หนังสือทำมืออีกแบบนึง...ไม่ต้องเย็บก็ได้ครับ ^_^
ผมเคยทำนิตยสารแจกฟรีในมหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานีด้วยนะครับ ^^
วันนี้เลยจะเล่า วิธีคิด และแสดงวิธีทำ เผื่อมีผู้ที่สนใจลองเอาไปปรับใช้บ้างน่ะครับ ;)
ขอเล่าที่มาของนิตยสารเล่มนี้ก่อนนิดนะครับ...
ตอนเรียนปี 1 เดย์ได้รู้จักนิตยสารรายเดือนชื่อ a day เมื่อต้นปี 2545 แล้วเกิดติดใจ และถูกชะตาเอามากๆ ทั้งแนวคิด + เนื้อหา + Design ที่ย้ำให้ผมเห็นตัวเองชัดเจนขึ้นว่าจริงๆแล้ว เราก็เป็นคนที่ค่อนข้างดื้ออยู่เหมือนกัน อิอิ
a day ฉบับแรก (ภาพจาก exteen)
ช่วงนั้นตล๊ก ตลกครับ คือพอเดย์อ่านมากๆเข้าจะเกิดอาการ คุยกับเพื่อนไม่รู้เรื่อง 555 คือบางทีเราได้เห็นได้ซึมซับแนวคิดเจ๋งๆจาก a day มาเล่าให้เพื่อนฟัง แล้วพอชวนพวกมันสร้างสรรค์การเรียนแบบแตกต่างจากเดิมนิดหน่อย ก็ต้องอธิบายกันนาน แต่ก็ดีนะครับ ได้ลองทำอะไรใหม่ๆ
อ่านไปอ่านไป ก็สะดิ้ง อยากมีตัวหนังสือของตัวเองลงพิมพ์ใน a day ให้คนอื่นอ่าน 555 แม้รู้ว่าเป็นไปได้ยากแต่ก็ยอมรับว่าผมอยู่กับอารมณ์นั้นมานาน...จนขึ้น ปี 3 ^^
ตรึกตรองดูแล้วได้ความว่า จริงๆน่ะ เราต้องการแค่มีคนอ่านไอเดียของเรา เท่านั้นเอง ไม่ได้กะขายกะมีรายได้ค่าเรื่องอะไรนั่นหรอก แล้วถ้าจะรอส่งบทความไปให้นิตยสารต่างๆพิจารณาพิมพ์ก็ยิ่งเป็นไปได้ยากมากๆ ขืนรอนะมีหวังหมดไฟก่อนพอดี 555 อีกอย่างความคิดที่อยากเขียนโน่นนี่ก็ไม่ได้ดีเด่อะไรเล๊ย เป็นแค่ชิ้นความคิดเล็กๆ ค่อนข้างซื่อบื้อและไร้สาระเสียด้วยซ้ำ...ใครจะสนกับแก ^^
เลยเป็นเหตุให้ได้ทำนิตยสารของตัวเองที่คิด + เขียน + พิมพ์ และแจกให้อ่านกันฟรีๆเลย วะ อะ อะ สะใจ
ตั้งชื่อเก๋ๆว่า อะจิงง่ะ? จำกัดความมันให้เป็น นิตยสารชวนเชื่อยาก เป็นข้อเขียนที่ตั้งคำถามกับสิ่งที่ผมสนใจทั่วไป ว่าสิ่งใดๆนั้นล้วนมีหลายแง่มุม ไม่ควรมองด้านเดียวแล้วเชื่อไปโดยที่ยังไม่ทันคิด ^^
ทำแจกรายสะดวกครับ 2-3 เดือนทำที ใช้ตังค์ส่วนตัวต่อครั้งประมาณ 500 บาท ผลิตได้ครั้งละประมาณ 50 เล่ม แล้วเดินก็ไล่แจก + ยัดใส่มือนักศึกษาทั่วไปครับ 555 (ก่อนให้ก็มองหน้าดูว่าจะเอาหนังสือตูไปทิ้งมั้ยว๊า 555)
ทั้งนี้ทั้งนั้น นี่คือความสุขที่ผมดื่มได้ครับ นึกถึงทีไรก็ปลื้มใจที่ตัวเองไม่ปราณีต่อความอยาก ลงมือทำในสิ่งที่เราเชื่อ ^_^
............................................................................
