สวัสดีครับ ให้ข้อคิดดีมากครับ
ถ้าข้อเขียนนี้ เขียนเอง
ก็ถือเป็นคมความคิด..คมปากกา
ที่ข้าพเจ้าต้องคาราวะ...
งาน จะพิสูจน์ ทุกๆ เรื่องของแต่ละคน
นั่นคือ สิ่งที่ข้พเจ้าค้นพบ...
สถานะ...
จะเป็นตัวควบคุม และกำหนดทิศทาง
ไม่มีใครสักคนเดียว หลีกพ้นความเป็นสังคม
และสังคม ก็มีสถานะมากำกับอีกชั้นหนึ่ง
นั่นแหละ..
เขาถึงบอกว่า
บางที เรื่องบางเรื่อง ก็ต้องอาศัยสถานะเข้าขับเคลื่อน
....
ยุคสมัยของเจ้าหน้าที่ใหม่...
สะดวก สบายลิบลับกับที่ข้าพเจ้ารายงานตัวเป็นคนของที่นี่เมื่อ 12 ปีที่แล้ว...
อย่าเพลินกับงานเล็กๆ น้อยๆ ในแต่ละวัน
จนลืมที่จะสร้างงานใหญ่ของตัวเอง
โอกาสที่ได้ไป...
ไม่ได้รอเรานานนัก...
คิดได้...แต่ต้องทำให้ได้
สถานะวันนี้ ต้องทำมากกว่าพูด
กว่าจะได้พูด...
ข้าพเจ้า ก็ก้มหน้าทำมาเฉกเช่นเธอ
....
เป็นการสารภาพที่น่ายกย่อง
บางทีเราเอก็เป็นเหมือนสายลมนั่นแหล่ะ
แม้จะโพยพัดก็ไม่เห็นตัวตน
หรือแม้จะอยู่เฉยๆก็ไม่มีใครรู้ว่าอยู่ที่ใด
แต่จะหามีใครรู้ไม่ว่านั่นเป็นสิ่งที่ช่วยโลกนี้ให้คงทนถาวร
เอาล่ะ.......เรารู้ว่าบางทีเราก็ต้องอ่อนแต่บางครั้งเราต้อมเข้มแข็ง
สู้ๆ แล้วกัน