เที่ยวญี่ปุ่น ตอนที่ 18 ไฮไลท์ทิ้งท้ายที่เมืองคามาคุระ

Day 12        24   October   2008           Engaku-ji  Temple        Kamakura (1)     

คามาคุระ เป็นเมืองโบราณ เคยเป็นเมืองหลวงของญี่ปุ่นเมื่อ 800 ปีก่อน อยู่ห่างจากโตเกียวไม่มาก เที่ยวแบบเช้าไปเย็นกลับได้ พวกเราจึงเก็บคามาคุระ ไว้เป็นเมืองที่เที่ยวสุดท้ายก่อนกลับ ด้วยคิดว่าได้ไปนมัสการพระใหญ่ (Daibutsu แปลว่าพระใหญ่) จะได้เป็นศิริมงคลและขออานิสงค์ให้ได้กลับมาเยือนญี่ปุ่นกันอีก (ได้เที่ยวแล้วยังโลภขออีกแน่ะ)

เมืองคามาคุระนี้มีภูมิประเทศที่เป็นที่ราบโอบล้อมด้วยขุนเขาทั้งด้านหลังและด้านข้าง ด้านหน้าหันไปทางทิศใต้ออกทะเล ต้องตามหลักการของฮวงจุ้ยที่รับมาจากจีนจึงทำให้ท่าน Yoritomo Minamoto โชกุนคนแรกในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น เลือกเมืองคามาคุระ เป็นที่ตั้งกองบัญชาการปกครองประเทศ อันเป็นการเริ่มต้นของ สมัย Kamakura (ค.ศ.1180-1333)

วัดวาอารามมากมายในเมืองมักจะสร้างขึ้นตามความศรัทธาของโชกุนหรือผู้มีฐานะในอันที่จะอุปถัมภ์นิกายที่ตนนับถือ

จากโตเกียว สถานีรถไฟชินจูกุ เราจับรถไฟสาย JR Shonan Shinjuku ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง ลงที่ Kamakura Station ฝนตกกระหน่ำ เราเลยถือโอกาสหาอาหารกลางวันนั่งฆ่าเวลาสักพัก ได้ทานทั้งข้าวหมูผัดขิงแสนอร่อย และ ปิดท้ายด้วยเค้ก ไอศกรีมและชา จากนั้นจึงมาต่อรถไฟโบราณ ชื่อ Enoden เพื่อไปลงที่สถานี Hase

รถไฟขบวนนี้ฉลองอายุครบร้อยปีเมื่อปี 2002 พิเศษตรงที่เป็นขบวนที่มีเส้นทางวิ่งแค่ 10 กิโลเมตรจากเมืองฟูจิซาว่า ซึ่งเป็นประตูสู่เมืองตากอากาศ เอนโนชิม่า อันมีชื่อเสียง อยู่ใกล้ๆโตเกียว

พอวิ่งออกจากสถานีคามาคุระก็จะพาขบวนลัดเลาะไปตามทางแคบๆของบ้านชาวคามาคุระ เห็นบ้าน เห็นสวนในระยะใกล้ชิดมาก รถไฟขบวนนี้ยังพาวิ่งเลียบทะเลอีกด้วย เสียดายเหมือนกันที่เราลงเที่ยวแค่สามวัดใกล้ๆกัน ไม่ได้นั่งจนสุดสาย

น่าชื่นชมที่เขาเห็นคุณค่าของประวัติศาสตร์และทิวทัศน์ธรรมชาติอันงดงามจึงมีกฏหมายห้ามการสร้างอาคารสูงในเมืองคามาคุระ

ลงที่สถานี Hase เลี้ยวซ้าย เดินไปนิดหนึ่งฝนยังโปรยๆอยู่เลย มีป้ายบอกสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของเมือง เห็นภาพวัดเป็นแนวเลยแต่อ่านไม่ออก แต่เราเลือกมาแล้วว่าเราจะไปชมวัดอะไรบ้าง ขืนไปทุกวัดเดี๋ยวได้บรรลุธรรมเป็นนางฟ้า เทวดากันเที่ยวนี้แหละ