อะจิงง่ะ? ฉบับแรกของโลก ^_^ตอนนั้นยังใช้ห่วงพวงกุญแจอยู่เลย 555
การออกแบบ
ก่อนที่จะเป็นรูปเล่มอย่างที่เห็นนั้น ผมไปเปิดหนังสือเกี่ยวกับ Design ดูเยอะมากๆครับ ไม่ได้ดูพวกวิธีทำหนังสือนะ แต่ไปสนใจพวกการออกแบบใบปลิว นามบัตร และการจัดหน้าของสิ่งพิมพ์ต่างประเทศ เลยได้รู้ว่าวงการนี้น่าสนุกดี (กราฟฟิกดีไซน์)
กระดาษ การพิมพ์ และรูปเล่ม
ตั้งใจให้มันออกมาบาง และสวยน่าหยิบอ่านเป็นอันดับแรกครับ ^^ ขนาดเลือกเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส
กระดาษก็แล้วแต่เราชอบครับ กระดาษสีที่เค้าขายเป็นแผ่นใหญ่ๆ ก็เอามาตัดให้ได้ตามกำหนด กระดาษขาวผมก็ใช้ 80 แกรมบ้าง แต่ชอบ 120 ขึ้นไปมากกว่า...มันทนดี อิอิ
และพิมพ์ด้วยหมึกสีดำ Laser Printer (ไม่มีพริ้นเตอร์สีไงครับ อิอิ หรือถ้าใช้นะก็คงเปลืองน่าดู) จะดูน่าสนใจมากขึ้น
การจัดหน้า
นิตยสารผมได้แบ่งออกเป็น 4 พาร์ท ไม่รวมปกได้แก่
1. บทบรรณาธิการ 1 แผ่น...ทำเก๋เป็น บก. เขียนเกริ่นไปเรื่อยเปื่อย 555
2. เนื้อหาส่วนความคิดทดลอง 3-4 แผ่น...ผลงานความคิดของน้องๆที่มาร่วมแจม และบทสัมภาษณ์บุคคลที่น่าสนใจ
3. ข้อคิดสั้นๆประจำแต่ละฉบับ 3 แผ่น...คำพูดโดนๆจากหนัง, ประโยคสะกิดใจจากคนหลายวงการ
4. Theme เนื้อหาหลักของแต่ละฉบับ 4-5 แผ่น...เช่นฉบับที่ 3 อยากเขียนถึง ความเป็นเด็กในตัวเรา ก็ว่ากันไป หาทางเขียนให้มันเกี่ยวกันจนได้ 555
เปิดออกมาจะเห็นกระดาษหลายๆขนาดไม่เท่ากัน คล้ายๆการแบ่ง Theme ของแต่ละส่วน ^^
การเข้าเล่ม
เนื่องจากเป็นอุตสาหกรรมพี่น้อง อุปกรณ์ที่จำเป็นก็แค่ คัตเตอร์, ไม้บรรทัดเหล็ก, ตุ๊ดตู่ไว้เจาะรู และก็ห่วงทองเหลืองไว้ยึดเล่มแทนเชือก กาว หรือสแต๊บเปิ้ล ^^
ตุ๊ดตู่ก็ขนาดปกติครับ จับกระดาษรวมให้สันเท่ากัน แล้วดันเข้าตุ๊ดตู่จนสุด ก็จะได้ระยะพอดีเป๊ะกับห่วงทองเหลืองครับ ^^
ห่วงทองเหลืองที่ผมใช้นั้นไม่ทราบเบอร์เหมือนกันครับ แต่ขนาดมันจะพอๆกับเหรียญ 10 บาท แล้วมันอ่อนด้วยไงครับ มือสาวๆสามารถง้างดัด แล้วสอดเข้าเล่มได้ง่ายๆ อิอิ
ห่วงทองเหลือง ง้างออกพอประมาณ แล้วก็สอดร้อยกระดาษทั้งปึกให้รวมเป็นรูปเล่ม ^^
แต่ละแผ่นนั้น สามารถเปิดพลิกได้อิสระ 360 องศา
ต้องให้แน่ใจในขั้นตอนการเจาะด้วยว่า ดันสุดตุ๊ดตู่ นะคร๊าบ ;)
แท๊แด๊น!!!!...เสร็จแล้วครับ ^0^
(อ้าว...ห่วงบนหายซะงั้น อิอิ)
หยิบ จับได้สะดวกจ๊า ^^
ใครกำลังจะทำหนังสือเล็กๆของตัวเอง แล้วชอบแบบประมาณนี้ก็เอาไปประยุกต์ทำเอาได้เลยนะคร๊าบ
หวังให้บันทึกนี้ก่อเกิดประโยชน์ได้บ้างผมก็ดีใจสุดๆแล้ว ^_^
ขอบพระคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาชมครับ ^^
ความเห็น (46)
น่ารักจัง.พี่นุสชอบ..ขอลอก555
สวัสดีค่ะ
- เป็นแบบอย่างกับเด็ก ๆ และครูค่ะน้องเดย์
- ทำให้กระตุ้น..ต่อความคิดได้ดีนะคะ
- ว่าอยากทำ..แบบนี้บ้าง
- ขอขอบคุณค่ะ
ความสรรสร้างขอชื่นชมขอรับ..
