เกม - รัก ...
..
เมื่อผมอ่านหนังสือทฤษฏีเกมจบ ก็ได้พบกับความพิศวง
ทุกย่างก้าวของการตัดสินใจที่มีผลกระโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง
เราสามารถนำมาประยุกต์ใช้กับทฤษฏีเกมได้
ไม่เว้นแม้แต่การตัดสินใจในชีวิตประจำวัน เช่น
การเลือกเปลี่ยนเลน(ทางวิ่ง)หนีการจราจร บนท้องถนน
หรือแม้แต่ การเลือกเมนูสำหรับมื้ออาหารกลางวัน
..
อาจจริง และ อาจไม่จริง
..
ทฤษฏีเกมนั้น สามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้จริง
แต่ก็เป็นเพียงการวิเคราะห์ หรือ ทำนายการตัดสินใจ
บนตรรกะที่ผู้ตัดสินใจ จะเสียผลประโยชน์น้อยที่สุดเท่านั้น
(จะโดยร่วมมือกัน หรือห้ำหั่นเพื่อผลประโยชน์ ก็ตามแต่)
แต่มนุษย์ก็มีวิธีคิดหลากหลาย และซับซ้อนเกินคาดเดา
ซึ่งบางครั้งอาจจะไม่ตั้งอยู่บนตรรกะที่ควรจะเป็น
..
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับ ความรัก
..
หัวใจของทฤษฏีเกม คือ การคิดทางเลือกทั้งหมดที่มี
แล้วตัดสินใจเลือกทางที่เราจะเสียผลประโยชน์น้อยที่สุด
หรือเลือกผลประโยชน์สูงสุด โดยยอมรับกับความเสี่ยงสูง
หัวใจของความรัก คือ การปล่อยไปตามหัวใจ
โดยไม่สนใจผลประโยชน์ หรือ ผลเสียหายที่อยู่ตรงหน้า
เพียงเพื่อการได้ ปล่อยไปตามหัวใจ เท่านั้น
..
ไม่มีทางเลือก ที่ดีที่สุด บนโมเดลก้างปลาของความรัก
..
ซุนวูเคยกล่าวถึงที่มา ของ "รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง"
หากเรารู้ว่าเราชนะแน่ๆ ควรใช้วิธีทางการทูต การเจรจา
หากเรารู้ว่าคู่คี่สูสี ให้ดูแลให้เราเสียหายน้อยที่สุด
และ หากเรารู้ว่าเราแพ้แน่ๆ ก็จงอย่า(ดันทุรัง)รบ
ทุกผลการรบ เราสามารถรู้ล่วงหน้าได้ **
แต่หากเราไม่สามารถรู้ล่วงหน้าได้ นั่นแสดงว่า
เรายังใช้ความคิดไม่มากพอ
..
นั่นคือ ในสมรภูมิรบ
แต่ในสมรภูมิรัก ผู้ที่อยู่ตรงหน้าเราไม่ใช่ ศัตรูตรงข้าม
และแม้เราจะพยายามใช้ความคิดมากสักเท่าไหร่
ก็ไม่อาจล่วงรู้ผลการรัก ล่วงหน้าได้
..
ความรัก
แม้แต่ ทฤษฎีเกม(แนช) หรือ ตำราพิชัยสงราม(ซุนวู)
ก็ไม่อาจวิเคราะห์ หรือ คำนวนได้
ว่าแต่ ..
ใครเขาเอาทฤษฎีเหล่านี้ ไปวิเคราะห์ความรักกันล่ะ ??
..