นิทานเรื่องหมากับเงา
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....(ตามขั้นตอนค่ะ)
มีหมาตัวหนึ่งได้คาบเนื้อซึ่งไปขโมยมาจากตลาด
ก็ได้ผ่านมาทางแม่น้ำ ขณะที่กำลังข้ามสะพานนั่นเอง
หมาตัวนั้นก็ได้เห็นหมาอีกตัวหนึ่งซึ่งคาบเนื้อก้อนใหญ่กว่าของมัน
มันจึงเกิดความโลภและอยากได้เนื้อก้อนนั้นมาเป็นของมัน
และแล้วการกระทำเร็วกว่าความคิด มันก็กระโดดลงไปในน้ำเพื่อจะแย่งเนื้อก้อนนั้น
มันทิ้งก้อนเนื้อของมันเองและหวังจะแย่งอีกชิ้นมา
แต่.....
พอมันกระโจนในน้ำ หมาตัวนั้นก็หายไปพร้อมเนื้อก้อนใหญ่
เมื่อน้ำนิ่งมันก็ได้เห็นภาพหมาตัวหนึ่งที่ไม่มีเนื้อในปากอีกแล้ว
แสดงกิริยาท่าทางเหมือนตัวมันเอง
และแล้วมันก็ได้รู้ว่า....
หมาตัวที่คาบเนื้อก้อนใหญ่นั้นคือเงาของมันเอง
และ..เนื้อที่ได้มาก็หายไปในน้ำด้วย..
(อดอีกแล้วสิ...เรา)
นิทานเรื่องนี้สอนว่า......"จงพอใจในสิ่งที่ตนมี "
ไม่งั้นจะเป็น " โลภมากลาภหาย" นะจ๊ะ
นิทานเรื่องนี้อาจเคยได้ยินมากบ่อยแล้ว แต่ก็อยากนำมาให้หลาย ๆ คนที่สนใจนำไปใช้ในชีวิตประจำวันอีกครั้ง เป็นการเตือนตัวเองอีกครั้งนะคะ
ปล. การขโมยของคนอื่นก็เป็นสิ่งที่ไม่ดีนะคะ อย่าทำ
นิทานสนุกมาก
อยากได้รูปหมากับเงา
ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวจัดให้นะคะ