ความคิดสรรสร้างขอรับขอชื่นชม
อ่ะจิงง่ะ ++
น่ารัก พี่ชอบจังง่ะ! เอาคะแนนไปเต็มร้อยเลยค่ะ
(กำลังจะใช้บริการ 888 ราคาเดียว อิอิ เหมาเลยดีไหมคะ)
สวัสดีค่ะน้องเดย์ อารมณ์ดี create สุดๆเลย...
ขอบคุณที่ทำให้ได้ยิ้มนะคะ...กวนๆดีจัง...
สวัสดีค่ะน้องแนวเดย์ เดย์
เก๋ เก๋ ชอบค่ะ ... เมื่อวานเห็นสุริยุปราคาไหมค่ะน้อง
มีความสุข แค่นี้นะคะ
เย้ๆๆๆ...เลยได้รู้ว่าทำไมชื่อ dayaday :-D
หนังสือที่ unique ("หนึ่งเดียวในโลก") อย่างนี้ จะมีค่ามากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเราแก่ลงเรื่อยๆ ครับ และจะมีค่ามากๆ เมื่อเวลาผ่านไปอีกราว 200 ปี ;-)
อย่างไรก็ดี...เล่มนี้เข้า SE-ED ไม่ได้ เนื่องจากไม่มี barcode! อันนี้บอกไว้เล่นๆ อย่างงั้นเอง เพราะถึงยังไง ก็ไม่ขายใช่มะ...คือ เคยมีคนทำหนังสือออกมาตามวิธีปกติ แล้วจะไปให้ SE-ED จัดจำหน่าย ปรากฏว่าลืมพิมพ์ barcode ก็เลยต้องพิมพ์เป็นสติ๊กเกอร์แปะๆๆๆๆ....นับไปจนครบ 2,000 แปะ (อิอิ)
เห็นหน้าปก aday เล่มแรกแล้วนึกได้ว่า เมื่อสัปดาห์ก่อน คุณเป้ง-อ.ทรงพล จั่นลา เชิญพี่ไปสอน origami ให้ลูกศิษย์ของแกที่ ม.กรุงเทพ ด้วย เห็นว่าจะให้นักศึกษาออกแบบซอง CD แบบไม่ต้องติดเทป ติดกาว อะไรนี่แหละ (แต่พี่กะว่าจะไปสอนอย่างอื่น...555)
ปล. คำว่า บก. อาจจะไม่ได้ย่อมาจาก บรรณาธิการ เสมอไป แต่อาจจะเป็น "(มา) บ้ากะกู" ก็ได้เหมียนกัลล์....ก๊ากๆๆๆ &-} <--- บ้าไปแล้ว...จะเอาอะไรกันฉันอีก! (ฮึ!)
- คนที่กล้าทำตามฝัน..กล้าไล่ล่าฝันให้มาอยู่ในมือ
- ไม่ว่าฝันเล็กหรือฝันใหญ่..
- ต่างแสวงหาโอกาสให้กับตัวเอง..
- ไม่รอ..ไม่ง้อ..ทำเองก็ได้วะ..
- เจ็บบ้าง..เจ้งบ้างช่างปะไร..
- คนที่คอยแต่เสียดายวันเวลาเก่า ๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรต่างหาก ที่เจ็บมากกว่า
- น้องเดย์สุดยอด
ชอบเล่มนี้........
