2547-10-20-จอบิ ของพอวา

..อันเนื่องจาก อ.แหววเตือนว่า ควร back up งานเขียนในอดีต จึง copy มันมาแปะไว้ ณ blog นี้.. จอบิ ของ พอวา ชมจันทร์ริมเมย ๒๐ ตุลาคม ๒๕๔๗

สะโบ
ด้วยความคิดถึง  จะเริ่มต้นด้วยอยากจะบอกกับเธอว่าไม่ต้องคิดมาก  พระเจ้าที่มีชีวิตอยู่จะไม่ทอดทิ้งเธอตลอดไป  สะโบ   ขณะนี้ฉันคิดอะไรไม่ออก จะเป็นด้วยความผิดของเธอหรือของฉันก็ไม่รู้  ถ้าเป็นความผิดของฉัน อภัยให้ฉันด้วย  ถ้าเป็นความผิดของเธอฉันก็ให้อภัย  ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะเหตุการณ์ผ่านไปแล้ว เหลือแต่ที่เราจะต้องอดทน  ฉันเองคิดตลอดเวลาทั้งกลางวันและกลางคืน  คิดอะไรไม่ออกแล้ว  ที่รักถ้าเธอต้องคิดคุก  15  ปี  แทนคนอื่น  ไม่รู้จะทำอย่างไร  นอกจากที่เราจะต้องอดทน  เธอไม่ต้องห่วงฉัน  ขอให้เธออยู่ดี ๆ ฉันอยู่ทุกวันนี้ก็เหมือนอยู่กับเธอตลอดเวลา  ฉันไม่ได้คิดอะไรอย่างอื่น  ผัวฉันก็คือผัวฉัน  ถ้าฉันได้ข่าวว่าเธอตาย  ไม่จำเป็นที่เธอจะต้องบอกฉันให้มีผัวใหม่  แลนเนต[๓] สำหรับฉันมีเต็มไปหมด  สะโบ  ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย  ฉันจะซื่อสัตย์กับเธอจนกว่าเราจะได้เจอกันอีก

….สะโบ ถ้าเธอได้อ่านจดหมายฉันเธออย่าได้คิดมาก  ลูก ๆ อยากจะเห็นหน้าเธอทุกคน  ขอให้เธออยู่ดี
---------------------------------------------

ข้อความข้างต้นเป็นบางส่วนของจดหมายที่พอวา (ภรรยาของจอบิ) เขียนถึงจอบิ (แปล เป็นภาษาไทยโดยอาจารย์วุฒิ บุญเลิศ ประธานประชาคมอำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี) ระหว่างที่จอบิถูกคุมตัวอยู่ในสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองอำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี ฉันได้ยินมันผ่านรายการถึงลูกถึงคน ทำให้วันรุ่งขึ้นฉันโทรศัพท์หา ปรีดา อนุกรรมการสิทธิมนุษยชนด้านชนชาติ ผู้ไร้สัญชาติ และผู้พลัดถิ่น สภาทนายความ และบอกปรีดาว่า ถ้าไปกรณีจอบิเมื่อไร ให้ตามฉันด้วย!

ฉันขอจดหมายฉบับเต็มๆ ของพอวา รวมถึงของ เจวา (ลูกสาวคนโต) และ แอนะ (ลูกชายคนที่ ๓)  จากอาจารย์วุฒิเมื่อครั้งที่เจอกันตอนไปเยี่ยมจอบิที่ตม. สวนผึ้ง (แต่ไม่เจอจอบิ!) ต้อง ขอบอกว่า-หลายครั้งที่ฉันแกะปมประเด็นของนายจอบิ (ไม่มีนามสกุล) คนนี้ไม่ออก จดหมายของพอวาและลูกๆ ช่วยให้ฉันใจเย็นและพยายามมากขึ้น-ได้เยอะมากเลย

จอบิ ไม่ใช่  “เคสแรก” และคงไม่ใช่ “เคสสุดท้าย” ของคนที่ไม่มีเอกสารพิสูจน์ทราบตัวบุคคลอะไรเลยสักอย่าง (Undocumented Person) ด้วยระยะทางที่ห่างไกลตัวอำเภอแก่งกระจาน พ่อและแม่ของจอบิ คือ นายพะวอ และนางกิคุ จึงไม่ได้แจ้งเกิดลูกหญิง-ชายทั้ง ๕ คน โดยจอบิเป็นลูกชายคนที่ ๓ ผลก็คือลูกทั้ง ๕ คนไม่มีสูติบัตรและไม่ได้ทำบัตรประจำตัวประชาชนเมื่ออายุถึงเกณฑ์

