ทุกคนมีคุณค่าพอที่จะทำสิ่งดีๆในชีวิต

ความคิดกับความฝัน

ข้อคิดสั้น ๆ ที่มีคุณค่า..ในหนังสือ "ความฝันโง่ ๆ" ของ วินทร์ เลียววาริณ

ไม่มีความคิด ก็ไม่รู้คุณค่าของแสงตะวัน

ไม่มีความหนาวเย็น ก็ไม่รู้คุณค่าของความอบอุ่น

ไม่มีความสูญเสีย ก็ไม่รู้คุณค่าของการมี

เวลาเป็นสิ่งที่ผ่านแล้วผ่านเลย แต่น่าแปลกที่หลายคนชอบใช้เวลาไปกับการดูเวลา

ตะบองเพชรที่ยืนกลางแดดแผดเผาชั่วนาตาปี ยังออกดอกงดงามได้

อุปสรรคจะเป็นอุปสรรคก็ต่อเมื่อเรามองมันเป็นอุปสรรค

ความรู้เป็นคนละเรื่องกับการเข้าโรงเรียน

ต้นหญ้าที่ถูกไฟป่าเผาผลาญ

ผลิใบใหม่ออกมาเสมอเมื่อมีโอกาส

เกิดเป็นคน กลัวอะไรกับอุปสรรค

มองโลกด้วยหัวใจ ไม่ใช่ด้วยสายตาอย่างเดียว

อุปสรรคเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่างทาง ทำให้การเดินทางมีรสชาติมากขึ้น

เราแสดงความสุภาพต่อผู้อื่น มิใช่เพราะมารยาทสังคม

หากแต่เพราะเรามีคุณค่าพอที่จะทำสิ่งดี ๆ ในชีวิต

ทุกสิ่งมองได้สองด้านเสมอ

เวลาเป็นธรรมชาติที่รีไซเคิลไม่ได้

ใช้เวลาปัจจุบันไปกับอดีตและอนาคตเป็นการลงทุนที่สูญเปล่า

การเรียนรู้ที่สำคัญที่สุด คือ ความสามารถที่จะรู้ว่า เราไม่รู้อะไร

เมื่อท้องอิ่ม เรารู้สึกว่าต้องการอะไรจากโลกน้อยลง

วุฒิภาวะมิใช่ได้มาจากการใช้จ่ายเงิน ซื้อมา แต่จากการใช้จ่ายชีวิต

จงรู้เท่าทันความทุกข์ที่เกาะใจเรา

รู้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ อันตรายกว่าไม่รู้เลย

ไม่มีอะไรเลวร้ายที่สุด นรกของคนหนึ่งอาจเป็นสวรรค์ของอีกคนหนึ่ง

เรื่องคอขาดบาดตายของคนหนึ่งอาจเป็นเรื่องธรรมดาของอีกคนหนึ่ง

ไม่มีอะไรในโลกที่ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง

ความอ่อนไหวไม่ใช่เรื่องอ่อนแอ

ความแข็งแกร่งก็ไม่ใช่ความเข้มแข็งเสมอไป

เพราะชีวิตที่ดีคือการรู้จักผ่อนหนักผ่อนเบารอยยิ้มก็เช่นแสงแดดในฤดูหนาวและลมเย็นในฤดูร้อน

การพูดจาสกปรกเท่ากับการดูแคลนตัวเองอย่างหนึ่ง

การรู้จักรับรู้ความงามในสิ่งที่ไม่น่าดูงาม เป็นกำไรชีวิตอย่างหนึ่ง

คุณค่าของมนุษย์อยู่ที่เนื้อใน

การปฏิเสธจุดอ่อนของตน ก็เหมือนการไม่ยอมรับว่ามีรูรั่วบนเรือที่กำลังแล่น

คุณค่าของการใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย

อาจอยู่ที่การใช้ชีวิตนอกรั้วมหาวิทยาลัย

คุณค่าของคนก็เช่นคุณค่าของดอกไม้

มิได้อยู่ที่ระยะเวลาของความสด

แต่อยู่ที่ความทรงจำระหว่างที่มันยังสด

กฎระเบียบกับดักเป็นสองด้านของเหรียญเดียวกัน

[บวร]

ถ้อยคำที่ให้มุมมองและข้อคิดดีๆ ขอบคุณมากครับ