สวัสดี ครับ เดย์
มีพรสวรรค์ หลายเรื่อง
ชื่นชม...จริง ๆ
สวัสดีค่ะ เดย์
น่ารักอ่ะค่ะ
สวัสดีครับพี่นุส
nussa-udon
ชอบเหรอครับ!! เย้ๆๆดีใจจังเลยที่พี่ชอบ 555
เอาไปเลย เอาไป เอาไป เอาไปได้เลย ;)
ขอบพระคุณมากๆจ๊า ^^
สวัสดีครับพี่คิม
ครูคิม
ดีใจจังเลยครับที่จะมีใครสักคนได้รับสารกระตุ้นจากบันทึกนี้บ้าง ^^
อาจจะได้ในแง่ที่ว่า "ไม่จำเป็นว่ากระดาษต้องเท่ากัน ก็ทำหนังสือได้" ครับพี่คิม เหมือนที่พี่คิมเคยบอกไว้ว่า ถ้าทำหนังสือจากเศษกระดาษได้ก็จะดีไงครับ ;)...เดย์จำได้น๊า
ขอบพระคุณเช่นกันครับพี่คิม ^_^
สวัสดีครับท่าน
ธรรมฐิต
ขอบพระคุณมากครับท่านที่ชื่นชม...ขออนุญาตรับไว้ทั้ง 2 คอมเมนต์เลยนะครับ ^_^ (ไม่ค่อยจะงกเล้ยเรา)
สวัสดีครับพี่ดาว
ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
อู๊ย!!! ดีใจตัวเต้นเลยครับที่พี่ดาวชอบ 555
เจ้าหน้าที่ห้องสมุดให้คะแนนเยอะขนาดนี้ไม่ให้ดีใจยังไงไหว อิอิ
ขอบพระคุณมากๆนะครับ ^_^
สวัสดีครับพี่
แดง
อิอิ พี่แดงแซวว่าเดย์ create แบบกวนๆ 555 ผมถือว่าเป็นคำชมหมดนะครับพพี่แดง รับไว้เต็มอ้อมกอด ^^
ขอบพระคุณมากๆครับ...มีดอกไม้มาฝากอีกแล้ว เย้!
สวัสดีครับพี่ปู
poo
ขอบพระคุณมากเลยนะครับ ดีใจที่ชอบจ๊า ^^
ม่ายเห็นเลยครับสุริยุปราคาที่อุดร...ฟ้าปิดน่ะครับ เห็นแต่ตามหน้าหนังสือพิมพ์...ว๊า
สวัสดีครับพี่ชิวหัวหน้าแก๊งค์
บัญชา ธนบุญสมบัติ
อิอิ นี่แหละครับที่มา adayday :-P
อีก 200 ปีข้างหน้าจะมีนักวิทยาศาสตร์แบบพี่ชิวมาผ่าอารยธรรมเรื่องหนังสือชาวศตวรรษที่ 21 มั้ยน๊า? 555 (ไม่แน่นะครับอาจมีพี่ชิว 2 ก็ได้)
เรื่องเล่าบาร์โค้ดก็ฮาดีนะครับพี่ชิว...คงวุ่นน่าดู อิอิ เค้าแก้ปัญหากันอย่างนี้นี่เอง ;)
เคยได้ทราบมาว่า a day เค้าจัดทริปพับกระดาษก่อนหน้านี้อยู่นะครับ(ตอนนั้นไม่รู้จักพี่ชิว 555) พี่ชิวต้องเฮฮาจนเค้าติดใจแน่ๆเลย คราวนี้เอาอีก...ใช่แล้วครับพี่ นักเรียนต้องตามใจคนสอน ก๊ากๆๆ อยากรู้จังว่าพี่ชิวจะสอนอะไร ;-P
บ้ากะกู ชอบจังครับพี่ เป็นความจริงที่ไม่เกินเลยสักนิด 555
โอ๊ย...เมื่อย เอาแต่ฮากัน ^0^
สวัสดีครับพี่
เกษตร(อยู่)จังหวัด
ประทับใจคอมเมนต์พี่เกษตรมากๆครับ...ขอบพระคุณอย่างสุดซึ้ง ^^
ผมโชคดีที่ไม่มุ่งไปข้างหน้าโดยที่ไม่มองตัวเอง การคิดว่าเราทำได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้นก่อนนี้ดีกว่าการรอทำอะไรใหญ่ๆใช่มั้ยครับ...