ข้อมูลจากการลงพื้นที่สอบข้อเท็จจริงพยานบุคคลที่แวดล้อมจอบิหลายครั้งของคณะทำงานกรณีนายจอบิ (ไม่มีนามสกุล)  ภายใต้อนุกรรมการสิทธิมนุษยชนด้านชนชาติ ผู้ไร้สัญชาติและผู้พลัดถิ่น สภาทนายความ [๔] (ขณะนั้นจอบิอยู่ระหว่างการถูกควบคุมอยู่ที่สำนักตรวจคนเข้าเมืองอำเภอสวน ผึ้ง, เข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาลพหลพลหยุหเสนา จังหวัดกาญจนบุรี และโรงพยาบาลศิริราช) โดยคณะทำงานฯ พบว่า จอบิเป็นคนไทยชาติพันธุ์กะเหรี่ยงเผ่าสกอว์ เกิดที่บ้านป่าเด็ง ตำบลสองพี่น้อง อำเภอแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี เมื่อวันที่ ๑๕ เมษายน ปี พ.ศ.๒๕๑๐ มีรกรากทางบรรพบุรุษที่ต้นน้ำภาชี [๕]  มีพ่อชื่อนายพะวอ เป็นกะเหรี่ยงเผ่าสกอว์ เกิดบริเวณต้นน้ำปราณบุรี ซึ่งเป็นเขตต้นน้ำในเขตอำเภอแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี [๖] และแม่คือ นางกิคุ เกิดที่บ้านบางกลอย อำเภอแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี

คณะ ทำงาน โดยความช่วยเหลือของประชาคมอำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี ได้ข้อมูลพยานบุคคลและได้พบกับพยานบุคคล (บางราย) ที่สามารถยืนยันการเกิดของนางกิคุ นายพะวอ และนายจอบิว่าเกิดในไทย และเป็นคนไทยจริง

 กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการพิสูจน์สัญชาติไทยของจอบิ

(ตารางแสดงเปรียบเทียบการดำเนินการภายใต้ระเบียบฯ ทั้ง ๒ ฉบับ)

 