ได้ถามเจ้าหน้าที่ที่สถานีรถไฟว่าเราจะไป วัด เอนกาคุจิ Engaku-ji    วัดเคนโชจิ Kencho-ji และวัดที่มีพระใหญ่คือวัดโคโตคุอิน  Kotokuin เขาบอกว่า

สองวัดแรกออกจากสถานีต้องเดินเลี้ยวซ้ายไปเรื่อยๆ ไม่ไกลกันนัก

ส่วนวัดพระใหญ่ อยู่อีกทิศ ต้องเดินไปทางขวา

เราไปทางซ้ายกันก่อน

ถึงวัดเอนกาคุจิ หรือ Temple of Spirit ก่อน  ซื้อบัตรผ่านประตู ได้รับเอกสารประวัติวัดยาวเหยียด เอาแค่สั้นๆคือ ราวเจ็ดร้อยปีมาแล้วแม่ทัพญี่ปุ่นช่วงเวลานั้นแม้ต้องต่อสู้กับกองทัพมองโกเลีย ก็ยังศึกษาและปฏิบัติตามแนวทางนิกาย Zen โดยมีอาจารย์ที่เคารพมาจากประเทศจีน เมื่อรบชนะผ่านศึกสงครามมารอดเลยสร้างวัดเป็นสิ่งบูชาคำสอนและครู สร้างสถานที่โดยขุดเวิ้งเข้าไปในภูเขาเชียวนะ ไม่ธรรมดา สร้างตั้งแต่ปี 1282 

วัดนี้ถูกไฟไหม้หลายครั้งและเผชิญกับช่วงตกต่ำอยู่หลายร้อยปี จนถึงปลาย ยุคเอโดะ (1603-1867) จึงมีการฟื้นฟูบูรณะทั้งตัววัดและกิจกรรมการตามแนว Zen อย่างเฟื่องฟูจนในยุคต่อมาคือ ยุคเมจิ (1868-1912) วัดเอนกาคุจิก็กลายเป็นศูนย์กลางของศาสนาพุทธแบบZen ในแถบนี้

เอนกาคุจิเป็นวัดเซนที่สำคัญเป็นอันดับสองในคามาคุระ รองจาก วัดเคนโชจิ ที่เราจะไปกันต่อจากนี้

วัดเอนกาคุจิ นี้มีบรรยากาศที่สงบมากสิ่งที่น่าชมคือ ประตูใหญ่ชั้นในที่เรียกว่า Sanmon Gate ที่วัดนี้ใครที่มีเรื่องกลุ้ม เรื่องคิดวนเวียนซ้ำซากเป็นทุกข์ใจ เมื่อมาลอดผ่านประตูนี้ก็จะเป็นการทำให้ได้กลับมามีหัวใจที่สะอาดบริสุทธิ์ (Pure Mind) ที่นี่ยังเหมาะกับการมาฝึกปฏิบัติของผู้นับถือนิกายนี้ ช่วงฤดูร้อนเขายังมีคอร์สต่างๆให้ผู้สนใจได้เข้าเรียนด้วย ดีจริงๆ

http://en.wikipedia.org/wiki/Engaku-ji 

ออกจากวัดเอนกาคุจิ เดินตามถนนชมบ้านเรือน ร้านอาหาร ร้านขายของ เพลิดเพลินมาก เดินไปแวะไปได้ชิมมันเทศสีม่วงบดทอด แต่ไม่ได้ชิมไอศกรีมที่ทำจากมันเทศสีม่วงเหมือนกัน ประมาณรสชาติไม่ถูกเลยไม่ชิม

เอ๊ะ ! เห็นผู้หญิงแต่งชุดกิโมโนกันเป็นกลุ่มๆ เราเดาว่าคงเป็นวันสำคัญทางศาสนา เห็นบางส่วนเข้าไปตามวัดรายทางที่เราไม่ได้แวะ และยังได้ไปเห็นในวัดเคนโชจิที่เรากำลังจะไปด้วย

ตอนต่อไปเข้าไปชมวัดเคนโชจิ ซึ่งเป็นวัดเซนแห่งแรกของคามาคุระค่ะ