ง้อตัวเองดีกว่า อิอิ ;)
คนที่คอยแต่เสียดายวันเวลาเก่า ๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรต่างหาก ที่เจ็บมากกว่า
ถ้าใครเคยเป็นเหมือนคำพี่ข้างบนนั้นรับรองได้ว่า เจ็บจริงๆครับพี่
ขอบพระคุณมากๆครับพี่เกษตรที่รู้สึกกับเรื่องโอกาสเหมือนกัน ^_^
สวัสดีครับคุณก้อย
♡*.:｡ KiTTyJuMPﾟ･♡ﾟﾟ･
คำที่ถูกต้องตามความรู้สึกเดย์ตอนนั้นคือ จะเอาอะไรกับกอไก่สระอูอี๊กกกก 555
เล่มนั้นเขียนเกี่ยวกับเรื่อง ความสมบูรณ์แบบ น่ะครับ หน้าปกเลยเป็นอย่างนี้จ่ะ ;)
ขอบพระคุณมากๆเลย และดีใจนะครับที่ชอบ ^_^
สวัสดีครับพี่แสงศรี
แสงแห่งความดี
ขอบพระคุณมากนะครับที่ชื่นชม ^^
แต่เรื่องนี้พรสวรรค์อย่างเดียวทำไม่ได้นะครับ...ต้องบ้าและเอาแต่ใจตัวเองด้วย 555
สวัสดีครับคุณพอลล่า
♥paula ♥ที่ปรึกษาตัวน้อย✿
น่ารักเหรอครับ...
...อะจิงง่ะ?
อิอิ...ขอบคุณมากๆครับผ๊ม ^_^
สวัสดีครับ
เข้าท่าดีนิ
เอากระดาษยาวๆ มาพับแบบสมุึดไทยโบราณก็เก๋ไปอีกแบบนะครับ ไม่ต้องเย็บ ไม่ต้องร้อยด้วย
...อะจิงง่ะ มาอีกรอบ ชอบมากเลยค่ะ
- เดย์คะ..
"เจ๋งมากค่ะ" ^^ พี่เข้ามาดูบันทึกนี้แล้วอมยิ้ม..ม..ม แต่ไม่ทันไม่ตอบเพราะงานเกาะติดหลังเลย
ความฝันของพี่ก็คือการได้ทำหนังสือ หนังสือทำมือที่มีตัวเองเป็นคนทำเสียเกือบทุกขั้นตอน และมีสไตล์รูปเล่ม/แนวการเขียนเป็นของตัวเอง
"อะจิงง่ะ".. ทำเอาพี่มีความสุขมากเลยวันนี้..เพียงเพราะได้เห็น ขอบคุณนะคะ
สวัสดีครับคุณพี่
ธ.วั ช ชั ย
สมุดไทยโบราณ โอ้!ลืมนึกถึงไปเลยว่าสมัยก่อนเรานั้นไม่มีเทคโนโลยีการเย็บ...ก็พับเอาสิเนาะ ^^
ไม่แน่นะครับ...สมัยนี้ถ้าเอามาพับ มาทำเป็นเล่มก็เก๋ไปอีกแบบ ;)
ขอบพระคุณมากๆนะครับ ช่วยเติมไอเดียสร้างสรรค์เพิ่มขึ้นอีก :)
สวัสดีอีกครั้งครับพี่ดาวดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
ชอบกันจิงง่ะ? 555 ขอบพระคุณมากๆนะครับ ^^
เมื่อวานไปเที่ยว ลอนดอน ปารีส และอิตาลี่มาครับพี่ สนู๊ก สนุก (หนีตามกาลิเลโอ) หนังน่ารักมากเลยนะครับพี่ ว่างๆก็เชิญที่โรงหนังใกล้บ้านนะจ๊ะ ;)
สวัสดีครับพี่ต้อม
เนปาลี
นี่ไง..รุ่นพี่ช่างทำหนังสือมาแล้ว ^^
เข้าใจกันใช่มั้ยครับพี่ว่าเราจะปลื้มใจขนาดไหนที่มีคนอ่านหนังสือของเรา...จึงขอบันทึกไว้นิ๊ดนึงนะจ๊ะ
ฝันเล็กๆที่ปลูกเอง...เก็บไว้กินได้ทั้งชีวิตเลยนะครับว่ามั้ย ^^
เช่นกันครับ...บันทึกพี่ต้อมไงที่ทำให้เดย์คิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา...ขอบพระคุณมากๆนะครับ ^_^
I like it 
your book;P
This picture for you, it's nice to meet you;P
เดย์ค่ะ วันนี้พี่ก็ว่าจะชนพี่คนโสตฯไปทำสวีทดูหนัง เรื่องหนีตามกาลิเลโอ +ทานข้าวนอกบ้านอยู่เหมือนกัน แต่กลัวเป็นหวัดอ่ะ...พูดจิงๆง่ะ...(มาอีกรอบๆ ไม่รู้มีอะไรคอยดึงดูดให้เข้ามา ปกติพี่ไม่เค้ยไม่เคยมาทิ้งรอยในบันทึกใครบ่อยๆ นะเนี่ย)
สวัสดีครับคุณ
ภูสุภา
ดีใจจังเลยครับที่ชอบเล่มนี้...เล่มแรกของชีวิตและจิตใจผมเลยครับ ^^
ของเล็กๆสิ่งแรกในชีวิตของเราเก็บไว้ดีดีนะครับ ;)
ขอบพระคุณมากๆนะครับที่แวะมาเยี่ยมเยือนกัน :)
พี่ดาวครับ...
