ขอโทษด้วยนะ ที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า
วันนี้มีหลายเรื่องเรียกร้องให้ต้องรีบๆๆ ทุกคนที่โทรมาก็บอกว่ารีบๆๆ ด่วนๆๆ
เราคงไม่ได้ชั่งน้ำหนักให้ดีเสียก่อน
เลยโทรคุยกับคนอื่นจนสตางค์หมด
พอถึงตาที่จะต้องบอกมิวก็เลย แป่วววว โทรไม่ได้
เราไม่ได้ลืมนัดหรอกนะ
ต้องขอโทษอีกครั้งนะ
สำหรับบันทึกนี้น่าจะช่วยกระตุ้นเตือนให้เราสื่อสารกันมากกว่านี้
ในทุกๆเรื่องไม่เฉพาะเรื่องการตรงต่อเวลา
จะพยายามปรับปรุงนะ
อย่าเพิ่งเบื่อที่จะเตือนกันล่ะ
ถ้าเพื่อนในทีมไม่ช่วยเตือน/ฉุด/รั้ง ทีมก็จะไม่สามารถเดินไปได้
ขอบใจนะกับความพยายามที่จะเตือนสติ
ขอบใจจ้า
เพิ่งรู้สึกตัวว่าทำให้ผู้ร่วมงานอึดอัดใจ อย่างไรก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ ถ้าอย่างไรก็คงจะต้องปรับตัว
ขอบคุณนะครับที่เตือนกัน
หึๆ บ่ ใช่อยู่ดีๆ ก็รู้สึกอยากเขียนละมั๋ง --มิว
อืม จะพิจารณาตัวเองด้วยเหมือนกันหล่ะ-ว่าเข้าข่ายด้วยหรือเปล่า
เหนื่อยก็พัก นั้นถูกแล้ว
แต่อย่าพักนานเน้อ..
บ้างที ก็ลืมฉุดคิดไป ว่ายังมีคนรอบข้างๆเราที่ทำงานร่วมกัับเรา ต้องทำงานกับเรา
ซึ่้งก็ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้บอกล่วงหน้าค่ะ จะต้องปรับปรุงตัวให้ดีขึ้นค่ะ
ถ้าอีกคนทำผิดอีกคนคอยเตือนก็ย่อมเป็นสิ่งที่ดี บางครั้งคนเราก็ต้องยอมรับในความผิดพลาดของเราค่ะ :D
เหนื่อย...ก็พักนะมิว
.....เข้าใจล่ะ
ไม่เหนื่อยหรอก
แต่กลัวมากกว่า กลัว..ว่าจะไปก้าวล่วงชีวิตส่วนตัวแต่ละคน
แต่หลังจากคุยกันแล้วกับหลาย ๆ คน เขาก็ยินยอม มิวก็จะทำหน้าที่มิวต่อไป
ทุกคนสู้ ๆ นะ จะเป็นกำลังใจให้
ถ้าเมื่อไรมิวล้มก็ฉุดบ้างแล้วกันจ้า
ดีแล้วล่ะ คุ้มคุณภาพของขนมอาจง่าย แต่คุณภาพของคนยากกว่า