วันหนึ่ง......ของหนุ่มสาว

 

 

 

 

วันหนึ่ง......ของหนุ่มสาว
 
วันนี้ คิดถึง รู้บ้างไหม 
 ทำอะไร ทำไม ไม่ติดต่อ 
 ตื่นตอนไหน ไม่โทรบอก คนเฝ้ารอ 
 จ้องแต่จอ โทรศัพท์ นับเวลา 
 กินข้าวยัง หรือไป ไหนมาบ้าง 
 สารพัดอย่าง สรรหา มาไต่ถาม 
 ไร้สาระ พูดคุย ไม่นับความ 
 หลงตาม ชัยฏอน ทุกวันวาน
 หนุ่มถาม สาวตอบ มิเชือนช้า 
 ไม่สน นาฬิกา ที่วนผ่าน 
 ลืมหน้าที่ ลืมเวลา ลืมวันวาน 
 ลืมกรุอาน ทางนำ สอนอย่างไร 
 ลืมไปว่า หนุ่มสาว ต้องขับเคลื่อน 
 ลืมฟังคำ ตักเตือน ใจมืดไหม้ 
 ลืมนึก ว่าตัวเอง นั้นเป็นใคร 
 มีหน้าที่ อย่างไร ต่ออิสลาม
 ลืมแล้วว่า วันนี้ ทำสิ่งใด 
 ต้องนำไป ตอบคำถาม ในวันหน้า 
 ลืมว่าขาด ทุนกับ กาลเวลา 
 เพราะดวงตา และหัวใจ เมินทางนำ 
 เพราะหลงสิ่ง ผู้ปฏิเสธ หยิบยื่นให้ 
 หลงคิดไป ว่าอินเทรนด์ นำแฟชั่น  
หลงว่าที่ คนหมู่มาก กระทำกัน 
 คือสิ่งนั้น ไม่อนุมัติ ในอิสลาม  
เอาอย่างอื่น มาชี้ถูก กับศาสนา 
 เพียงเพราะว่า ตอบเอง มิไต่ถาม 
 แค่คุยเอ็ม มิเห็นหน้า แค่ข้อความ 
 แค่ไต่ถาม ผ่านมือถือ แค่นั้นเอง 
 แค่ซ้อนท้าย เพราะต้องไป ทางเดียวกัน 
 ประหยัดน้ำ มันตามรัฐ แนะนำไว้ 
 
แค่ไปส่ง เพราะผู้หญิง มิปลอดภัย 
 แค่ติวให้  เพราะเราเรียน รู้ร่วมกัน 
  
คงลืมไป ว่าแค่นั้น ที่บอกไว้ 
 คือเข้าใกล้ ซินา ผิดมหันต์ 
 
คงลืมว่า อิสลาม คือป้องกัน 
 มิใช่การ แก้ไข เมื่อสายเกิน 
 ทบทวน ทบทวน ตัวเองใหม่ 
 แล้วตั้งใจ หยุดมันเถิด หนุ่มสาวเอ๋ย 
 
อย่าหลงตาม ชัยฏอน ชี้นำเลย 
 อย่านิ่งเฉย กับการทำ ตามนัฟซู 
  
การอภัย พระผู้สร้าง ให้เสมอ 
 แค่เพียงเธอ บอกพระองค์ ผู้ทรงรู้ 
 แล้วหยุดสิ่ง ที่เคยทำ ตามนัฟซู 
 เร่งเชิดชู ทางนำ ของอิสลาม 
 
อย่าลืมว่า พวกเธอ คือความหวัง 
 คือพลัง อันยิ่งใหญ่ ของศาสนา 
 
คือต้นกล้า ที่เข้มแข็ง แห่งศรัทธา 
 คือหน้าตา ของอัล-  อิสลาม