ขอร้องล่ะครับพี่ ไปดูเถอะนะ นะๆๆๆๆๆ
เดย์ขอร้องเลย เพราะว่ามันเป็นเรื่องของเด็กๆ 2 คนที่หนีอีกชีวิต แล้วไปตามตัวเองกลับบ้าน ^^
เอามาเกี่ยวกับคุณลูกสาวได้ด้วยน๊า ;)
หนังของ GTH + ผู้กำกับคุณต้น (Seasons Change) + เรื่องราวเจ๋งๆ + ได้เที่ยวต่างประเทศ...เท่านี้ก็คุ้มแล้วนะครับพี่ดาว :)
เอางี้...เมื่อคืนเดย์ดูเสร็จ ยังคุยกับแฟนเลยว่า ตั๋ว 100 บาทน่ะถูกเกินไปสำหรับหนังดีดีเรื่องนี้
หวัดเวอดเดย์ไม่สนครับพี่...กลัวไม่ได้ดูมากกว่า
น๊าๆๆๆๆๆ น้องเดย์ขอร้อง อิอิ ตัดสินใจได้มั้ยยังไงตอบกลับด้วยนะคร๊าบ^^
รออยู่...อยากได้ยินว่า โอ เค๊!!! 555
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะครับคุณภูสุภา
ผมชอบถ่ายภาพครับ ฉะนั้นภาพที่เอามาฝากสุดสวยอย่างนี้...ชอบที่สุดเลยคร๊าบ ^^
ขอบพระคุณมากๆนะครับที่มอบให้...เดี๋ยวผมแวะเอาภาพไปฝากถึงที่ครั๊บ! ;)
สวัสดีครับ day ณ aday (แน่ะ...มีเชื้อเจ้า (พ่อ) ซะด้วย :-P)
ตามมาบอกว่า เดิมทีพี่เคยยกให้เดย์เป็นคนที่รักเมฆมากที่สุดในมุมมองของพี่ ก็ดูจากภาพเมฆอันหลากหลายที่ส่งมาและในบันทึกของเดย์นั่นแหละ
แต่ตอนนี้ ตำแหน่งนี้ตกเป็นของอุ๊ไปแล้ว!
ด้วยเหตุผลที่ว่า ถ้าถึงขนาดลงทุนปีนบันไดขึ้นไปถ่ายภาพเมฆบนหลังคาบ้านอย่างนี้ ไม่ยกตำแหน่งแชมป์ให้ ก็ไม่รู้ว่าจะยกให้ใครแล้วครับ (พี่นี่อย่างเก่งสุด คือ แอบขึ้นไปบนชั้นดาดฟ้าชั้น 13 ของโรงพยาบาล ไปถ่ายภาพ จนโดนเจ้าหน้าที่เชิญลงมา 555 ดูได้จาก บันทึกนี้ ไงครับ)
ส่วนเดย์ถ้าจะทวงตำแหน่งแชมป์คืน ต้องไปปีนที่ไหนสักแห่งถ่ายภาพเมฆครับ
ขอเสนอ...หลังคาศาลากลางจังหวัดอุดรธานี!