ประเด็น	ระเบียบสำนักทะเบียนกลาง ว่าด้วยการจัดทำทะเบียนราษฎร พ.ศ. ๒๕๓๕	ระเบียบสำนักทะเบียนกลาง ว่าด้วยการพิจารณาลงรายการสถานะบุคคลในทะเบียนราษฎรให้แก่ บุคคลบนพื้นที่สูง พ.ศ.๒๕๔๓
-พื้นที่	-ทั่วประเทศ	-เฉพาะ ๒๐ จังหวัดในเขตพื้นที่สูง
·        ผู้ยื่นคำร้อง (ตามแบบพิมพ์ที่กำหนด)	-บุคคลอ้างว่ามีสัญชาติไทย โดยไม่มีหลักฐานมาแสดง หรือผู้ขอเพิ่มชื่อ (ข้อ ๙๗)	-ชาวไทยภูเขา ที่เป็นบุคคลที่มีสัญชาติไทยตามกฎหมายว่าด้วยสัญชาติ (ข้อ ๑๑)
	-เจ้าบ้าน (ข้อ ๙๗)	-บุคคล บนพื้นที่สูงที่ทางราชการได้จัดทำทะเบียนประวัติและบัตรประจำตัวไว้แล้วและ เป็นบุคคลที่มีสัญชาติไทยตามกฎหมายว่าด้วยสัญชาติ (ข้อ ๑๑)
·        พยานหลักฐานที่กำหนดให้ต้องยื่นประกอบคำร้อง	-	-พยานเอกสาร (ข้อ ๑๒) -พยานบุคคล (ข้อ ๑๓)
·        กระบวนการพิจารณา		-ตรวจสอบความถูกต้องสมบูรณ์ ของคำร้อง หากไม่ถูกต้องสมบูรณ์แจ้งผู้ยื่นคำร้องภายใน ๑๕ วัน (ข้อ ๑๗)
	-สอบสวนเจ้าบ้าน ผู้ขอเพิ่มชื่อ บิดามารดาหรือญาติพี่น้อง (ถ้ามี) หรือบุคคลที่น่าเชื่อถือ (ข้อ ๙๗(๑) )	-สอบถามพยานบุคคล (ข้อ ๑๘)
	-ตรวจสอบไปยังสำนักทะเบียนกลาง (ข้อ ๙๗(๒) )
	-รวบรวมหลักฐานทั้งหมด พร้อมความเห็นเสนอต่อนายอำเภอแห่งท้องที่ (ข้อ ๙๗(๓) )
·        การอุทธรณ์กรณีนายทะเบียนไม่รับคำร้อง	-	-เมื่อ นายทะเบียนมีคำสั่งไม่รับคำร้องโดยไม่แจ้งเหตุ หรือแจ้งเหตุ ผู้ยื่นคำร้องมีสิทธิอุทธรณ์คำสั่งไปยังคณะกรรมการอุทธรณ์อำเภอ ภายใน ๓๐ วันนับแต่ได้รับคำสั่งแจ้งเป็นหนังสือ (ข้อ ๑๙)
·        ระยะเวลาพิจารณาของทางอำเภอ	-	-นาย อำเภอจะต้องมีคำสั่งอนุมัติหรือไม่อนุมัติให้ลงรายการสัญชาติในทะเบียน บ้าน(ท.ร. ๑๔) ภายใน ๓๐ วัน นับแต่รับความเห็นของนายทะเบียน (ข้อ ๒๑)
·        การแจ้งผลคำสั่งฯ	-หาก พิจารณาแล้วเห็นว่าพยานเอกสารหรือพยานบุคคลไม่น่าเชื่อถือหรือผู้ขอเพิ่ม ชื่อและรายการในทะเบียนบ้านมีพฤติการณ์ส่อไปในทางไม่สุจริต และสั่งไม่อนุมัติหรืออนุญาตแล้ว ให้แจ้งผู้ร้องทราบเป็นลายลักษณ์อักษร (ข้อ ๑๐๗)	-นายทะเบียนจะต้องแจ้งผู้ร้องภายใน ๕ วันนับแต่ทราบผลการพิจารณา พร้อมเหตุผลในกรณีไม่อนุมัติ (ข้อ ๒๒)
·        การอุทธรณ์คำสั่งของนายอำเภอ	-	-ผู้ยื่นคำร้องจะต้องอุทธรณ์ไปยังคณะกรรมการอุทธรณ์ภายใน 1 เดือน นับแต่ได้รับแจ้งคำสั่งเป็นหนังสือ หากไม่อุทธรณ์ภายในระยะเวลา ถือว่าสิทธิอุทธรณ์เป็นการสิ้นสุด (ข้อ ๒๔)

 

เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม 2547 ที่ผ่านมา คณะทำงานได้ดำเนินให้ความช่วยเหลือในการพิสูจน์สถานะบุคคลตามกฎหมายของนายจอ บิ โดยลงพื้นที่อำเภอแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี และเข้าพบนายอำเภอแก่งกระจาน พร้อมนายนิรันด์ พงษ์เทพ ในฐานะเจ้าบ้าน เพื่อยื่นคำร้องขอเพิ่มชื่อนายจอบิเข้าทะเบียนราษฎรประเภท ๑๔ ของตน พร้อมรายชื่อพยานบุคคล ต่อนายอำเภอและปลัดอำเภอแก่งกระจาน ซึ่งเป็นไปตามข้อ ๙๗ แห่งระเบียบสำนักทะเบียนกลางว่าด้วยการจัดทำทะเบียนราษฎร พ.ศ. ๒๕๓๕

ในเบื้องต้น ทางอำเภอแจ้งว่านายจอบิอาจไม่ ได้รับการเพิ่มชื่อในทะเบียนบ้านของนายนิรันด์ พงษ์เทพ ซึ่งอยู่ในเขตอำเภอแก่งกระจานได้ โดยทางอำเภอมีความเห็นเบื้องต้นว่านายจอบิควรยื่นเรื่องขอเพิ่มชื่อฯ ที่อำเภอสวนผึ้ง โดยอ้างว่าเป็นภูมิลำเนาปัจจุบันของนายจอบิ

