูแล ให้ความรัก ต่อผู้บุพการีด้วย เพราะตัวผู้เล่าไม่มีโอกาสดูแลท่านทั้งสองอีกแล้วและตลอดไป ทำให้ระลึกถึงท่านมากคิดถึงมาก ฝากข้อคิดกับลูกทุกคนที่ยังมีแม่และพ่ออยู่กับเราต้องใส่ใจดูแลให้ความรัก มั่นมาเยี่ยมท่านในโอกาสอันควรถ้าอยู่ไกลกัน คนเราถ้ามีความกตัญญูรู้คุณจะทำการสิ่งใดก็มีแต่เจริญก้าวหน้าตลอดไป