ถ้าทำ...รับรองว่างานนี้นอกจากจะได้ตำแหน่งแชมป์คืนแล้ว ยังอาจจะได้เป็นข่าวเล็กๆ ลงหน้า 1 นสพ. หัวสีอย่าง ไทยรัด เอ้ย! ไทยรัฐ ด้วยคร้าบ...อิอิ)
สวัสดีครับพี่ชิวหัวหน้าแก๊งค์
55 ขอขำก่อนนะครับพี่ ^O^ เรื่องปีนศาลากลางขึ้นไปถ่ายเมฆ อิอิ เพราะว่าตอนผมนั่งอ่านความเห็นพี่อยู่ที่สยามบินนี้น่ะ ที่ขอบฟ้าเมืองอุดรฝั่งตรงข้ามผมเห็นเสาองค์การโทรศัพท์ ยืนเด่นท้าทายให้เดย์ปืนขึ้นไปเป็นข่าวโน่นแล้ว 555 เอาอันนี้มั้ยครับ ;)
อย่ายุกันนะคร๊าบ...อิอิ
ยินดีเสียอีกครับพี่ชิว ที่พี่อุ๊ขึ้นมาทวงแชมป์ได้เด้อ 55 เดย์จะได้คลายความกดดันลงไปไงครับ ก๊ากๆๆ
คิดๆๆๆ หาวิธีมอง+เก็บภาพเมฆแบบพิศดาลดีมั้ยเรา 555
ขอบพระคุณมากนะครับพี่ชิว... จะตามไปให้ความเห็นพี่ที่บันทึกอีกที ;)
เยี่ยมมากครับ...
หนังสือทำมือ...บางทีก็เรียก หนังสือ "มือทำ" ...
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับพี่
แผ่นดิน
ขอบพระคุณมากๆครับกับกำลังใจดีดี ^^
ผมนะบางครั้งอยากจะตั้งชื่อว่า หนังสือทำมือ...แทบหงิก 555 แต่มีความสุขมากๆครับ ^_^
แต่กับพี่แผ่นดินที่มีหนังสือที่ตัวเองเขียนนั้น...เจ๋งสุดขีดเล้ยคร๊าบ ;)
:D ว่าก็นึกถึงตอนที่เราพี่ๆน้องๆช่วยกันทำเจ้า..อะจิงง่ะ?.. เน๊อ!!!!!!
ผ่องก็ยังเอามาอ่านมองไปอมยิ้มไปอยู่เลย
สวัสดีจ๊าผ่อง^^tantawan
มาแสดงตัวแล้ว กองบรรณาธิการคนสำคัญอีกคน 555
ดีมั้ย? พี่เขียนไว้เพื่อระลึกถึงวันดีดีช่วงนั้นของพวกเราเลยนะ 3 คนช่วยกันทำให้มันเกิดขึ้นได้จริง จนทุกวันนี้พี่ก็ยังอิ่มเอมกับเรื่องเก่าๆในวันนั้นอยู่เลย...ไม่เคยลืม ^^
ชนแก้วฉลองหน่อยเป็นงายยยย 555
ชอบมากค่ะ
อย่างนี้เรียกหนังสือทำเอง อิอิ
ชอบความคิดเก๋แบบนี้ โลกสดใส
สวัสดีค่ะ คุณเดย์
- ช่างเป็นอะไรที่ creative ซะไม่มี
- อะจิงง่ะ?
สวัสดีค่ะ
- มาเยี่ยมบ้านใหม่
- ของพี่คิมหน้าตา...ยังบูด ๆ เบี้ยว ๆ
- หาคนโน้น คนนี้ยังไม่เจอค่ะ
- คิดถึงน้องเดย์...เป็นกำลังใจให้กับการเตรียมงาน...สำคัญนะคะ
ขอบคุณที่มีน้ำใจแบ่งปัน สิ่งดีๆ ให้ได้เกิดแนวคิดใหม่ๆ
สวัสดีครับพี่พี่ทุกท่าน แหะๆ เดย์ขออนุญาติคุยด้วยทีเดียวทั้ง 4 คนเลยนะครับ 555 เดี๋ยวกลับมาหาบันทึกตัวเองไม่เจอ ^^
พี่krutoiครับ ใช่เลย ทำเอง เออเองคนเดียว ปิดรับความเห็นครับ ก๊ากๆๆ เผด็จการเล็กๆ ^^ แต่สนุกและน่าจดจำที่สุดเลยจ๊า ;)