และทางอำเภอแก่งกระจานก็ไม่เพิ่มชื่อจอบิเข้าในท.ร. 14 จริงๆ

(อ่านต่อตอน ๒)

 

 

---

 

[๑] ชายหนุ่มคนหนึ่งเคยวิจารณ์ฉันว่า หลายต่อหลายครั้งที่ฉันพูดถึงใครสักคน มักจะต้อง “อ้างอิง” ถึงใครอีกคนเสมอ เช่น กรณีนี้ “จอบิ ของ พอวา” ฉันไม่เคยบอกเขาว่า มันไม่ใช่การ “อ้างอิง” หรอก แต่มันเป็นการพูดถึงในบริบทของ “การพึ่งพิงกันและการผูกพันกัน” ต่างหาก จะมีใครสักกี่คนกันที่มีชีวิตอยู่โดยไม่พึ่งพิง หรือผูกพันกับใครเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในกรณีที่ เราต่างเป็นที่พึ่งพิงกันและผูกพันกันในฐานะแฟนหรือคนรัก การเล่าถึงชีวิตบางด้านของเรา โดยพูดถึงแฟนหรือคนรักของเราด้วยนั้น จึงย่อมไม่ใช่ในฐานะของการ “อ้างอิง” กันแน่นอน และยังฟังดูน่ารักดีด้วยนา

[๒] สะโบ ในภาษากะเหรี่ยง สกอว์ มีความหมายว่า ใช้เรียกแทนคำว่า ที่รัก ปกติถ้าไม่มีความรักกันจริง ๆ ไม่ใช้เรียกกัน  เหมือนกับ คำว่า ฮันนี่ ในภาษาผรั่ง

[๓] แลนเนต สารเคมีสำหรับฆ่าแมลงและวัชพืช  แสดงว่า เมียจอบิก็จะฆ่าตัวตายด้วยการดื่มยาแลนเนต

[๔] มี การตั้งคณะทำงานกรณีพิสูจน์สัญชาตินายจอบิ ในอนุกรรมการสิทธิมนุษยชน ด้านชนชาติ ผู้ไร้สัญชาติและผู้พลัดถิ่น เพื่อติดตามให้ความช่วยเหลือด้านกฎหมาย โดยคณะทำงาน ประกอบไปด้วย สุรพงษ์ กองจันทึก, วิบูลย์ เชื้อชุมพล, ปรีดา ทองชุมนุม และดรุณี ไพศาลพาณิชย์กุล

[๕]  ต้นน้ำที่เกิดขึ้นจากเทือกเขาตะนาวศรี

[๖] “ความเป็นมาของครอบครัวนายจอบิ” โดยวุฒิ บุญเลิศ ประธานประชาคมอำเภอสวนผึ้ง และนายจิ๊บ จะนุ กำนันตำบลตะนาวศรี อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี

เผยแพร่ครั้งแรก http://www.archanwell.org/autopage/show_page.php?t=1&s_id=90&d_id=90

 

[จันทร์กระดาษ]

โอ้โห ! จดหมายของพอวาถึงจอบิไพเราะมาก เหมือนกับการเริ่มต้นการอ่านนิยายชิ้นดี และถ้าเต็มฉบับละ มันจะลึกซึ้งถึงความรู้สึกของภรรยาซึ่งมีต่อสามีมากน้อยเพียงใดนะ ทำให้ผมอยากเห็นตัวอักษรในจดหมายเสียแล้วสิ

ในฟุตโน้ตไม่มีคำว่า "สะโบ" และ "แลนเนต" มันหมายถึงอะหยังฮิ

[Borderless]

เติมให้แล้วเน้อ

สงสัย firefox จะมีปัญหากับ gotoknow น่ะค่ะ

อืมม ..แล้วจดหมายฉบับเต็มอยู่ไหนกันนะ

[ศุภโชค สร้อยน้ำ]

"ใครอยากอ่านจดหมายฉบับจริงของ พอว้า ต้นฉบับที่เขียนถึงเหตุการณ์จริง จากความจริงไม่ได้ถูกบอกให้เขียนเพื่อหวังผลในรูปคดี จนไม่สามารถจับคนยิงรถนักเรียนตัวจริงได้" ผมมีอยู่ 2 ฉบับ สดใจตามหาความจริงติดต่อมาได้